Inhoudsopgave:

Lage Productie Van Bijschildklierhormoon Bij Honden
Lage Productie Van Bijschildklierhormoon Bij Honden

Video: Lage Productie Van Bijschildklierhormoon Bij Honden

Video: Lage Productie Van Bijschildklierhormoon Bij Honden
Video: hyperparathyreoidie en hypoparathyreoidie 2024, December
Anonim

Hypoparathyreoïdie bij honden

Hypoparathyreoïdie wordt gekenmerkt door een absoluut of relatief tekort aan bijschildklierhormoon in het bloed. Het bijschildklierhormoon reguleert de calcium- en fosforspiegels in het bloed en verhoogt normaal gesproken de calciumspiegels in het bloed door ervoor te zorgen dat calcium uit het bot wordt geresorbeerd. Lage niveaus van secretie van bijschildklierhormoon zullen daarom leiden tot lage calciumspiegels in het bloed, een aandoening die hypocalciëmie wordt genoemd.

De bijschildklieren zijn kleine, hormoonafscheidende klieren die zich op of nabij de schildklier bevinden, die op hun beurt aan de voorkant van de nek liggen, in lijn met het strottenhoofd en de luchtpijp.

Bij honden is er een voorliefde voor hypoparathyreoïdie bij speelgoedpoedels, dwergschnauzers, Duitse herdershonden, Labrador retrievers en terriërrassen. De gemiddelde leeftijd waarop de diagnose wordt gesteld is 4,8 jaar, met een spreiding van zes weken tot 13 jaar. Er lijkt ook een geslachtsverschil te zijn, aangezien vrouwen de neiging hebben om in grotere aantallen te worden gediagnosticeerd.

Symptomen

  • epileptische aanvallen
  • Gespannen buik
  • Wiebelige, ongecoördineerde of dronken ogende beweging (ataxie)
  • Stijve gang
  • Koorts
  • Gezicht wrijven
  • Spiertrillingen, spiertrekkingen of onwillekeurige spiersamentrekkingen
  • grommen
  • Hijgen
  • Staar
  • Zwakheid
  • Meer plassen en meer dorst
  • Braken
  • Gebrek aan eetlust

Oorzaken

Hypoparathyreoïdie heeft meestal een onbekende oorzaak of is het gevolg van een immuungemedieerde ontsteking van de bijschildklier.

Diagnose

Uw dierenarts zal uw hond grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen die u kunt geven. Standaard testen, waaronder een volledig bloedprofiel, worden uitgevoerd, evenals een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel. De resultaten van deze tests zullen normaal gesproken terugkeren in het geval van hypoparathyreoïdie, maar ze zijn belangrijk om andere onderliggende aandoeningen buiten beschouwing te laten.

Omdat er verschillende mogelijke oorzaken zijn voor de symptomen die hier worden beschreven, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk differentiële diagnose gebruiken. Dit proces wordt geleid door een diepere inspectie van de schijnbare uiterlijke symptomen, waarbij elk van de meest voorkomende oorzaken wordt uitgesloten totdat de juiste aandoening is opgelost en op de juiste manier kan worden behandeld. De belangrijkste problemen in verband met hypoparathyreoïdie die moeten worden onderscheiden van andere ziekteprocessen zijn toevallen, zwakte, spiertrillingen en spiertrekkingen.

Enkele van de oorzaken die moeten worden uitgesloten, zijn hartgerelateerde ziekten, stofwisselingsziekten, zoals hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) of hepato-encefalopathie (leverziekte die de werking van de hersenen aantast). Neurologische oorzaken die moeten worden uitgesloten zijn ontstekingsziekten, tumoren of epilepsie.

Een verkenning van het cervicale deel van de keel kan onthullen dat de bijschildklieren afwezig zijn of zijn geatrofieerd (verspild).

Behandeling

Het kan zijn dat uw hond in eerste instantie in het ziekenhuis moet worden opgenomen voor medische behandeling van lage calciumspiegels in het bloed, in ieder geval totdat de klinische symptomen onder controle zijn. Andere behandeling zal afhangen van de vraag of er andere onderliggende aandoeningen zijn gediagnosticeerd.

Een spoedbehandeling is meestal alleen nodig voor bepaalde patiënten, zoals patiënten met primaire hypoparathyreoïdie, of hypoparathyreoïdie die secundair is aan procedures die zijn gebruikt om overmatige niveaus van schildklierhormoon of overmatige niveaus van parathyroïdhormoon te corrigeren - dat wil zeggen procedures die zijn medisch gebruikt om de hoeveelheid bijschildklierhormoon in het bloed te verlagen, en hebben geleid tot te lage niveaus van bijschildklierhormoon.

Als bij uw hond hypocalciëmie of een laag calciumgehalte in het bloed is vastgesteld, zal uw arts een langdurige behandeling voor de aandoening voorschrijven. Vitamine D zal voor onbepaalde tijd nodig zijn, waarbij de dosering wordt bepaald door uw dierenarts, op basis van de behoeften van uw hond. Calciumsupplementen kunnen via de mond worden gegeven, nogmaals, met het type en de dosis calciumsupplement voorgeschreven door uw dierenarts

Wonen en Management

Zowel lage calciumspiegels in het bloed als overmatige calciumspiegels in het bloed zijn zorgen die op de lange termijn moeten worden aangepakt. In eerste instantie zal uw dierenarts uw hond regelmatig willen zien om de voortgang van uw hond te volgen en indien nodig wijzigingen in de zorg aan te brengen. Zodra het serumcalcium stabiel en normaal is, zal uw dierenarts de serumcalciumconcentratie gedurende zes maanden maandelijks en vervolgens elke twee tot vier maanden beoordelen.

Aanbevolen: