Nier- En Urinewegobstructie En Ontsteking Bij Konijnen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Nefrolithiase en ureterolithiasis bij konijnen

De nieren hebben verschillende belangrijke functies voor het lichaam. De belangrijkste daarvan zijn de regulering van de bloeddruk van het lichaam, de regulering van elektrolyten en als een natuurlijk filter voor de bloedtoevoer van het lichaam, het verwijderen van afvalstoffen en het afvoeren ervan via het urinestelsel. De urineleiders zijn een systeem van buizen die zijn verbonden met de nieren en de urineblaas en die afvalstoffen van de nieren naar de blaas vervoeren, een hol orgaan dat dient als een opslagvat voor de afvalvloeistof totdat deze via de urethra uit het lichaam wordt vrijgegeven.

Nefrolithiasis en ureterolithiasis verwijzen naar aandoeningen van de nieren en urineleiders bij konijnen. Meestal gebeurt dit wanneer deze organen verstopt raken of ontstoken raken, of wanneer zich calciumzouten in het lichaam vormen, de doorgangen blokkeren en urineretentie veroorzaken, wat op zijn beurt kan leiden tot ontsteking van de blaaswand en de urinewegen. Als deze aandoeningen onbehandeld blijven, kunnen ze na verloop van tijd leiden tot systemische infectie en andere complicaties.

Elk konijnenras kan door deze aandoeningen worden beïnvloed. Konijnen van middelbare leeftijd of tot vijf jaar hebben de meeste kans op nefrolithiasis en ureterolithiasis.

Symptomen en typen

De nier- en urologische systemen zijn meestal het meest aangetast. Veel konijnen zullen geen symptomen vertonen, zelfs niet als ze grote kristalafzettingen van calcium in de blaas hebben, of met nefrolieten (nierstenen) of ureterolieten (ureterstenen).

Konijnen die wel symptomen hebben, zullen vaak last hebben van anorexia, gewichtsverlies en problemen met verstopping van de plasbuis of urineleiders. Sommigen kunnen ook donkere urine hebben en anderen zullen symptomen hebben van een vroege of ontwikkelde nierziekte.

Oorzaken

Deskundigen weten niet helemaal zeker wat de oorzaak is van het ontwikkelen van nefrolithiasis en ureterolithiasis bij een konijn. Sommigen geloven echter dat aandoeningen zoals inactiviteit en obesitas factoren kunnen zijn. Voeding, waaronder een dieet met veel op alfalfa gebaseerde commerciële pellets, een voedsel waarvan is vastgesteld dat het te veel calcium bevat, kan ook bijdragen aan de vorming van kristallen in de urine, die een belangrijke oorzaak zijn van obstructie van de urineleiders. Deze kristallen kunnen zich in de loop van de tijd langzaam opbouwen, waardoor uiteindelijk de vrije stroom van urine uit de blaas wordt voorkomen, de blaas niet volledig kan worden geleegd of de stroom bijna volledig wordt belemmerd.

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw konijn en het begin van de symptomen. Er wordt een bloedprofiel gemaakt, inclusief een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Als er een infectie aanwezig is in de blaas, nier of urinewegen, moeten deze tests bevestigen dat het aantal witte bloedcellen hoger is dan normaal, zowel in het bloed als in de urine. Er moet ook een urinekweek worden gedaan om de chemische samenstelling van de urinevloeistof te bepalen, bijvoorbeeld of er kristallen in de urine aanwezig zijn of dat er bacteriën aanwezig zijn. Het is niet ongebruikelijk dat een konijn laboratoriumbevindingen presenteert die kristallen in de blaas bevatten; niet alle konijnen zullen dit echter laten zien bij het testen.

Uw dierenarts zal ook kijken naar risicofactoren voor nefrolithiasis en ureterolithiasis, die gewoonlijk obesitas, ongezonde omgevingscondities, inactiviteit en nierziekte omvatten. Houd er rekening mee dat dieren die pellets krijgen meer risico lopen dan dieren die regelmatig verse groenten eten. Deze voedingsmiddelen omvatten sla, worteltoppen en vers grashooi van goede kwaliteit.

Behandeling

Voor de behandeling kan het nodig zijn om eventuele vochttekorten te corrigeren met behulp van een zoutoplossing of een andere uitgebalanceerde oplossing om verstoringen van de elektrolytenbalans in het lichaam te corrigeren of om nierbeschadiging die verband houdt met hartaandoeningen te helpen verminderen. Zodra de toestand van uitdroging is gecorrigeerd en uitgebalanceerde elektrolyten zijn vastgesteld, moet het konijn zorgvuldig worden gecontroleerd om volledig herstel te garanderen.

Konijnen moeten een uitgebalanceerd en gepland dieet volgen, een dieet dat de eetlust verbetert en het risico op toekomstige urinewegaandoeningen of infecties vermindert. Uw dierenarts zal vervolgbezoeken plannen om inactieve nefrolieten en ureterolieten in het lichaam te controleren en te volgen om ervoor te zorgen dat ze niet verwijderd hoeven te worden en om eventuele toename van hun grootte in de loop van de tijd te controleren.

Wonen en Management

Het verwachte resultaat varieert van patiënt tot patiënt, vaak afhankelijk van de leeftijd van het konijn en de ernst van de ziekte op het moment van diagnose. Met de juiste zorg en aandacht, samen met langdurige hulp, zijn de vooruitzichten voor veel konijnen goed.

Het is belangrijk dat uw konijn tijdens en na de behandeling blijft eten. Moedig de inname van orale vloeistof aan door vers water aan te bieden, bladgroenten nat te maken of water op smaak te brengen met groentesap, en een grote selectie verse, bevochtigde groenten aan te bieden, zoals koriander, romaine sla, peterselie, worteltopjes, paardebloemgroenten, spinazie, boerenkool, en grashooi van goede kwaliteit. Voer timothee en grashooi in plaats van luzernehooi. Herhaling is niet ongewoon, dus het is belangrijk om risicofactoren zoals obesitas, een zittend leven en een slecht dieet te verminderen.

Een combinatie van een verlaagd calciumdieet, meer beweging en meer waterverbruik voor de rest van het leven van het konijn wordt sterk aanbevolen voor de gezondheid van het konijn op de lange termijn.