Kribben Bij Paarden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Wiegbijten bij paarden

Kribben is geen ziekte, maar eerder een ongepast gedragspatroon bij paarden, ook wel 'stereotypisch gedrag' genoemd. Net zoals mensen en andere dieren soms obsessief-compulsief gedrag kunnen vertonen dat niet-dodelijk maar toch destructief is, zullen ook paarden repetitief en gewoontegedrag vertonen dat moeilijk te beheersen is.

Een paard dat kribbe zal zijn bovenste snijtanden op een hard voorwerp plaatsen, meestal een paal of staldeur, en een grote hoeveelheid lucht aanzuigen. Dit zal een slurpend geluid maken. Het paard zal dit herhaaldelijk doen. Het is meestal niet gerelateerd aan voedingsstoornissen of onderliggende ziekten, maar is vaak in verband gebracht met verveling of angst. Nogmaals, in gedachten houdend dat dit gedrag meer een ergernis is dan een daadwerkelijk gezondheidsprobleem, kan kribbesnijden, indien niet gecontroleerd, leiden tot enkele oppervlakkige gezondheidsproblemen, zoals het abnormaal dragen van de bovenste snijtanden en vergroting van de keelspieren.

Kribben wordt soms ten onrechte windzuigen genoemd. Terwijl het paard kribbespeelt, zorgt de kromming van de nek ervoor dat het paard lucht inslikt. Het juiste gebruik van de term windzuigen verwijst naar een voortplantingsprobleem bij merries.

Symptomen en typen

• Knaagsporen die meestal te vinden zijn op stukken hout, zoals staldeuren en hekpalen.
• Bovenste voortanden (snijtanden) worden meer gedragen dan normaal bij een paard van zijn leeftijd
• De nek buigen terwijl je een voorwerp vastpakt met de snijtanden terwijl je lucht naar binnen slikt
• Grommende geluiden terwijl het paard lucht naar binnen slikt

Oorzaken

Stereotypisch gedrag bij paarden wordt meestal veroorzaakt door verveling of stress. Paarden die sterk gespannen zijn en worden gehouden in een omgeving met weinig dagelijkse stimulatie, zoals niet genoeg tijd in de wei, lopen een groter risico om dergelijke gedragsproblemen te ontwikkelen. Andere stereotype gedragingen zijn onder meer kraamweven (herhaaldelijk heen en weer bewegen aan de voorkant van de stal) en poten in de grond. Soms kan een paard meer dan één van deze gedragingen vertonen.

Diagnose

Krimpgedrag is gemakkelijk te visualiseren en daardoor zeer eenvoudig te diagnosticeren. Een dierenarts is namelijk niet nodig om dit gedragsprobleem te diagnosticeren. Als u dit probleem echter bij uw paard opmerkt, is een bezoek van uw dierenarts een goed idee, aangezien hij of zij een grondig lichamelijk onderzoek op uw paard zal uitvoeren, waarbij rekening wordt gehouden met de geschiedenis van de symptomen om er zeker van te zijn dat er geen andere onderliggende oorzaken zijn. problemen. Uw dierenarts zal ook de mond van uw paard van dichterbij willen bekijken om te controleren op veranderingen aan het gebit. Je kunt dan samen met je dierenarts manieren vinden om de omgeving van je paard te verrijken en het gedrag te ontmoedigen.

Behandeling

De basis van de behandeling van stereotiep gedrag begint met het zoeken naar de oorzaak. Als jij en je dierenarts denken dat het kribbebijten van je paard te wijten is aan verveling, zal de behandeling zijn om manieren te vinden om mentale en fysieke stimulatie toe te voegen aan de dagelijkse routine van je paard. Dit omvat meestal het verhogen van de hoeveelheid tijd die het paard in de wei doorbrengt. Als dit geen optie is, kan het ook helpen om meer ruwvoer in het dieet van het paard te geven. Door je paard speelgoed te geven om mee te spelen, kun je ook mentaal gestimuleerd worden. Als je paard alleen is, kan het ook helpen om een metgezel te kopen, zoals een geit. Het is ook belangrijk om meer tijd te besteden aan het berijden en verzorgen van uw paard.

Als je merkt dat het kribbebijten van je paard te wijten is aan angst, wil je misschien de routine van je paard eens nader bekijken. Sommige paarden kunnen angstig worden als ze zich vervelen. Andere paarden kribbe uit frustratie of om overtollige energie kwijt te raken.

Afgezien van veranderingen in de omgeving, zijn er fysieke middelen om dit gedrag te helpen voorkomen. Soms wordt een apparaat gebruikt dat een cribbing-riem wordt genoemd. Dit is een verstelbare riem die om de keel van het paard achter zijn oren en kaaklijn wordt vastgemaakt. Deze riem voorkomt dat het paard zijn nekspieren spant als hij zich terugtrekt om lucht te happen tijdens het kribbebijten. Deze riem verhindert niet dat het paard eet of drinkt en is niet pijnlijk als het paard niet kribt. Bij sommige paarden is het gebruik van deze riem nuttig om dit gedrag te voorkomen. Het werkt echter niet op alle cribbers.

Er zijn ook chirurgische manieren om dit gedrag te voorkomen, hoewel deze zelden worden gebruikt. Deze operaties omvatten littekens in de keelspieren, zodat het paard ze niet kan buigen tijdens het kribbebijten. Dit wordt vaak gezien als een extreme manier om dit gedrag te voorkomen, omdat het vaak onbetaalbaar is omdat het algemene anesthesie en een bezoek aan een gespecialiseerde paardenchirurgische instelling vereist.

Kribben is een aangeleerde, obsessief-compulsieve gedragsstoornis en kan moeilijk, zo niet onmogelijk zijn om permanent te doorbreken. Onderzoek heeft aangetoond dat kribbebijten resulteert in het vrijkomen van endorfine, waardoor het paard zich goed voelt. Daartoe raken paarden in zekere zin verslaafd aan dit gedrag. Zelfs als je je paard voor een korte periode van dit gedrag kunt ontmoedigen, zal het paard hoogstwaarschijnlijk terugkeren naar het gedrag zodra de preventieve techniek is verwijderd.

Wonen en Management

Het te lang op stal houden van je paard is vaak de oorzaak van dit soort ondeugd. Zoals met veel gedragsproblemen bij gedomesticeerde paarden, hoe dichter u uw paard kunt houden in een omgeving die de natuurlijke omgeving van een paard nabootst (dwz een omgeving met voldoende toegang tot grote weiden en constant voer), hoe kleiner de kans dat het paard deze aandoening ontwikkelt.. Of het nu komt door verveling, gebrek aan voeding of iets anders, kribbebijten is een uitdaging om te voorkomen als je paard er eenmaal aan gewend is geraakt. Het beste wat u kunt doen, is uw paard voldoende activiteit te geven om de verveling te verminderen en gezonde, preventieve technieken te gebruiken.