Darmtumor (Leiomyoma) Bij Katten Cat

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Leiomyoom van de maag, dunne en dikke darm bij katten

Een leiomyoom van de maag en het darmkanaal is een ongebruikelijke, maar ongevaarlijke en niet-verspreidende tumor die ontstaat uit de gladde spieren van de maag en het darmkanaal. De grootste zorg is dat dit type tumor de normale voortgang van vloeistoffen en vaste stoffen door het spijsverteringskanaal kan blokkeren of organen kan verplaatsen, wat resulteert in secundaire gezondheidscomplicaties. Het komt meestal voor bij katten van middelbare tot oudere leeftijd, meestal ouder dan zes jaar. Anders is er geen aanleg voor geslacht of ras.

Symptomen en typen

Maag

• Braken
• Vaak geen abnormale bevindingen

Dunne darm

• Braken
• Gewichtsverlies
• rommelende maag
• Gas (winderigheid)
• Kan mid-abdominale massa voelen
• Af en toe opgezwollen, pijnlijke lussen van de dunne darm

Dikke darm en rectum

• Een gevoel van onvolledige ontlasting (tenesmus)
• Felrode, bloederige ontlasting (hematochezia)
• Soms uitsteeksel van de rectale wand door de anus (rectale prolaps)
• Kan voelbare massa voelen tijdens rectaal onderzoek

Oorzaken

Onbekend

Diagnose

Uw dierenarts zal uw kat grondig lichamelijk onderzoeken, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die tot deze aandoening hebben geleid. Hij of zij zal eerst op zoek gaan naar bewijs van een vreemd lichaam in het spijsverteringskanaal, of een inflammatoire darmaandoening, parasitaire infectie of pancreatitis.

Zodra een tumor is bevestigd, moet uw dierenarts deze onderscheiden van een kankergezwel. Er zijn verschillende soorten kankergezwellen die het spijsverteringskanaal kunnen aantasten, waaronder leiomyosarcoom, een kanker die groeit uit de gladde spieren van het spijsverteringskanaal; en lymfoom, een solide neoplasma dat zijn oorsprong vindt in de lymfocyten - een type witte bloedcel in de bloedbaan.

Er wordt een volledig bloedprofiel gemaakt, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Uw arts moet mogelijk een abdominale echografie bestellen, die een verdikte maag- of darmwand kan onthullen. Maagleiomyoma komt het meest voor bij de slokdarm-maagovergang, waar de slokdarm de maagholte ontmoet. Indien nodig kan een speciale beeldvormende techniek, een contrastonderzoek genaamd, worden gebruikt. Bij dit onderzoek wordt de kat een orale dosis vloeibaar materiaal (barium) gegeven dat op röntgenfoto's te zien is. Vervolgens worden in verschillende stadia films gemaakt om de passage van het barium door het lichaam te onderzoeken. Deze techniek kan een ruimte-innemende massa in het spijsverteringskanaal onthullen. Dubbelcontrastradiografie van de dikke darm en het rectum kan ook worden gebruikt om een ruimte-innemende massa in deze organen te onthullen.

Uw dierenarts kan ook een endoscopie van het bovenste maagdarmkanaal uitvoeren, waarbij een flexibele buis met een bevestigde camera in de te onderzoeken ruimte, in dit geval het maagdarmkanaal, wordt ingebracht, zodat de arts de ruimte visueel kan inspecteren op afwijkingen. Deze apparaten hebben ook hulpstukken voor het verzamelen van weefsel- en vloeistofmonsters, zodat een biopsie kan worden uitgevoerd om de preventieve diagnose te bevestigen. Als een tumor wordt vermoed, moet uw arts een mucosale biopsie uitvoeren en, indien mogelijk, een weefselmonster nemen van de massa in het maagdarmkanaal. Deze methode is vaak niet bruikbaar voor de diagnose van diepe tumoren. In deze gevallen is vaak een meer invasieve chirurgische biopsie nodig om de diagnose te bevestigen.

Behandeling

Chirurgische resectie (verwijdering) is de voorkeursbehandeling. Deze methode is over het algemeen curatief als de tumor veilig kan worden verwijderd. In veel gevallen kunnen vanwege hun goedaardige aard zelfs grote leiomyomen met smalle marges met succes worden verwijderd.

Wonen en Management

Als uw arts een volledige resectie kan uitvoeren, is normale postoperatieve zorg vereist; er is geen extra follow-up nodig. Uw arts zal echter postoperatief de bloedglucose van uw kat willen controleren, vooral als uw kat vóór de operatie hypoglycemisch was (lage bloedsuikerspiegel).