Wat Heeft Hiv/aids Met Vet Med Te Maken? Meer Dan Je Denkt

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Wist u dat hiv/aids wereldwijd de vierde doodsoorzaak is? Er zijn inderdaad maar weinig ziekten die op deze indrukwekkende schaal menselijk lijden veroorzaken. Hoewel deze pandemie een hoogtepunt lijkt te bereiken, is het duidelijk dat we nog een lange weg te gaan hebben voordat de wereldwijde effecten ervan met succes kunnen worden afgezwakt.

Het feit dat ik deze kwestie op deze blog behandel, leidt tot de onvermijdelijke vraag: wat heeft hiv/aids te maken met dierenarts med? En het antwoord? Zoals ik in de titel al zei: Meer dan je denkt!

Volgens een boeiend redactioneel artikel* geschreven door volksgezondheidsarts Dr. Radford Davis voor Compendium in 2008 (vergeef me de ontijdigheid, ik deed pas onlangs onderzoek naar dit onderwerp voor een hiv-positieve cliënt van mij):

HIV/AIDS is slechts een van de vele immuuncompromitterende ziekten en aandoeningen die mensen treffen, maar het is uniek en vereist om verschillende redenen veterinaire aandacht. De vele transmissieroutes, de hoge gevoeligheid van mensen met aids voor terugkerende opportunistische infecties en aantoonbare zoönotische bedreigingen, de blijvende mythe van overdracht door dieren en de unieke aansprakelijkheidskwesties rond blootstelling en vertrouwelijkheid zijn er maar een paar. In de toekomst kan het demonstreren van voorlichting over hiv/aids deel gaan uitmaken van de vergunningsvereisten van de staat voor dierenartsen, zoals dat al het geval is in de staat Washington.

Degenen met aids, het immunosuppressieve en latere stadium van HIV-infectie, lopen meer dan immunocompetente personen aanzienlijke gezondheidsrisico's door zoönotische pathogenen. Dierenartsen worden beschouwd als experts op het gebied van zoönotische ziekten en zouden, in overeenstemming met onze inzet voor de volksgezondheid, moeten inspelen op de behoeften van cliënten met hiv/aids door middel van goede voorlichting en communicatie. Educatieve maatregelen kunnen zijn: uitleggen hoe cliënten hun risico op blootstelling aan bepaalde zoönosen kunnen verminderen, het houden of adopteren van huisdieren bespreken, of mythes over HIV-overdracht wegnemen: een recent onderzoek toonde aan dat 22% van de Amerikanen nog steeds gelooft dat HIV kan worden overgedragen door een drinkglas te delen. Soms moeten communicatietaken bestaan uit het spreken met de arts van een hiv-geïnfecteerde persoon om zorgen over de risico's van het bezitten van een huisdier weg te nemen of om onrechtvaardige aanbevelingen, zoals het wegdoen van een huisdier, ongedaan te maken.

Verder dringt Dr. Davis erop aan dat…

… als dierenartsen en professionals in de volksgezondheid moeten we ook toezien op het runnen van een veilige, bedreigingsvrije werkplek … hondenbeten en prikaccidenten zijn niet ongewoon in een veterinaire praktijkomgeving … klanten en medewerkers die worden gebeten, kunnen anderen blootstellen aan blootstelling door bloed overgedragen ziekteverwekkers zoals hiv en hepatitis B en C. Dierenartsen en hun personeel moeten weten hoe ze hun eigen blootstelling aan deze ziekteverwekkers kunnen voorkomen en tegelijkertijd in de onmiddellijke medische behoeften van het slachtoffer kunnen voorzien.

En tenslotte:

Het wegnemen van de angst van het personeel rond hiv/aids en ervoor zorgen dat mensen met hiv/aids niet worden gediscrimineerd of lastiggevallen op de werkplek zijn andere essentiële aspecten van de aanpak van hiv in de dierenkliniek.

Maar hoezeer ik ook trots heb op het feit dat mijn collega's onze veterinaire taken op zich nemen om mensenlevens te beschermen en menselijk lijden te verlichten waar we kunnen, hier kan ik echt achter Dr. D komen te staan:

Meer dan 25 jaar sinds het voor het eerst werd geïdentificeerd, is hiv/aids meer dan een gezondheidsprobleem, meer dan een ziekte. Het treft gezinnen, gemeenschappen, naties en economieën, heeft miljoenen wezen voortgebracht en werpt overal een schaduw van angst. In sommige landen, zoals Botswana, is het besmettingspercentage zelfs één op de vier. Als dierenartsen kunnen we een verschil maken door mensen met hiv te helpen een gelukkiger, gezonder en veiliger leven te leiden. Dierenartsen moeten contact opnemen met cliënten met hiv/aids en zich inspannen om zichzelf voor te lichten over wat misschien wel de belangrijkste ziekte van onze tijd is. Onze rol in de volksgezondheid vraagt erom.

Amen, broeder!

Dr. Patty Khuly

*Om het originele redactioneel commentaar van Dr. Davis, HIV/AIDS and the Veterinary Practitioner - Making a Difference te lezen, klik hier om de pdf te bekijken.

_{Foto van de dag:}_Chester_door_{Isaac Leedom}

Dr. Patty Khuly

*Om het originele redactioneel commentaar van Dr. Davis, HIV/AIDS and the Veterinary Practitioner - Making a Difference te lezen, klik hier om de pdf te bekijken.

_{Foto van de dag:}_Chester_door_{Isaac Leedom}