Vet-Stem Zegt: 'Artritis Begint!' (De Zoektocht Van Een Californisch Bedrijf Om Gewrichtspijn Te Beteugelen)

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vet-Stem is een in San Diego gevestigd biotechbedrijf dat er trots op is buiten de gebaande paden te denken. In dit geval zoekt het "buiten het gewricht" naar oplossingen voor de verlammende artritische pijn waarmee onze huisdieren vaak worden geconfronteerd. Hoe onsmakelijk het ook klinkt, ze doen dit door op chirurgische wijze een monster van het vet van uw huisdier te nemen.

Vet-Stem Regenerative Cell (VSRC)-therapie is de term van het bedrijf voor een gepatenteerd proces waarbij "stamcellen" worden geïsoleerd uit vet en vervolgens in het gewricht of de pees van uw huisdier worden geïnjecteerd.

Het heeft onlangs in het hele land veel pers gekregen (ook op de blog van PetConnection deze week) over hoe dergelijke nieuwe therapieën onze bereidheid om te betalen voor dure procedures om onze huisdieren van hun pijn te verlichten, spreken. Maar het heeft ook zijn aandeel in de controverse in dierenartsenkringen aangewakkerd.

"Hightech Voodoo", noemen sommige wetenschappers en dierenartsspecialisten het.

"Niet kloppen als het werkt", is de steeds vaker voorkomende repliek.

Het idee omvat het zoeken naar een celtype dat de kracht heeft om genezing te bevorderen zodra het op de juiste plek is geïnjecteerd waar ze nodig zijn. Wat betreft het exacte mechanisme, hier is een direct citaat uit een e-mailinterview dat het bedrijf genadig heeft verleend:

"De huidige werktheorie over hoe deze cellen werken, is dat ze fungeren als trofische bemiddelaars, cellen die signalen naar andere cellen sturen om binnen te komen om de reactie op de omgeving te herstellen. Deze cellen scheiden een verscheidenheid aan cytokinen af, cellen die helpen bij het regenereren en herstellen van het weefsel, en groeifactoren. Een diverse populatie van cellen met verschillende rollen helpt het natuurlijke genezingsproces het weefsel te regenereren."

Het is mogelijk dat veel chirurgisch ontoegankelijke gebieden goed worden bediend door stamcellen. Helaas hebben deze cellen ook de macht om de pro-life volgelingen in politieke overdrive te sturen.

Gelukkig zijn de cellen van Vet-Stem afkomstig van huisdieren zelf. Als deze technologie ooit bij mensen zou worden gebruikt, zouden ze ook afkomstig zijn van dezelfde persoon die de therapie ontving - niet van de ethisch controversiële bronnen die een nationaal debat over het onderwerp hebben voortgebracht.

Sommige klinische pathologen ontkennen zelfs dat deze praktijk de stamcellen gebruikt die we allemaal kennen als het gaat om bijvoorbeeld het onderzoek naar Alzheimer. Met andere woorden, ze zeggen dat dit niet de embryonale stamcellen zijn die een cel in het lichaam kunnen worden. Integendeel, ze zijn eerder een minder krachtige neef van deze.

Maar dat is wetenschappelijk gekibbel, nietwaar? Misschien. Vet-Stem citeert onderzoek dat hun claim op de term 'stamcel' ondersteunt. Desondanks zegt mijn clin path-collega: “Dit is wat ik doe voor de kost. Geloof me. Het zijn geen stamcellen.”

Haar stelling is dat als de marketingnomenclatuur wetenschappelijk onderzoek niet doorstaat, het altijd een manier heeft om het vertrouwen in het aanbod van een bedrijf te verminderen. Alleen al om die reden zet ze vraagtekens bij het werkingsmechanisme van de therapie, waarvan ze zegt dat het zeer twijfelachtig is zoals het wordt beschreven.

Zelfs als ze een punt heeft, zelfs als ze 100% correct is over de biologie, betekent dat niet dat VSRC niet werkt. Alleen omdat we geen idee hebben hoe glucosamine kan dienen om gewrichtspijn te verminderen, betekent niet dat we het uit het raam moeten gooien. Het ware mechanisme van onze kanker wordt ook niet door ons gewone stervelingen begrepen, en dat weerhoudt dieren er zeker niet van om er massaal aan te sterven. Rechtsaf?

