Inhoudsopgave:

Lymfoom Bij Honden
Lymfoom Bij Honden

Video: Lymfoom Bij Honden

Video: Lymfoom Bij Honden
Video: Gewrichtsproblemen | Hond | 100 Seconden Dierenarts 2024, December
Anonim

Kanker van de lymfocyten bij honden

Lymfoom is een vorm van kanker die ontstaat in de lymfocytcellen van het immuunsysteem. Een type witte bloedcel, lymfocyten spelen een belangrijke en integrale rol in de afweer van het lichaam.

Er zijn twee vormen van lymfocyten: B- en T-cellen. Bij lymfoom kan sprake zijn van neoplastische proliferatie van T- of B-, of niet-B/niet-T-type lymfocyten, die voornamelijk voorkomen in het beenmerg, de lymfeklieren en de viscerale organen. Maar de meeste gevallen waarbij B-lymfocyten betrokken zijn, worden gezien bij honden.

Hoewel zeldzaam bij honden, komt lymfoom vaker voor bij Boxers, golden retrievers, sint bernard, basset hounds, Airedale terriers, Schotse terriers en bulldogs.

Symptomen en typen

Symptomen zijn variabel, afhankelijk van de locatie en het stadium van de tumor, maar over het algemeen zijn de symptomen die bij alle vormen van lymfoom voorkomen, gebrek aan eetlust (anorexia), zwakte, lethargie en gewichtsverlies.

Oorzaken

De exacte oorzaak is nog onbekend.

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw hond en het begin van de symptomen. De geschiedenis en details die u verstrekt, kunnen uw dierenarts aanwijzingen geven over welke organen het meest worden aangetast. Als u het startpunt kent, kan de diagnose veel gemakkelijker worden vastgesteld. Nadat de eerste anamnese is afgenomen, zal uw dierenarts uw hond volledig lichamelijk onderzoeken. Routinematige laboratoriumtests omvatten een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek.

De bloedonderzoeken kunnen bloedarmoede, abnormaal lage niveaus van lymfocyten in het bloed (lymfopenie), een abnormaal hoog aantal neutrofielen (een type witte bloedcel) in het bloed (neutrofilie), een abnormaal hoog aantal monocyten (een type van witte bloedcel) in het bloed en een abnormaal laag aantal bloedplaatjes (cellen die belangrijk zijn bij de bloedstolling), een aandoening die trombocytopenie wordt genoemd. Het biochemische profiel kan abnormaal hoge niveaus van leverenzymen en calcium vertonen, een veel voorkomende bevinding bij lymfomen. De resultaten van urineonderzoek zijn bij deze patiënten meestal op een normaal niveau.

Meer specifieke testen kunnen nodig zijn voor een bevestigende diagnose. Diagnostische beeldvorming, inclusief röntgenfoto's en echografie, worden vaak gebruikt om de grootte van regionale lymfeklieren te evalueren. Uw dierenarts zal beenmergmonsters nemen om naar een veterinaire patholoog te sturen voor verdere evaluatie en om de omvang van de ziekte te bepalen.

Behandeling

Er is geen remedie voor deze ziekte en recidieven komen vaak voor na therapie. Chemotherapie en radiotherapie worden vaak gebruikt voor de behandeling van patiënten met lymfoomdieren. Het gebruik van chemotherapie alleen of met bestralingstherapie wordt bepaald door uw dierenarts-oncoloog op basis van het stadium van de ziekte, de leeftijd van uw hond en het algehele welzijn van uw hond.

Bij uitgedroogde patiënten wordt vloeistoftherapie gegeven om de lichaamsvloeistoffen te stabiliseren. In geval van abnormale vochtophoping in de borst of buik, zal uw dierenarts het opgehoopte vocht verwijderen. Helaas komen recidieven vaak voor na chemotherapie en het wordt zelden gevonden dat het bij de meeste getroffen patiënten een genezende waarde op lange termijn heeft. Het uiteindelijke doel van chemotherapie blijft het verbeteren van de kwaliteit van leven van getroffen patiënten.

Wonen en Management

Helaas is er geen remedie beschikbaar voor deze ziekte. De enige oplossing in sommige gevallen is om extra zorg te verlenen om de kwaliteit van leven van aangetaste dieren te verbeteren. Veel bijwerkingen worden gezien bij chemotherapie en u moet met een veterinaire oncoloog praten voor de beste aanbevelingen voordat u een beslissing neemt over dit type therapie. Chemotherapeutische geneesmiddelen zijn zeer giftig voor verschillende lichaamssystemen en er treden verschillende complicaties op tijdens en na de behandeling.

Chemotherapie is ook potentieel gevaarlijk voor de mens, daarom moet u met de dierenarts-oncoloog praten over veilige hantering en toediening van chemotherapeutische geneesmiddelen thuis. Basisvoorzorgsmaatregelen zijn onder meer het dragen van latexhandschoenen vóór toediening van het geneesmiddel.

Regelmatige monitoring en controles zijn nodig om de voortgang van de patiënt te evalueren. Tijdens de behandeling is regelmatig bloedonderzoek vereist, evenals evaluatie van het hart en andere lichaamssystemen. U moet uw dierenarts regelmatig bezoeken voor follow-ups en bij elk bezoek zal uw dierenarts de reactie van uw hond op de behandeling evalueren en indien nodig aanpassen. Bij ernstige complicaties kan uw dierenarts de dosering verlagen of de behandeling helemaal stopzetten.

Tijdens chemotherapie zijn patiënten vatbaarder voor verschillende infecties, die snel gecompliceerd kunnen worden, dus u moet uw hond in de gaten houden voor tekenen van infectie. Bel onmiddellijk uw dierenarts als u een ongewenst symptoom bij uw hond waarneemt. Verhoog of verlaag nooit de dosering van medicijnen zonder voorafgaand overleg met uw dierenarts. Als er pijnstillers zijn voorgeschreven, gebruik deze dan met de nodige voorzichtigheid en volg alle aanwijzingen zorgvuldig op, waarbij u ervoor zorgt dat alle leden van het huis bekend zijn met het medicatieschema; een van de meest vermijdbare ongevallen met huisdieren is een overdosis medicatie.

Aanbevolen: