Zwakte/verlamming Van De Gezichtsspieren Door Zenuwbeschadiging Bij Konijnen Rabbi

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Gezichtszenuwparese/verlamming bij konijnen

Parese en verlamming van de aangezichtszenuw is een aandoening van de aangezichtsschedelzenuw - een zenuw die zijn oorsprong vindt in de hersenen (in tegenstelling tot de wervelkolom). Een storing van deze zenuw kan leiden tot verlamming of zwakte van de spieren van de oren, oogleden, lippen en neusgaten. Bovendien kan een onvermogen om de ogen en gezichtsspieren te bewegen resulteren in een verminderde afscheiding van tranen, wat leidt tot extra pathologie van de ogen.

Bij konijnen treedt soms verlamming van de aangezichtszenuw op na een tand- of oorontsteking. Dwergrassen en hangoorrassen hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van parese en verlamming van de aangezichtszenuw.

Symptomen en typen

Bevindingen geassocieerd met ooraandoeningen

• Hoofd kantelen
• Oor en lip hangen af
• Pijn (vooral bij het openen van de mond)
• Wit, dof, ondoorzichtig en uitpuilend weefsel in het oor
• Geschiedenis van oorinfecties, met name vestibulaire (of binnenoor) infecties

Andere symptomen

• Overmatig kwijlen
• Voedsel valt uit de zijkant van de mond
• Gezichtsasymmetrie (d.w.z. het gezicht lijkt scheef of ongelijkmatig)
• Wrijven van de ogen
• Bewolkt hoornvlies, oogafscheiding en roodheid
• Onvermogen om de oogleden symmetrisch te sluiten
• Instorting van neusgat, loopneus
• Moeite met lopen of evenwicht houden (als het zenuwstelsel is aangetast)

Oorzaken

• Ontsteking - midden- of buitenoorontsteking, tandabcessen, ontsteking van de zenuw direct als gevolg van bacteriële infectie
• Letsel - breuk van de omliggende botten of direct letsel aan de aangezichtszenuw
• Tumor - hersentumor
• Toxiciteit - botulismevergiftiging
• Unilaterale of bilaterale oorziekte

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw konijn en het begin van de symptomen. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor deze aandoening, dus uw dierenarts zal hoogstwaarschijnlijk differentiële diagnose gebruiken, een proces dat wordt geleid door een diepere inspectie van de schijnbare uiterlijke symptomen, waarbij elk van de meest voorkomende oorzaken wordt uitgesloten totdat de juiste aandoening is opgelost en kan adequaat worden behandeld. Uw arts zal beginnen met onderscheid te maken tussen eenzijdige en symmetrische ziekte, verlamming van de aangezichtszenuw door pure oorontsteking, en zal ook op zoek gaan naar andere neurologische zwakheden.

Röntgenfoto's van het oor en de schedelbotten zullen worden gemaakt om te zoeken naar massa's of duidelijke zwellingen, terwijl computertomografie (CT) kan worden gebruikt om een betere visualisatie van de interne structuur van de oren en de schedel mogelijk te maken. Deze visuele diagnostische hulpmiddelen zullen de aanwezigheid van een tumor identificeren. Standaard laboratoriumtests omvatten een volledig bloedprofiel, een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Uw dierenarts zal op zoek gaan naar de aanwezigheid van een infectie en het type infectie, dat kan verschijnen in de loop van de bloed- en urinetestanalyse. Vaker zijn de bloed- en urineanalyses meestal normaal

Als de symptomen van neurologische oorsprong lijken te zijn, kan een monster van cerebrospinale vloeistof (CSF) worden genomen voor analyse en kan dit nuttig zijn bij het opsporen van hersenstamziekte

Behandeling

Konijnen worden meestal poliklinisch gezien, maar ziekenhuisopname kan nodig zijn voor de eerste diagnoses en evaluaties, of als uw konijn ernstig ziek is. Afhankelijk van de bevindingen van uw arts, kan een operatie nodig zijn. Maar de behandeling bestaat over het algemeen uit het spoelen en reinigen van het oor of de oren met een reinigingsoplossing, afvegen met een wattenstaafje en het stofzuigen van alle vuil uit het oor. Kunsttranen kunnen ook worden gebruikt om te voorkomen dat de ogen uitdrogen.

Wonen en Management

Het is belangrijk dat uw konijn tijdens en na de behandeling blijft eten. Moedig de inname van orale vloeistof aan door vers water aan te bieden, bladgroenten nat te maken of water op smaak te brengen met groentesap, en een grote selectie verse, bevochtigde groenten aan te bieden, zoals koriander, romaine sla, peterselie, worteltopjes, paardebloemgroenten, spinazie, boerenkool, en grashooi van goede kwaliteit. Bied uw konijn ook zijn gebruikelijke korrelvoeding aan, aangezien het oorspronkelijke doel is om het konijn aan het eten te krijgen en zijn gewicht en voedingsstatus te behouden. Als uw konijn dit voedsel weigert, moet u een papmengsel met een spuitje voeren totdat het zelf weer kan eten. En tenzij uw dierenarts dit specifiek heeft geadviseerd, geef uw konijn geen koolhydraatrijke, vetrijke voedingssupplementen.

Bespreek oogzorg met uw dierenarts, aangezien het oog aan de aangedane zijde mogelijk moet worden gesmeerd vanwege verlies van traanproductie. Houd er ook rekening mee dat de andere kant ook kan worden aangetast. Houd uw konijn in de gaten en meld eventuele veranderingen aan uw dierenarts als deze zich voordoen.

Als uw konijn ernstig scheef staat, moet u zijn kop in een geschikte positie ondersteunen om verstikking te voorkomen. Spierverlamming is meestal permanent, maar naarmate spiergenezing en -verdikking zich ontwikkelt, kan een natuurlijke "opstopping" optreden die de asymmetrie van het gezicht (scheefheid) vermindert. Afgezien van de verandering in uiterlijk die deze verlamming kan veroorzaken, kunnen de meeste konijnen dit zenuwtekort verdragen en zullen ze zich met weinig moeite aanpassen.