Pokkenvirusinfectie Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Virale huidinfectie bij katten

De pokkenvirusinfectie wordt veroorzaakt door een DNA-virus uit de familie van het Poxviridae-virus, in het bijzonder van het geslacht Orthopoxvirus. Dit is een relatief vaak overgedragen virus, maar het kan gemakkelijk worden geïnactiveerd door verschillende soorten virale desinfectiemiddelen.

Katten van alle leeftijden, geslachten en rassen zijn vatbaar voor de pokkenvirusinfectie, en zowel huiskatten als exotische katten kunnen een pokkenvirusinfectie oplopen. Het is echter belangrijk op te merken dat het virus geografisch beperkt is tot Eurazië, de continenten van Europa en Azië.

Symptomen en typen

Huidlaesies zijn een van de belangrijkste symptomen van pokkenvirusinfectie bij katten. Deze laesies kunnen zich onmiddellijk ontwikkelen, of ze kunnen secundair zijn en zich na één tot drie weken ontwikkelen. De laesies zijn over het algemeen cirkelvormig en knapperig, en meerdere laesies ontwikkelen zich meestal op het hoofd, de nek of de voorpoten. In ongeveer 20 procent van de gevallen verschijnen laesies in de mond (orale laesies).

In sommige gevallen kunnen aanvullende systematische symptomen optreden, waaronder anorexia, traagheid, braken, diarree, longontsteking en afscheiding uit de ogen (conjunctivitis).

Oorzaken

De pokkenvirusinfectie wordt veroorzaakt door het Orthopoxvirus, uit de familie Poxviridae. Dit virus wordt aangetroffen bij wilde knaagdieren en men denkt dat de infectie wordt verkregen door beten van geïnfecteerde knaagdieren. Beten treden meestal op wanneer een kat normaal jachtgedrag vertoont. Laesies zullen zich vaak ontwikkelen op de plaats van de bijtwond (zie symptoomdetails die verwijzen naar laesies). Er zijn ook enkele gevallen van overdracht van kat op kat, hoewel deze gevallen zeldzaam zijn. De meeste gevallen van pokkenvirusinfectie doen zich voor tussen de maanden augustus en oktober, wanneer kleine wilde zoogdieren het meest actief zijn en de maximale populatie hebben.

Diagnose

De pokkenvirusinfectie kan worden gediagnosticeerd door het virus te isoleren van korstmateriaal dat van het oppervlak van de laesies is genomen. Dit is een methode voor definitieve diagnose, met een kans van 90 procent om het virus correct te identificeren als het aanwezig is. Een microscopische huidbiopsie kan ook nuttig zijn.

Als het pokkenvirus niet aanwezig is, kunnen andere diagnoses bacteriële of schimmelinfecties zijn, of een onregelmatige celgroei, zoals een tumor.

Behandeling

Er is geen specifieke behandeling beschikbaar voor de behandeling van de pokkenvirusinfectie bij katten, maar ondersteunende behandeling kan worden gegeven om de symptomen te helpen behandelen. Dit kan antibioticatherapie omvatten ter preventie van secundaire infecties. Een Elizabethaanse kraag (een kegelvormige kraag die om de nek wordt geplaatst) kan worden gebruikt om zelf veroorzaakte schade door overmatig likken of krabben aan gezicht- en hoofdletsels te voorkomen.

Wonen en Management

De meeste katten die met het pokkenvirus zijn geïnfecteerd, herstellen spontaan binnen één tot twee maanden. Genezing kan worden vertraagd door secundaire bacteriële huidinfectie, maar dit kan worden voorkomen door regelmatige toediening van antibiotica, zoals voorgeschreven door uw dierenarts. Symptomen moeten worden gecontroleerd voor het geval er aanvullende voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen.