Het TightRope Lopen Bij Kruisreparaties

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Heeft u een huisdier met een kruisbandblessure? Welnu, maak je klaar, ik ben gewapend met informatie en meningen.

Deze keer gaat het niet om de verwonding zelf of specifiek om de kosten van de reparatie (bekijk deel één en twee van deze serie voor meer info). Nee, dit bericht gaat over de nieuwe pup op het blok, de zogenaamde TightRope-techniek voor craniale kruisbandreparaties ("cruciates" in het kort) - met een aantal op geld gerichte overwegingen die uit noodzaak worden gegooid……………………………………………………………….

Voor het geval je niet super bent afgestemd op de gebeurtenissen aan de chirurgische kant van de diergeneeskunde, hier is het magere:

Craniale kruisbandletsels zijn een veelvoorkomend probleem bij de knie van de hond. Het kan plotseling gebeuren, maar vaker is het een soort van langzame brandwond die optreedt als het ligament na verloop van tijd degradeert.

Vaak hebben eigenaren geen idee dat hun huisdier een probleem heeft, omdat huisdieren meesterlijk zijn in het verbergen van hun ongemak. In feite is het typisch voor mij om het te moeten "bewijzen" door eigenaren te vragen de "dikkere" knie voor zichzelf te voelen, deze met de andere te vergelijken en de hoeveelheid spierverlies aan de aangedane zijde te observeren.

De craniale kruisband is een cruciale structuur die een onmisbare rol speelt bij het stabiliseren van het kniegewricht. De verwonding leidt tot destabilisatie van het gewricht en de onvermijdelijke afdaling naar artrose - dat wil zeggen, tenzij een operatie wordt uitgevoerd.

De chirurgische benaderingen van dit probleem zijn net zo talrijk, gevarieerd en besproken als klimaatverandering en natuurlijke selectie. Natuurlijk, er is wetenschap … maar dan is er het zeer menselijke element van chirurgisch talent, prijs, persoonlijke mening en een bijna religieuze aanhankelijkheid aan sommige technologieën boven andere.

Om het eenvoudig te maken, kun je denken aan de meest voorkomende kruistechnieken die in twee hoofdcategorieën vallen.

1. De TPLO (tibiale plateau-nivellerende osteotomie), of een van een aantal andere nivellerende osteotomieprocedures, is de operatie die de meeste gecertificeerde chirurgen aanbevelen voor honden met een gewicht van meer dan 25 pond.

Deze procedure omvat het plaatsen van een metalen plaat op de knie. Het doel is om de natuurlijke positie van het gewricht nauwkeurig na te bootsen om de abnormale mechanische spanningen veroorzaakt door een destabiliserend letsel te beperken.

Klinkt geweldig. Veel harde wetenschap ondersteunt het ook. Probleem? Het is duur. Met $ 2.000 tot $ 5.000 per knie kan het moeilijk te verkopen zijn voor eigenaren van gezelschapsdieren als er minder dure procedures beschikbaar zijn. Bovendien vereist het gebruik ervan een certificeringsproces, waardoor het minder toegankelijk is voor huisartsen.

2. De extracapsulaire reparatie is misschien wel de nog steeds meest uitgevoerde operatie voor kruisbandletsels. Het is de enige die zelfs gecertificeerde chirurgen hebben die de neiging hebben om op kleinere honden (en katten) te presteren. En het lagere prijskaartje ($ 750 tot $ 2.000) maakt het aantrekkelijker voor eigenaren die zich misschien niet het beste advies van de board-gecertificeerde chirurg kunnen veroorloven. Bovendien is het een orthopedische ingreep die veel huisartsen willen en kunnen uitvoeren.

Het doel van deze procedure is om de ligamenteuze integriteit van de knie na te bootsen door een sterk hechtmateriaal door twee tunnels in het aangrenzende bot te leiden.

Het probleem met extracapsulaire reparaties is dat hoewel ze het gewonde ligament kunnen nabootsen, ze niet dezelfde concessies kunnen doen aan mechanische integriteit als de TPLO en zijn varianten. De knie is nooit zo stabiel als bij de TPLO, zeggen TPLO-aanhangers - tenzij we het hebben over een kleinere hond (of kat).

De extracapsulaire reparatie is niet zo moeilijk uit te voeren als de TPLO, maar, zoals veel chirurgen aan boord graag zeggen… het is moeilijk om het goed te doen.

Daarom maakt een nieuwe toetreding tot de markt voor kruischirurgie grote indruk. Het TightRope-apparaat, op de markt gebracht door de fabrikant van chirurgische apparatuur Arthrex, belooft extracapsulaire reparaties stabieler, minimaal invasief en meer waterdicht te maken.

Deze procedure omvat het plaatsen van een metalen plaat op de knie. Het doel is om de natuurlijke positie van het gewricht nauwkeurig na te bootsen om de abnormale mechanische spanningen veroorzaakt door een destabiliserend letsel te beperken.

Klinkt geweldig. Veel harde wetenschap ondersteunt het ook. Probleem? Het is duur. Met $ 2.000 tot $ 5.000 per knie kan het moeilijk te verkopen zijn voor eigenaren van gezelschapsdieren als er minder dure procedures beschikbaar zijn. Bovendien vereist het gebruik ervan een certificeringsproces, waardoor het minder toegankelijk is voor huisartsen.

2. De extracapsulaire reparatie is misschien wel de nog steeds meest uitgevoerde operatie voor kruisbandletsels. Het is de enige die zelfs gecertificeerde chirurgen hebben die de neiging hebben om op kleinere honden (en katten) te presteren. En het lagere prijskaartje ($ 750 tot $ 2.000) maakt het aantrekkelijker voor eigenaren die zich misschien niet het beste advies van de board-gecertificeerde chirurg kunnen veroorloven. Bovendien is het een orthopedische ingreep die veel huisartsen willen en kunnen uitvoeren.

Het doel van deze procedure is om de ligamenteuze integriteit van de knie na te bootsen door een sterk hechtmateriaal door twee tunnels in het aangrenzende bot te leiden.

Het probleem met extracapsulaire reparaties is dat hoewel ze het gewonde ligament kunnen nabootsen, ze niet dezelfde concessies kunnen doen aan mechanische integriteit als de TPLO en zijn varianten. De knie is nooit zo stabiel als bij de TPLO, zeggen TPLO-aanhangers - tenzij we het hebben over een kleinere hond (of kat).

De extracapsulaire reparatie is niet zo moeilijk uit te voeren als de TPLO, maar, zoals veel chirurgen aan boord graag zeggen… het is moeilijk om het goed te doen.

Daarom maakt een nieuwe toetreding tot de markt voor kruischirurgie grote indruk. Het TightRope-apparaat, op de markt gebracht door de fabrikant van chirurgische apparatuur Arthrex, belooft extracapsulaire reparaties stabieler, minimaal invasief en meer waterdicht te maken.

Bestaande uit sterke botankers en een supersterke, gevlochten polyethyleen band, is het TightRope-apparaat zo populair geworden dat het synoniem is geworden met de procedure zelf. Chirurgen die ik heb ondervraagd, dringen echter aan op voorzichtigheid in het licht van de populariteit: het is helemaal geen nieuwe procedure, zeggen ze, het is meer een "nieuwe en verbeterde" versie van een extracapsulair die misschien niet zo "verbeterd" is.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<> /p>

Als ik de consensus van de online chirurgische gemeenschap heb gelezen, zou de TightRope een geweldig apparaat kunnen zijn voor dezelfde kandidaten die voorheen uitstekende proefpersonen waren voor exctracapsulaire reparaties (katten en kleinere honden), maar de TightRope is geen trefzekere oplossing voor de meeste kruisen die ons pijn doen.

Bestaande uit sterke botankers en een supersterke, gevlochten polyethyleen band, is het TightRope-apparaat zo populair geworden dat het synoniem is geworden met de procedure zelf. Chirurgen die ik heb ondervraagd, dringen echter aan op voorzichtigheid in het licht van de populariteit: het is helemaal geen nieuwe procedure, zeggen ze, het is meer een "nieuwe en verbeterde" versie van een extracapsulair die misschien niet zo "verbeterd" is.<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<> /p>

Als ik de consensus van de online chirurgische gemeenschap heb gelezen, zou de TightRope een geweldig apparaat kunnen zijn voor dezelfde kandidaten die voorheen uitstekende proefpersonen waren voor exctracapsulaire reparaties (katten en kleinere honden), maar de TightRope is geen trefzekere oplossing voor de meeste kruisen die ons pijn doen.

