Behandelingen Tegen Doofheid Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Gehoorverlies bij katten

Doofheid kan worden geclassificeerd als een volledig of gedeeltelijk gehoorverlies. Als uw kat bij de geboorte doof is (aangeboren), wordt u dat al op jonge leeftijd duidelijk. Katten met wit haar en blauwe irissen lijken bijzonder vatbaar voor aangeboren doofheid. Enkele van de rassen die het grootste risico lopen op aangeboren doofheid zijn witte Perzen, witte Schotse plooien, Ragdolls, witte cornish rex en Devon rex, witte oosterse korthaar, witte Turkse angora, witte Maine coone en witte manx.

Symptomen

• Reageert niet op alledaagse geluiden
• Reageert niet op zijn naam
• Reageert niet op de geluiden van piepend speelgoed
• Niet gewekt door een hard geluid

Oorzaken

• Geleiding (geluidsgolven bereiken de zenuwen in het oor niet)

  • Ontsteking van het uitwendige oor en andere aandoeningen van de uitwendige gehoorgang (bijv. vernauwing van de gehoorgang, aanwezigheid van tumoren of gescheurd trommelvlies)
  • Ontsteking van het middenoor

• Zenuw

  • Degeneratieve zenuwveranderingen
  • Anatomische stoornissen - slechte ontwikkeling (of gebrek aan ontwikkeling) in het deel van het oor dat de zenuwreceptoren bevat die voor het horen worden gebruikt; de aandoening leidt tot vochtophoping in specifieke delen van de hersenen en beschadigt het deel van de hersenen dat betrokken is bij het gehoor
  • Tumoren of kanker waarbij de zenuwen zijn betrokken die voor het horen worden gebruikt
  • Ontstekings- en infectieziekten - ontsteking van het binnenoor; inflammatoire massa's die zich ontwikkelen in het middenoor of de buis van Eustachius
  • Trauma

• Toxines en drugs

  • antibioticabiotic
  • antiseptica
  • Chemotherapie medicijnen
  • Medicijnen om overtollig vocht uit het lichaam te verwijderen
  • Zware metalen zoals arseen, lood of kwik
  • Diversen - producten die worden gebruikt om wasachtig materiaal in de gehoorgang af te breken

• Andere risicofactoren

  • Langdurige (chronische) ontsteking van het buiten-, midden- of binnenoor
  • Bepaalde genetische aandoeningen, zoals witte vachtkleur

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan, geven, inclusief eventuele medicijnen die het oor hebben beschadigd of een chronische ooraandoening hebben veroorzaakt. Vroege aanvang van de leeftijd suggereert meestal geboorteafwijkingen (aangeboren oorzaken) bij gepredisponeerde rassen.

Aan de andere kant is hersenziekte een langzaam progressieve ziekte van de hersenschors, meestal veroorzaakt door seniliteit of kanker, waardoor de hersenen niet in staat zijn te registreren wat het oor kan horen. Bacteriële culturen en gehoortests, zoals gevoeligheidstesten van de gehoorgang, kunnen ook worden gebruikt om eventuele onderliggende aandoeningen te diagnosticeren.

Behandeling

Helaas is aangeboren doofheid onomkeerbaar. Maar als het gehoorverlies wordt veroorzaakt door een ontsteking van het buiten-, midden- of binnenoor, kunnen medische of chirurgische benaderingen worden gebruikt om te proberen de doofheid om te keren. Deze twee methoden zijn echter afhankelijk van de omvang van een bestaande ziekte, resultaten van bacterieculturen, gevoeligheidstestresultaten en röntgenbevindingen. Geleidingsproblemen, waarbij geluidsgolven de gehoorzenuwen niet bereiken, kunnen verbeteren naarmate de ontsteking van het buiten- of middenoor is opgelost. In sommige gevallen zijn hoortoestellen een optie; ze zijn met succes gebruikt bij sommige dieren.

Wonen en Management

De fysieke activiteit van uw kat moet worden verminderd om mogelijke verwondingen te voorkomen. Dat wil zeggen, een doof dier kan de nadering van een auto of een ander dier niet horen, dus het moet worden beperkt van buitenactiviteiten. De directe binnenomgeving van uw kat moet mogelijk ook worden gecontroleerd voor zijn eigen veiligheid en bescherming, en leden van het huishouden en gasten moeten voorzichtig zijn met het alarmeren of onbedoeld pijn doen van de kat.

Als bij uw kat een ooraandoening is vastgesteld, moet uw dierenarts uw kat mogelijk regelmatig zien voor behandeling of totdat de aandoening is verdwenen.