Uitsteeksel Van Het Rectum En De Anus Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Rectale en anale verzakking bij honden

Het rectum is het terminale eindgebied van de dikke darm, waarbij de anus dient als een verlengstuk van het rectum en opent om spijsverteringsafval het lichaam te laten verlaten. Anale of rectale prolaps is een aandoening waarbij een of meer lagen van het rectum worden verplaatst door de anus, de opening waardoor spijsverteringsafval het lichaam kan verlaten. Het kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder aandoeningen van het spijsverteringsstelsel, de urinewegen of het genitale systeem.

Hoewel honden van elk geslacht, leeftijd of ras door deze aandoening kunnen worden getroffen, lopen die virale of worminfecties een verhoogd risico. Als je wilt weten hoe deze aandoeningen van invloed zijn op katten, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Rectale prolaps treedt op wanneer alle lagen van het anale/rectale weefsel, samen met de rectale voering, door de externe anale opening uitsteken. Het uitsteken van de rectale voering door de externe anale opening wordt ondertussen alleen anale prolaps genoemd.

Honden met rectale prolaps zullen aanhoudende inspanning vertonen tijdens het passeren van ontlasting (of poepen). Bij een onvolledige verzakking zal tijdens de uitscheiding een klein deel van het slijmvlies van het rectum zichtbaar zijn, waarna het zal verdwijnen. Bij een volledige prolaps zal er een aanhoudende massa weefsel zijn die uit de anus steekt. In de chronische stadia van volledige verzakking kan dit weefsel er zwart of blauw uitzien.

Oorzaken

Een hond kan rectale of anale prolaps ontwikkelen als hij overbelast tijdens het passeren van ontlasting, of als hij een operatie ondergaat aan de lagere spijsverteringsorganen. Andere factoren die bijdragen aan deze twee aandoeningen zijn onder meer:

• Aandoeningen van het spijsverteringsstelsel die diarree veroorzaken, overbelasting bij de ontlasting, aanwezigheid van wormen of andere parasieten in het spijsverteringsstelsel en ontsteking van de dunne of dikke darm
• Aandoeningen van de urinewegen en genitale systemen, zoals ontsteking of vergroting van de prostaat, ontsteking van de blaas, urinestenen en abnormaal arbeids- of geboorteproces
• Chronische constipatie, aanwezigheid van zakachtige uitsteeksels in de darm, rectale of anale tumoren, of afwijking van het rectum van zijn gebruikelijke positie

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek van uw hond uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel en een volledige bloedtelling. De resultaten zullen gewoonlijk weer normaal worden, hoewel er hoge niveaus van witte bloedcellen kunnen zijn, vergelijkbaar met die bij een infectie. Een test van ontlastingsmonsters kan de aanwezigheid van parasieten onthullen.

Verdere diagnostische procedures omvatten röntgenfoto's of echo's van de buikstreek, die een grote prostaat, vreemde lichamen, verdikking van de blaaswanden of nierstenen kunnen aantonen.

Uw arts zal ook een handmatig rectaal onderzoek uitvoeren om verplaatste weefselmassa's te voelen. Tijdens pathologisch onderzoek van het weefsel (voor biopsie) kan het gezwollen lijken en zal er rood bloed sijpelen wanneer het wordt ingesneden. Het weefsel, als het dood is, lijkt donkerpaars of zwart en straalt blauwachtig bloed uit wanneer het wordt ingesneden.

Behandeling

Als uw hond een gelijktijdige bacteriële of virale infectie of een parasitaire infectie heeft, zal uw dierenarts deze eerst moeten behandelen met een geschikt antibioticum of antiparasitair geneesmiddel. Zodra de onderliggende oorzaak van de verzakking is geïdentificeerd en behandeld, moet uw dierenarts eerst de zwelling verminderen en het verplaatste weefsel terugbrengen naar de juiste locatie in de anus van de hond.

Dit kan handmatig worden gedaan door een zachte massage op het gebied uit te voeren, of door smerende gels of plaatselijke middelen te gebruiken (bijvoorbeeld een 50 procent dextrose-oplossing), wat helpt bij het verminderen van de zwelling. Een anestheticum kan worden toegediend om pijn en ongemak te verlichten. Het meest gebruikte verdovingsmiddel is een ruggenprik; uw dierenarts zal zijn beslissing echter nemen op basis van de individuele behoeften van uw hond.

Vervolgens kan uw dierenarts ervoor kiezen om het uitstekende weefsel op de juiste plaats te hechten om het weefsel op zijn plaats te houden en herhaling van een verzakking te voorkomen. Hechtingen van handtaskoorden zijn de meest waarschijnlijke keuze voor deze procedure, en de hechtingen worden voldoende los gelaten om ruimte te geven voor uitscheiding.

Als blijkt dat de aandoening dieper in het rectale kanaal van de hond zit, kan het zijn dat de darm chirurgisch moet worden gerepareerd.

Wonen en Management

Men moet oppassen voor recidieven van verzakt weefsel, vooral als de onderliggende oorzaak niet wordt weggenomen. Bekijk de plek waar de hond geopereerd is gedurende de eerste vijf tot zeven dagen, want er is een mogelijkheid van splijten en heropening, vooral wanneer de hond poept.

Na de operatie is er ook een kans dat uw hond de controle over zijn blaas en darmen verliest en onvrijwillige "ongelukjes" krijgt. Uw huisdier kan net zo gestoord zijn als u wanneer er een "ongeluk" is. Door ervoor te zorgen dat uw hond voldoende mogelijkheden heeft om naar buiten te gaan, kunt u ongelukken of gerelateerde stress voorkomen.