Dat komt omdat de TightRope, net als andere extracapsulaire reparaties, de schuifkrachten die de onstabiele knie beïnvloeden, niet beperkt zoals de TPLO is ontworpen. Daarom is het voor grotere rassen een ontwerpfout, zeggen sommigen. Dit anti-TightRope-kamp stelt voor dat de implementatie ervan bij honden van grotere rassen even ineffectief is als elke andere extracapsulaire reparatie.

Met andere woorden, de TightRope is misschien wel een zwaan… maar hij maakt nog steeds deel uit van de eendenfamilie. En tegen een hoger prijskaartje (voeg nog eens $ 250- $ 750 toe voor de TightRope-versie van de extracapsulaire reparatie) … is het echt de moeite waard?

Bovendien, hoewel de TightRope wordt aangeprezen als minimaal invasief, vereist het drie bottunnels in plaats van twee en drie incisies in plaats van één. Hoewel de incisies bedoeld zijn om kleiner te zijn, meten de incisies die ik online heb gezien niet met de kleine TPLO-sneden van mijn lokale chirurgen. (De gele lijnen hieronder geven huidincisies aan.)

Dat komt omdat de TightRope, net als andere extracapsulaire reparaties, de schuifkrachten die de onstabiele knie beïnvloeden, niet beperkt zoals de TPLO is ontworpen. Daarom is het voor grotere rassen een ontwerpfout, zeggen sommigen. Dit anti-TightRope-kamp stelt voor dat de implementatie ervan bij honden van grotere rassen even ineffectief is als elke andere extracapsulaire reparatie.

Met andere woorden, de TightRope is misschien wel een zwaan… maar hij maakt nog steeds deel uit van de eendenfamilie. En tegen een hoger prijskaartje (voeg nog eens $ 250- $ 750 toe voor de TightRope-versie van de extracapsulaire reparatie) … is het echt de moeite waard?

Bovendien, hoewel de TightRope wordt aangeprezen als minimaal invasief, vereist het drie bottunnels in plaats van twee en drie incisies in plaats van één. Hoewel de incisies bedoeld zijn om kleiner te zijn, meten de incisies die ik online heb gezien niet met de kleine TPLO-sneden van mijn lokale chirurgen. (De gele lijnen hieronder geven huidincisies aan.)

and yet there’s no doubt that the tightrope’s new twist on and old stand-by is at least that––a novel approach––one that deserves the test of time to see whether it will truly make a difference over other extracapsular repairs…or maybe even measure up to the tplo for large breed dogs (though most surgeons strongly doubt this latter possibility).

the sad truth is that while a tremendous amount of research has gone into the study of this common injury and its surgical repair, studies evaluating the outcomes of surgical treatment are still lacking. does it make a difference which procedure we choose? the degree of surgical skill employed? which size or conformation of pet is treated?

the answer is likely to be yes on all three fronts. but the degree of importance of each of these factors is missing from our knowledge base. and then there’s the issue of price: at what price is the tplo repair too much? is it worth the hefty price differential to have a boarded surgeon perform a repair (whatever your choice of procedures) rather than your general practitioner?

if cruciate injuries in dogs will continue to occur, unabated (as we expect them to), and if we don’t determine all of the answers to the above questions, then veterinarians like me will still have to make recommendations based on theoretical knowledge, our own observations and recommendations from those who know better than we.

since that’s the case i’ll parrot the surgical community i respect and urge caution should you choose to walk the tightrope. novelty and innovation are necessary in veterinary medicine, but with what we know today, i would still expect your large and giant breed dogs to receive a board-certified recommendation for tplo.

if you do choose an extracapsular or its tightrope varietal just be sure your veterinarian can answer all your questions and offers significant cruciate experience (mo’ experience is always mo’ better). and remember, regardless of what anyone might say, a board-certified surgeon is always best– –regardless of what you can or can’t afford.