Ontsteking Van De Slokdarm Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Slokdarmontsteking bij katten

Oesofagitis is de term die wordt gebruikt voor ontsteking van de slokdarm - de spierbuis die voedsel van de mondholte naar de maag draagt. Gastro-intestinale reflux, of zure reflux, is de meest voorkomende oorzaak van oesofagitis bij katten. Zure reflux is het gevolg van maagzuur dat in het slokdarmkanaal terechtkomt en irritatie van de weefselbekleding van de slokdarm veroorzaakt.

Jonge katten geboren met aangeboren slokdarmafwijkingen lopen een verhoogd risico op oesofagitis. Oudere katten die voor een operatie of om andere redenen met anesthesie worden behandeld, kunnen deze aandoening ook krijgen. Een van de belangrijkste complicaties van oesofagitis is aspiratiepneumonie, waardoor een kat die het voedsel niet goed kan doorslikken, voedselmateriaal in de longen kan krijgen.

Symptomen en typen

• Regurgitatie (terugvoer van voedsel of andere inhoud uit de slokdarm of maag via de mond)
• Verhoogde slikbewegingen
• Verhoogde secreties die uit de mond komen
• Pijn bij het slikken
• Moeite met slikken
• Kat kan huilen tijdens het doorslikken van voedsel of na het doorslikken vanwege pijn in de slokdarm
• Kat kan zijn hoofd en nek strekken tijdens het slikken
• Onvermogen om voedsel in te nemen
• Tegenzin om te bewegen of te gaan liggen
• Weinig trek
• Gewichtsverlies
• hoesten
• Koorts
• Kat kan pijn voelen als u zijn nek of slokdarm aanraakt
• Meer uitgesproken symptomen als zich een longontsteking ontwikkelt

Oorzaken

• Terugvloeiing van maag- en/of darminhoud (terugstroom van vloeistoffen naar de slokdarm)
• Accidentele inname van irriterende chemicaliën
• infecties
• Na een operatie waarbij de slokdarm betrokken is - vaak als gevolg van het passeren van de voedingssonde door de slokdarm
• Chronisch braken
• Vreemd lichaam blijft in de slokdarm
• Door dieren ingenomen pillen of capsules in de slokdarm vast te houden

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig onderzoeken nadat hij een volledige anamnese van u heeft afgenomen. U moet uw dierenarts zoveel mogelijk informatie geven over de gezondheid van uw kat, inclusief het optreden van symptomen en eventuele incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan.

Routinematige laboratoriumtests omvatten een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en een urineonderzoek, hoewel deze tests bij dergelijke patiënten meestal normaal terugkeren. In gevallen van pneumonie kunnen echter veranderingen in verband met de infectie worden waargenomen in laboratoriumresultaten. Radiografische onderzoeken, waaronder röntgen- of echografie, kunnen helpen bij de diagnose van oesofagitis. Een geavanceerd type radiografie, bariumcontrastradiografie genaamd, kan veranderingen in de slokdarm als gevolg van een ontsteking onthullen. Bij bariumcontrastradiografie wordt bariumsulfaat oraal aan de kat toegediend. De deeltjes zijn gesuspendeerd in de slokdarm, waardoor het slokdarmkanaal gemakkelijker zichtbaar is op röntgenfoto's.

Endoscopie is ook een optie voor diagnose bij deze patiënten en is vaak een betrouwbaardere procedure voor de diagnose van oesofagitis. Endoscopie is een intern diagnostisch hulpmiddel dat gebruik maakt van een endoscoop, een stijve maar flexibele buis uitgerust met een camera en methoden voor het ophalen van weefselmonsters, die in een holle holte, zoals de slokdarm, kunnen worden ingebracht. Met deze methode kan uw dierenarts direct in de slokdarm kijken om deze visueel te inspecteren, foto's te maken en een monster te nemen voor biopsie.

Indien nodig kan endoscopie ook worden gebruikt om een vreemd lichaam te verwijderen.

Behandeling

Als blijkt dat uw kat een geval van milde oesofagitis heeft, kan hij poliklinisch worden behandeld en hoeft hij waarschijnlijk niet in het ziekenhuis te worden opgenomen. Als uw kat echter lijdt aan complicaties zoals longontsteking, moet hij worden opgenomen in het ziekenhuis voor intensieve zorg en behandeling. Vloeistoffen zijn nodig voor patiënten die aan uitdroging lijden, en zuurstof zal worden aangevuld totdat de ademhaling van uw kat is verbeterd en deze buiten gevaar is. Antibiotica zijn vaak nodig om longontsteking bij getroffen patiënten te behandelen, maar dit is niet altijd het geval.

Als gastro-intestinale reflux de oorzaak is van de oesofagitis, zal uw dierenarts de oorzaak en de symptomen behandelen om de hoeveelheid en frequentie ervan te verminderen, en ook om te voorkomen dat de slokdarm vernauwt als reactie op de stress en het trauma.

Wonen en Management

Uw dierenarts kan aanbevelen om een paar dagen geen water en voedsel te geven. Terwijl uw kat aan het herstellen is, zijn er verschillende methoden om voeding te geven, waaronder intraveneuze voeding.

Wanneer uw kat weer voedsel tot zich kan nemen, wordt een zachte, smakelijke en zeer voedzame voeding aanbevolen. Follow-up voortgangscontroles zijn een belangrijk onderdeel van de nazorg, en endoscopie-onderzoeken worden meestal uitgevoerd om te controleren of de slokdarm goed geneest. De prognose voor aangetaste dieren is goed als de oesofagitis snel en agressief wordt herkend en behandeld. Als de aandoening echter zo ver is gevorderd dat de slokdarm een vernauwing (vernauwing) heeft gevormd, is de prognose meestal erg slecht.