Nierstenen Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Nefrolithiase bij katten

Katten die clusters van kristallen of stenen ontwikkelen - bekend als nefrolieten of, meer algemeen, "nierstenen" - in de nieren of urinewegen zouden lijden aan een aandoening die nefrolithiasis wordt genoemd. De nier bestaat uit duizenden nefronen, elk bestaande uit bloedcapillairen en een reeks buizen waardoor gefilterde vloeistof stroomt terwijl urine wordt geproduceerd. De buizen van de nefron monden uit in kanalen waardoor urine stroomt; deze kanalen komen uiteindelijk in het nierbekken en een buis waardoor urine in de urineleider volgt. Nierstenen of niersteenfragmenten kunnen ook door dit buizenstelsel en in de urineleider terechtkomen, wat ernstige complicaties kan veroorzaken.

Zowel honden als katten zijn vatbaar voor nierstenen. Sommige kattenrassen zijn echter vatbaarder voor bepaalde soorten nierstenen dan andere, waaronder de tamme korthaar en langhaar, Perzen en Siamezen.

Symptomen en typen

Veel katten met nierstenen hebben geen duidelijke tekenen; dat wil zeggen, de nefrolieten worden vaak niet gedetecteerd totdat diagnostische tests zijn uitgevoerd voor andere medische problemen. Enkele symptomen die kunnen optreden zijn bloed in de urine (hematurie), braken, terugkerende urineweginfecties, pijnlijk moeilijk urineren (dysurie) en frequent urineren met een klein productievolume (polyurie). Andere symptomen kunnen optreden, maar variëren afhankelijk van de locatie en het type stenen.

Merk op dat sommige nefrolieten "inactief" kunnen zijn; wat betekent dat ze niet geïnfecteerd zijn, niet progressief groter worden en geen obstructie of klinische symptomen veroorzaken. Inactieve nierstenen hoeven mogelijk niet te worden verwijderd, maar moeten periodiek worden gecontroleerd (bijvoorbeeld via urine-analyse) op eventuele veranderingen.

Oorzaken

Er zijn een aantal oorzaken en risicofactoren die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van nefrolithiasis en de ontwikkeling van urolieten, zoals de oververzadiging van steenvormend materiaal in de urine van de kat. Andere mogelijke oorzaken zijn onder meer verhoogde calciumspiegels in de urine en het bloed, diëten die een hoge (alkalische) urine-pH produceren en terugkerende urineweginfecties.

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis van de gezondheid van de kat geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. Hij of zij zal dan een volledig lichamelijk onderzoek, echografie en urineonderzoek uitvoeren. Om de diagnose te bevestigen, het mineraalgehalte van de stenen te identificeren en een juiste behandelingskuur te ontwikkelen, moeten echter stukjes nefroliet worden opgehaald voor analyse. Dit wordt meestal bereikt door een procedure uit te voeren die bekend staat als extracorporale schokgolflithotripsie (ESWL), waarbij stenen in de urinewegen worden gebroken met behulp van geluidsgolven.

Behandeling

Veel katten met de diagnose inactieve nierstenen kunnen thuis worden behandeld met de juiste medicatie die wordt toegediend om de stenen op te lossen. Een aanpassing aan het dieet van de kat is ook noodzakelijk. Deze veranderingen in het dieet zijn afhankelijk van de chemische samenstelling van de niersteen.

In ernstige gevallen kan de kat onmiddellijke verwijdering van de niersteen(en) en ziekenhuisopname vereisen. Er zijn een aantal opties voor het verwijderen van nierstenen, waaronder een operatie of ESWL.

Wonen en Management

Omdat nierstenen vaak terugkeren, is routinematige controle essentieel. De meeste dierenartsen raden aan om elke drie tot zes maanden na de eerste behandeling abdominale röntgenfoto's en/of echografisch onderzoek te laten uitvoeren. Ook een periodieke urineanalyse wordt vaak aanbevolen.

preventie

Als uw kat vatbaar is voor nefrolithiase, kunnen speciale voeding en dieetbehandeling effectief zijn om steenvorming te voorkomen.