Ontsteking Van De Alvleesklier Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Pancreatitis bij katten

De alvleesklier maakt deel uit van het endocriene en spijsverteringsstelsel, dat een integraal onderdeel is van de vertering van voedsel, het produceren van de enzymen die voedsel verteren en het produceren van insuline. Wanneer de alvleesklier ontstoken raakt, kan de stroom van enzymen naar het spijsverteringskanaal worden verstoord, waardoor de enzymen uit de pancreas en in de buikstreek worden gedwongen.

Als dit gebeurt, zullen de spijsverteringsenzymen beginnen met het afbreken van vet en eiwitten in de andere organen, evenals in de alvleesklier. In feite begint het lichaam zichzelf te verteren. Vanwege hun nabijheid tot de pancreas kunnen de nier en lever ook worden aangetast wanneer deze progressie plaatsvindt, en de buik zal ontstoken raken en mogelijk ook geïnfecteerd. Als er een bloeding optreedt in de alvleesklier, kan shock en zelfs de dood volgen.

Ontsteking van de alvleesklier (of pancreatitis) vordert vaak snel bij katten, maar kan vaak worden behandeld zonder blijvende schade aan het orgaan. Als pancreatitis echter langdurig zonder behandeling blijft, kan ernstige orgaan- en zelfs hersenbeschadiging optreden.

Pancreatitis kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte honden treft, bezoek dan deze pagina in de petMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen

Er zijn verschillende symptomen die bij katten kunnen worden waargenomen, waaronder:

• Koorts
• Verlies van eetlust (anorexia)
• Gewichtsverlies (komt vaker voor bij katten)
• uitdroging
• Vermoeidheid en traagheid
• Depressie
• Verhoogde hartslag
• Moeite met ademhalen

Oorzaken

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van ontsteking van de alvleesklier. Sommige ervan zijn:

• Gelijktijdige inflammatoire darmziekte of leverziekte. De combinatie van ontstekingsziekte van de lever, pancreas en darmen komt zo vaak voor bij katten dat het zijn eigen naam heeft - 'triaditis'. Het is veilig om aan te nemen dat de meeste katten met een van deze aandoeningen ook een bepaalde mate van de andere twee hebben.
• Suikerziekte
• Bepaalde soorten infecties (bijv. Toxoplasmose of kattenziekte)
• Abdominaal trauma
• Blootstelling aan organofosfaatinsecticiden

Een andere vermoedelijke oorzaak, zeldzaam vanwege de geografische waarschijnlijkheid, is schorpioensteken. Het

Anders dan bij honden is een ontsteking van de alvleesklier bij katten niet gerelateerd aan voedingsfactoren. In veel gevallen kan er geen onderliggende oorzaak voor pancreatitis worden vastgesteld.

Hoewel pancreatitis bij elk dierenras kan voorkomen, is gebleken dat het vaker voorkomt bij katten, met name de Siamese kat. Ontsteking van de alvleesklier komt ook vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, en vaker bij oudere katten.

Diagnose

Uw dierenarts zal controleren op de aanwezigheid van galstenen en op een aandoening die reflux wordt genoemd. Er zal een volledig bloedonderzoek worden besteld om te zien of er sprake is van onevenwichtigheden in de voedingsstoffen, en röntgenbeeldvorming zal worden gebruikt om te zoeken naar bewijs van stompe schade aan de pancreas. Pancreas- en leverenzymen zullen worden gemeten om te analyseren op verhogingen van een van beide in de bloedbaan. Insuline zal worden gemeten om te controleren op normale niveaus, aangezien een ontsteking de insulineproducerende cellen in de pancreas kan beschadigen, wat mogelijk kan leiden tot diabetes.

In sommige gevallen zal een echografie worden uitgevoerd om te zoeken naar massale weefselgroei, cysten of abcessen in het lichaam. Een naaldbiopsie kan ook samen met de echografie worden genomen.

De resultaten van specifieke tests voor pancreatitis (fPLI of SPEC-FPL) kunnen veel gevallen van pancreatitis bij katten diagnosticeren, maar soms is een kijkoperatie noodzakelijk.

Behandeling

Ontsteking van de alvleesklier kan vaak worden behandeld in het kantoor van uw dierenarts. Behandeling voor pancreatitis is in wezen symptomatisch en ondersteunend en omvat vloeistoftherapie, pijnverlichting, medicijnen om misselijkheid en braken onder controle te houden, antibiotica en soms plasmatransfusies. Vanwege het nauwe verband tussen darmontsteking en pancreatitis, kan uw dierenarts ook een korte kuur met corticosteroïden voorschrijven totdat een definitieve diagnose kan worden gesteld. Als de ontsteking wordt veroorzaakt door een medicijn dat uw huisdier gebruikt, wordt het medicijn onmiddellijk stopgezet.

Het is belangrijk om het activiteitenniveau van uw kat na elke behandeling te beperken om genezing mogelijk te maken. Uw dierenarts moet mogelijk gedurende deze tijd vochttherapie voorschrijven om uitdroging te voorkomen.

Als het braken aanhoudt, zullen medicijnen worden voorgeschreven om het onder controle te houden, en als uw huisdier ernstige pijn ervaart, kunnen pijnstillers worden gegeven. (Pijnmedicatie mag alleen worden gegeven onder toezicht van uw dierenarts.) Het kan ook nodig zijn om uw huisdier antibiotica te geven als preventief middel tegen infectie. In sommige ernstige gevallen zal een operatie worden gebruikt om een blokkade die de ontsteking veroorzaakt te verwijderen, om grote ophopingen van vocht te verwijderen of om ernstig beschadigd weefsel te verwijderen.

Uw dierenarts zal ook af en toe kantooronderzoeken willen uitvoeren om er zeker van te zijn dat er vooruitgang wordt geboekt in de richting van genezing.

Wonen en Management

Hydratatie is een van de grootste zorgen en moet binnen 24 uur na de therapie worden gecontroleerd, en daarna totdat de kat volledig is hersteld. Omdat pancreatitis bij katten niet gerelateerd is aan het vetgehalte van hun voedsel, hoeven patiënten geen vetarm voedsel te eten om een terugval van de ziekte te behandelen of te voorkomen. Katten die niet eten, lopen een hoog risico op een ziekte die hepatische lipidose wordt genoemd. Dus in tegenstelling tot wat gewoonlijk bij honden wordt gedaan, worden de meeste kattenpatiënten niet van het voer afgehouden en kunnen er tijdens de ziekte voedingssondes worden geplaatst als de kat weigert te eten.

U bent vrij om elk soort gezond voedsel aan te bieden dat uw kat zal eten, met name ingeblikt (nat) voedsel en zelfs vetrijk voedsel.

Hier zijn enkele dingen waar u op moet letten in voedingsmiddelen:

• Licht verteerbaar
• Matige eiwitniveaus die afkomstig zijn van nieuwe bronnen of zijn veranderd om hypoallergeen te zijn
• Matige vetgehaltes
• Uit blik, tenzij de kat alleen droog eet

preventie

Hoewel deze preventieve maatregelen er niet voor zorgen dat uw kat deze ontsteking niet ontwikkelt, kunnen ze de medische aandoening helpen voorkomen. Deze maatregelen omvatten:

• Een vermindering van het gewicht van de kat (als deze te zwaar is) en een goede voortdurende gewichtsbeheersing
• Uw kat zo dicht mogelijk bij zijn ideale gewicht houden
• Vermijden van medicijnen die ontstekingen kunnen verhogen