Non-food Item Obstructie Van Het Spijsverteringskanaal Bij Konijnen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Gastro-intestinale vreemde lichamen bij konijnen

Obstructie van het maagdarmkanaal treedt op wanneer een konijn grote hoeveelheden haar, vacht, beddengoed of andere vreemde voorwerpen inslikt die niet in het spijsverteringskanaal thuishoren. Meestal worden deze materialen geabsorbeerd en uitgescheiden via de ontlasting. Maar wanneer het konijn een vezelarm dieet krijgt, worden de maagspieren minder actief en ontstaat er een stasis of inactiviteit. Als gevolg hiervan hopen deze vreemde stoffen zich op in het spijsverteringskanaal, waardoor een obstructie ontstaat. Deze lage beweeglijkheid kan ook leiden tot uitdroging van de buikinhoud, waardoor de inhoud verder uitdroogt.

Enkele van de andere materialen die kunnen worden ingeslikt en ophoping kunnen veroorzaken, zijn kattenbakvulling, zwaar metaal en draden (zoals van kooimaterialen). Als de obstructie significant genoeg is, kunnen verlies van spiermassa en hartcomplicaties optreden en kan zich een plotselinge levensbedreigende noodsituatie ontwikkelen. Het wordt meestal gezien bij oudere konijnen die slechte voeding krijgen of weigeren het vezelrijke voedsel te eten dat hen wordt aangeboden.

Symptomen en typen

Veel konijnen met gastro-intestinale obstructies hebben een recente geschiedenis van ziekte of stressvolle gebeurtenissen. Ze zullen aanvankelijk stoppen met het eten van pellets, maar blijven lekkernijen eten, vaak gevolgd door een volledig verlies van eetlust (anorexia). Sommige konijnen kunnen helder en alert lijken, maar zullen ook tekenen van pijn vertonen, zoals tandenknarsen, een gebogen houding en een onwil om te bewegen. Andere veel voorkomende symptomen die gepaard gaan met gastro-intestinale obstructies zijn:

• Diarree
• Ineenstorting
• Abnormaal kleine ontlasting uitwerpselen
• Progressieve opgezette buik
• Overmatige speekselvloed
• Aanhoudende pogingen tot slikken, met of zonder voedsel in de mond

Oorzaken

Enkele van de belangrijkste risicofactoren zijn:

• Diëten met onvoldoende hoeveelheden grove vezels
• Inactiviteit als gevolg van pijn, obesitas of opsluiting in een kooi
• Anesthesie en chirurgische procedures die de beweeglijkheid van de darmspieren beïnvloeden
• Kauwgedrag zonder toezicht en toegang tot vreemde materialen
• Onderliggende tandheelkundige aandoening of letsel, aandoeningen van het maagdarmkanaal of stofwisselingsziekte

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid, eetgewoonten en het begin van de symptomen van uw konijn. Hij of zij zal dan een grondig lichamelijk onderzoek op uw konijn uitvoeren, waarbij de buik wordt gepalpeerd om harde massa's te voelen - de buik kan al dan niet opgezwollen zijn, afhankelijk van de grootte van de massa of de tijd dat uw konijn is geweest getroffen door deze aandoening. Een opeenhoping van vocht of gas kan voelbaar zijn in het darmgebied, omdat het niet langs de obstructie kan komen. Het dier kan door de stress van de situatie zelfs een lage hartslag hebben.

Om een nauwkeurige diagnose te stellen, zal uw dierenarts de buikstreek inwendig moeten bekijken om er zeker van te zijn dat er inderdaad een massa in het darmkanaal is en om de exacte locatie van de obstructie te lokaliseren. Hij of zij zal ook onderscheid moeten maken tussen andere aandoeningen, zoals massa's als gevolg van tumoren of verwondingen aan de buik (bijv. Littekenweefsel), van obstructie als gevolg van een ingenomen massa.

Visuele diagnostiek omvat röntgenbeeldvorming en endoscopieonderzoek. Bij deze laatste methode wordt gebruik gemaakt van een kleine camera die aan een flexibele buis is bevestigd en die via de mond in de eigenlijke te onderzoeken ruimte kan worden gestoken. Op deze manier kan uw dierenarts een nauwkeuriger beeld krijgen van de oorzaak van de verstopping. Afhankelijk van de grootte en het type verstopping die aanwezig is, kan uw dierenarts hulpmiddelen gebruiken die aan endoscopen kunnen worden bevestigd om het materiaal dat het darmkanaal blokkeert te verwijderen, of om een weefselmonster te nemen voor biopsie.

Behandeling

Omdat gastro-intestinale obstructies een levensbedreigende situatie kunnen zijn, wordt uw konijn met spoed behandeld. Intestinale en maagmotiliteitsmodificatoren kunnen worden voorgeschreven, maar als niet- of laag-invasieve technieken niet betrouwbaar kunnen worden gebruikt om de obstructie uit het lichaam te verwijderen, moet een operatie worden uitgevoerd om het vreemde voorwerp te verwijderen. Daarnaast kan schade aan het darmkanaal optreden door de aanwezigheid of beweging van een vreemd voorwerp en kunnen antibiotica worden voorgeschreven als preventieve maatregel tegen opportunistische infectie. Pijnstillers en kalmerende middelen kunnen ook worden voorgeschreven als uw konijn pijn heeft.

Vloeibare therapie zal worden toegediend via orale of intraveneuze routes voor uitgedroogde konijnen, wat een veel voorkomende bevinding is. Ondertussen zullen maagdecompressietechnieken worden gebruikt om de darmen te ontlasten van interne druk als gevolg van vocht- en gasophoping.

Wonen en Management

Het is belangrijk dat uw konijn tijdens en na de behandeling blijft eten. Moedig de inname van orale vloeistof aan door vers water aan te bieden, bladgroenten nat te maken of water op smaak te brengen met groentesap, en een grote selectie verse, bevochtigde groenten aan te bieden, zoals koriander, romaine sla, peterselie, worteltopjes, paardebloemgroenten, spinazie, boerenkool, en grashooi van goede kwaliteit. Bied uw konijn ook zijn gebruikelijke korrelvoeding aan, aangezien het oorspronkelijke doel is om het konijn aan het eten te krijgen en zijn gewicht en voedingsstatus te behouden. Als uw konijn dit voedsel weigert, moet u een papmengsel met een spuitje voeren totdat het zelf weer kan eten. Bovendien, geef uw konijn geen koolhydraatrijke, vetrijke voedingssupplementen tenzij uw dierenarts dit specifiek heeft geadviseerd.

Nadat het vreemde lichaam is verwijderd, kan het konijn de normale activiteit hervatten, wat ook de maagmotiliteit zal bevorderen en het veel sneller zal helpen herstellen. Moedig uw konijn aan om buiten zijn kooi te grazen en te oefenen (d.w.z. te springen), onder toezicht, gedurende ten minste 10 tot 15 minuten om de 6 tot 8 uur.