Systemische Auto-immuunziekte Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Systemische lupus erythematodes (SLE) bij honden

Systemische lupus erythematosus (SLE) is een auto-immuunziekte met meerdere systemen die wordt gekenmerkt door de vorming van antilichamen tegen een breed scala aan zelf-antigenen (antilichaamgenererende stoffen) en circulerende immuuncomplexen. Met andere woorden, dit is een ziekte waarbij het immuunsysteem van het lichaam hyperdefensief is geworden en de cellen, organen en weefsels van het eigen lichaam aanvalt alsof het ziekten zijn die vernietigd moeten worden.

Hoge niveaus van circulerende antigeen-antilichaamcomplexen (type III-overgevoeligheid) worden gevormd en afgezet in het glomerulaire basaalmembraan (het filtratiegedeelte van de nier), het synoviale membraan (het zachte weefsel dat de oppervlakteruimte in gewrichten zoals de pols, knie, enz.), en in de huid, bloedvaten en andere plaatsen in het lichaam. Antilichamen die zijn gericht op zelfantigenen die zich op en in cellen bevinden, zoals erytrocyten, leukocyten en bloedplaatjes (drie soorten bloedcellen met type II-overgevoeligheid), kunnen ook worden geproduceerd. In mindere mate kan overgevoeligheid van type IV ook een rol spelen wanneer celgemedieerde immuniteit gericht is tegen een eigen antigeen.

SLE is zeldzaam, maar wordt als ondergediagnosticeerd beschouwd. Sommige van de rassen die een voorliefde voor SLE lijken te hebben, zijn Shetland-herdershonden, collies, Duitse herders, oude Engelse herdershonden, Afghaanse windhonden, beagles, Ierse setters en poedels. SLE werd gemeld als een erfelijke aandoening in een kolonie Duitse herders. De gemiddelde leeftijd is zes jaar, maar het kan op elke leeftijd voorkomen. Geslacht speelt geen rol.

Symptomen en typen

Klinische symptomen zijn afhankelijk van de lokalisatie van de immuuncomplexen, samen met de specificiteit van de auto-antilichamen. Genetische, omgevings-, farmacologische en infectieuze factoren kunnen echter een rol spelen bij het optreden van klinische symptomen zoals letahrgie, verlies van eetlust (anorexia) en koorts, die vooral wordt waargenomen in de acute fase. Andere tekens zijn onder meer:

Musculoskeletaal

• Afzetting van immuuncomplexen in de synoviale membranen (het zachte weefsel dat de oppervlakken in de gewrichten bekleedt)
• Gezwollen en/of pijnlijke gewrichten - belangrijk symptoom bij de meeste patiënten
• kreupelheid bij het schakelen
• Spierpijn of verspilling

Huid/exocrien

• Afzetting van immuuncomplexen in de huid
• Huidletsels
• Symmetrische of focale huidlaesies - roodheid, schilfering, zweren, depigmentatie en/of haaruitval
• Ulceratie van mucocutane overgangen en mondslijmvlies kan zich ontwikkelen - een huidgebied dat zowel slijmvlies als huidhuid omvat; deze komen meestal voor in de buurt van de lichaamsopeningen waar de uitwendige huid stopt en het slijmvlies dat de binnenkant van het lichaam bedekt begint (bijv. mond, anus, neusgaten)

Nier/urologisch

• Afzetting van immuuncomplexen in de nier
• Hepatosplenomegalie - vergroting van de nier en de lever

Bloed/lymfe/immuunsysteem

• Auto-antilichamen tegen erytrocyten, leukocyten of bloedplaatjes (rode en witte bloedcellen)
• Lymfadenopathie - gezwollen lymfeklieren
• Andere orgaansystemen kunnen worden aangetast als er afzetting is van immuuncomplexen of antilichamen, of wanneer T-celgemedieerde cellen (lymfocyten) aanvallen

Oorzaken

De definitieve oorzaken van SLE zijn niet geïdentificeerd, maar blootstelling aan ultraviolet licht kan de ziekte verergeren.

Diagnose

Er moet een volledig bloedprofiel worden uitgevoerd, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. U moet een grondige anamnese geven van de gezondheid van uw hond en het begin van de symptomen, en of de symptomen zich in opeenvolgende volgorde hebben voorgedaan, of allemaal tegelijk. Pijn in de gewrichten, nierontsteking, huidlaesies, afbraak van rode bloedcellen, laag aantal bloedplaatjes en algemene lichaamszwakte zijn allemaal tekenen die uw arts attent maken op de kans op lupus.

Behandeling

Ziekenhuisopname kan nodig zijn voor de eerste behandeling van SLE, vooral als uw hond zich in een hemolytische (rode bloedcelvernietiging) crisis bevindt. Ambulante behandeling is echter vaak mogelijk als de aandoening niet ernstig is. Het soort zorg en het niveau van zorg zullen verschillen door welke systemen worden beïnvloed.

Voor thuisbehandeling moet u rust afdwingen, vooral tijdens perioden van ernstige gewrichtspijn. U kunt overwegen om voor een korte tijd kooirust te houden, totdat uw hond zich weer veilig kan bewegen zonder overmatige inspanning. Het kan ook zijn dat u fel zonlicht moet vermijden, waardoor u mogelijk de maaltijdroutine van uw hond moet plannen, zodat u in de late namiddag/vroege avond naar buiten kunt gaan. Als de nieren worden aangetast, zal uw dierenarts een nierspecifiek eiwitbeperkt dieet aanbevelen.

Er zijn een aantal medicijnen die kunnen worden gebruikt voor de behandeling van SLE, zoals immunosuppressiva voor het verminderen van de reactie van het immuunsysteem en corticosteroïden voor het verminderen van ontstekingen in de lymfeklieren. Uw dierenarts zal de medicijnen voorschrijven die nodig zijn om de specifieke vorm van de ziekte bij uw hond te behandelen.

preventie

Fok geen aangetaste dieren, aangezien bekend is dat SLE bij sommige rassen erfelijk is.

Wonen en Management

Dit is een progressieve en onvoorspelbare ziekte. Langdurige, immunosuppressieve therapie is vereist. De behandelingen hebben vaak bijwerkingen waar u als verzorger van uw hond mee te maken krijgt. Ook zal uw dierenarts uw hond wekelijks willen zien, althans in het begin, om de effectiviteit van de behandeling te controleren en te letten op ernstige bijwerkingen.