Rabiësvaccinatie Elk Jaar? Ernstig?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dit is een vraag die ik vaak krijg: Waarom moeten huisdieren elk jaar worden ingeënt tegen hondsdolheid? Is hier echt een medische reden voor, of gaat deze overschrijding van de regelgeving ten koste van onze huisdieren?

Mensen worden immers vaak maar één keer ingeënt tegen bepaalde 'bugs' en blijven levenslang immuun voor de specifieke ziekte die ze veroorzaken. Waarom geldt dat niet voor dieren?

De belangrijkste reden waarom mensen dit vragen, is omdat ze bij sommige huisdieren negatieve reacties op rabiësvaccins hebben gehoord of gelezen. Ze gaan ervan uit dat dit product minder veilig is dan dierenartsen en regelgevende instanties doen geloven, en ze maken zich zorgen om hun huisdieren, vooral degenen die mogelijk aan chronische aandoeningen lijden of een zeer laag risico lopen om een met rabiës geïnfecteerde hond tegen te komen dier.

De waarheid is dat vaccins tegen hondsdolheid als zeer veilig worden beschouwd. Toch is de realiteit ongemakkelijk: er overlijden meer huisdieren aan de gevolgen van vaccinatie dan dat ze besmet worden met het virus.

Dat gezegd hebbende, vraag je je misschien af hoe het mogelijk is voor mij, of voor welke dierenarts dan ook, om het gebruik van dit vaccin te verdedigen. Maar als je erover nadenkt, is deze angstaanjagende realiteit waarschijnlijk het geval met alle succesvolle vaccins. Het doel van een vaccin is immers om een ziekte zo zeldzaam te maken dat maar heel weinig dieren er ooit aan worden blootgesteld.

Bijvoorbeeld: De bijwerkingen van poliovaccinatie bij mensen komen veel vaker voor dan de ziekte zelf. En toch zouden we nooit pleiten voor de eliminatie van het vaccin uit ons medische repertoire. Dat komt omdat het vaccin erin is geslaagd om polio zo succesvol buiten onze bevolking te houden. Vaccinatie wordt daarom beschouwd als een "aanvaardbaar risico" voor het individu, gezien de algemene bescherming van de bevolking.

Evenzo blijft de consensus van zowel de menselijke als de veterinaire medische gemeenschap dat de voordelen van het rabiësvaccin voor zowel menselijke als dierlijke populaties opwegen tegen het individuele risico van vaccinatie.

Positief is dat jaarlijkse vaccinatie niet langer als een medische noodzaak wordt beschouwd. Om de drie jaar wordt nu voldoende geacht. En deze minder strenge aanbeveling zou de komende jaren nog meer kunnen versoepelen.

Bedenk ook dat, hoewel onze regering om de drie jaar vaccins tegen hondsdolheid vereist voor de bescherming van de volksgezondheid, individuele dierenartsen sommige huisdieren kunnen vrijstellen - althans tijdelijk - op basis van hun aangetaste gezondheid.

Het is ook zo dat het testen op de aanwezigheid van rabiës-antilichamen met een eenvoudige bloedtest, een "rabiës-titer" genoemd, een benadering is om vrijstelling te krijgen van aanvullende, mogelijk onnodige doses vaccins in andere landen. De VS erkennen deze test nog niet als het gaat om het vervangen van de vaccinatievereiste.

Dat komt omdat de duur van de immuniteit van rabiësvaccinatie niet volledig en onweerlegbaar is vastgesteld door de veterinaire gemeenschap. Het is ook omdat het meten van antilichaamniveaus door middel van bloedonderzoek niet noodzakelijkerwijs betekent dat het dier 100 procent immuun is voor hondsdolheid. (Iets dat "celimmuniteit" wordt genoemd, is aantoonbaar net zo belangrijk of belangrijker dan het aantal antilichamen dat het immuunsysteem met zich meebrengt.)

Ja, het is waar dat als uw huisdier al een paar rondes van rabiësvaccins heeft gekregen, hij of zij waarschijnlijk zijn of haar hele leven door antilichamen tegen rabiës wordt beschermd. In feite ontving ik in 1991 de menselijke versie van het rabiësvaccin en mijn eigen antilichaamniveaus zijn nog steeds vrij hoog. Dus waarom huisdieren dwingen om zulke frequente vaccins te ondergaan? Zijn ze zo biologisch verschillend?

Helemaal niet. Maar misschien kiest u er anders voor als uw kind is gebeten door een dier dat maar één keer is ingeënt… tien jaar geleden bijvoorbeeld. Bij gebrek aan harde wetenschap over dit onderwerp, zal de menselijke gezondheid in deze zaken altijd de gezondheid van dieren overtreffen.

Totdat de veterinaire wetenschap kan bewijzen dat vaccins langer meegaan dan ze doen, is uw beste gok in de tussentijd om het zo veilig mogelijk te spelen. Zorg ervoor dat uw huisdier gezond is wanneer het wordt gevaccineerd en alleen zijn of haar rabiës-injectie krijgt wanneer het wordt toegediend door een vertrouwde dierenarts wiens selectie, opslag en hantering van het vaccin waarschijnlijk voldoet aan de hoogste normen van vaccinkwaliteit en veiligheid.