Maar kom nu, vraag je je af, hoeft een therapie niet te bewijzen hoe het werkt - precies - voordat het door de FDA wordt geaccepteerd voor goedkeuring? De FDA-goedkeuring van een geneesmiddel of procedure is eigenlijk gebaseerd op de veiligheid en werkzaamheid ervan. We weten niet precies hoeveel van onze medicijnen werken. In feite hebben de meeste van onze medicijnen veel werkingsmechanismen waarvan de onderlinge relatie ons ontgaat. Maar als de voordelen (waarvan we weten) aanzienlijk opwegen tegen de risico's (waarvan we weten), komt het op de markt.

En dat levert een mooi punt op. Deze therapie heeft geen goedkeuring van de FDA nodig, omdat het geen medicijn is. Het is naar verluidt meer een "supplement" in zijn werking en vereist daarom geen toezicht door de FDA. En we hebben het hier over dieren, niet over mensen. Veel nieuwe dingen die niet voldoen aan de Amerikaanse medische normen voor veiligheid en werkzaamheid (soms alleen vanwege de kosten die het proces met zich meebrengt) worden in plaats daarvan bij dieren gebruikt.

Net als bij de collageeninjecties waarvan de effecten de lippen van sterretjes bekleden, is ook gemeld dat de eventuele voordelen van deze therapie niet voorbestemd zijn om erg lang te duren. Vervolginjecties kunnen nodig zijn. Voor een hond met een degeneratieve elleboogaandoening die niet toegankelijk is met conventionele chirurgische technieken, kan vier maanden echter erg lang zijn, tenminste als het werkt.

De groep van negen specialisten die ik informeel heb ondervraagd voor deze functie, zijn geen experts op dit gebied, maar alle dierenartsen wordt gevraagd om VSRC onder de loep te nemen en te beslissen of het een goede benadering is voor hun patiënten.

Op één na waren alle specialisten sceptisch over de mogelijke voordelen: de klinisch patholoog die dagelijks rechtstreeks met gewrichtsvloeistoffen werkt. De dierenartsen die indien nodig in gewrichten snijden. En de internisten en neurologen die binnenkort Vet-Stem-therapieën kunnen zien, zijn ook van toepassing op hun gevallen. Allen hadden een goede reden om van Vet-Stem gehoord te hebben. En ze wogen meestal aan de kant van "Voo-doo."

Een chirurg hield stand, in de overtuiging dat de langetermijnstatistieken zouden uitwijzen, en legde uit dat alles dat als nieuw en onbewezen wordt gepresenteerd aan een stel wetenschappers, waarschijnlijk zou beantwoorden aan het soort houding dat ik over dit onderwerp had gekregen. "Natuurlijk, het klinkt als 'Voo-doo'. Maar wie weet? Als de risico's voor het dier klein zijn [naar verluidt hetzelfde als voor een kleine massaverwijdering en elke gewrichtsinjectie - minder dan voor gewrichtschirurgie], waarom zou u het dan niet proberen? Mensen zijn wanhopig op zoek naar pijnstilling. Waarom probeer je het niet?”

Inderdaad, ongeveer 250 dierenartsen hebben cursussen gevolgd om de procedures te leren die de therapie vereist. Volgens het bedrijf is het gebruikt bij meer dan 2.500 paarden en meer dan 300 honden. Theoretisch werkt het ook bij katten, zeggen ze. Maar eigenaren zijn zich niet altijd bewust van kattenpijn zoals bij honden en paarden - en ze zijn historisch gezien bereid om minder uit te geven voor hun zorg.

Zoals te verwachten is, is de paardenwereld meer in de ban van nieuws over deze behandeling. Daar ligt het grote geld. Zorgverzekeraars vergoeden het. Onze eigen huisdierenverzekeringsmaatschappijen kunnen het ook dekken. Check met je polis, dringen ze erop aan.

En hier kom ik bij mijn laatste vraag: hoeveel kost het? De reactie van het bedrijf: “De gezondheidstoestand van de patiënten van Vet-Stem varieert en de kosten voor de klant zijn moeilijk in te schatten. Vet-Stem raadt eigenaren van gezelschapsdieren aan om met hun dierenartsen te praten over de kosten.”

Hmmmm… honderd, een miljoen? Geef me een honkbalveld, jongens. Na een gesprek met enkele anderen die bij het proces betrokken waren, kreeg ik een aantal algemene antwoorden op mijn vraag: de kosten zijn ongeveer vergelijkbaar met die van gewrichtschirurgie.

Onthoud dat er drie afzonderlijke procedures bij betrokken zijn: chirurgische verwijdering van vet, isolatie van stamcellen en injectie van gewrichten of pezen. Het is vast prijzig.

Dus hoe zit het? Nu je meer weet, zou je ervoor gaan?

(Blijf op de hoogte voor het volledige interview later vandaag.)