Schatje, Het Is (te) Koud Buiten
Schatje, Het Is (te) Koud Buiten

Video: Schatje, Het Is (te) Koud Buiten

Video: Schatje, Het Is (te) Koud Buiten
Video: Koud 2024, Mei
Anonim

Laatst beoordeeld op 10 november 2015

Ik moest vanmorgen een deel van de tijd in de schuur van mijn paard doorbrengen en het vroor. De temperatuur was niet zo slecht (hoge tienerjaren, denk ik), maar de wind huilde en de sneeuw reisde horizontaal. Ik zit nu al uren binnen en heb het nog steeds koud.

Deze ervaring deed me denken aan een afspraak die ik een tijdje geleden had met een pas geadopteerde kat. Zijn baasjes vroegen me naar zijn oren. Ze dachten dat hij misschien een exotisch ras was, zoals een Scottish Fold. Ik vertelde hen dat ik dacht dat het waarschijnlijker was dat hij als jonge duif last had gehad van bevriezing. Ze hadden veel vragen over bevriezing bij huisdieren, dus ik dacht dat ik wat informatie over de toestand zou delen, aangezien de winter in mijn deel van de wereld in volle gang is.

Bevriezing is de schade die wordt veroorzaakt wanneer weefsels, die voornamelijk uit water bestaan, worden blootgesteld aan zeer koude temperaturen. Water zet uit als het bevriest, dus ijskristallen kunnen mogelijk onherstelbare schade aan cellen veroorzaken. Onder normale omstandigheden zal de bloedsomloop van een zoogdier of vogel en het vermogen om warmte te genereren bevriezing voorkomen. Maar wanneer de buitentemperaturen erg laag zijn en/of de lichaamstemperatuur begint te dalen, wordt bevriezing waarschijnlijker. In het laatste geval probeert het lichaam zichzelf warm te houden door bloed weg te leiden van de vervangbare delen, zoals voetzolen, het scrotum, de staart en oordopjes. Dit proces kan het leven van een dier redden, maar vergroot de kans dat het een of meer aanhangsels verliest.

Hoe ziet bevriezing eruit? In de vroege stadia zijn aangetaste weefsels vaak grijs, hard en extreem koud om aan te raken. Naarmate het lichaam begint op te warmen, kunnen sommige gebieden rood, gezwollen en zeer pijnlijk worden, maar de ernstigst beschadigde delen blijven levenloos lijken. De enige manier om te weten welke weefsels kunnen overleven en welke niet, is door het lichaam de tijd te geven om te herstellen wat het kan. Medische behandeling voor bevriezing omvat opwarming, antibiotica om infectie in beschadigde weefsels te voorkomen, agressieve pijnverlichting en soms medicijnen die het vermogen van bloed om de getroffen gebieden te bereiken kunnen vergroten. Zodra duidelijk wordt dat een bepaald weefsel niet zal herstellen (het wordt meestal zwart en begint te vervellen), moet het operatief worden verwijderd.

Als je een dier tegenkomt waarvan je vermoedt dat het aan bevriezing lijdt, concentreer je je eerste inspanningen dan op het verhogen van de lichaamstemperatuur, aangezien het waarschijnlijk ook onderkoeld is. Omring de patiënt met warme (maar niet te hete) waterflessen, bedek hem met meerdere dekens en breng hem zo snel mogelijk naar de dierenkliniek. Wrijf of gebruik geen haardrogers en verwarmingskussens op mogelijk beschadigde weefsels.

Bevriezing wordt natuurlijk het beste voorkomen. Bescherm uw huisdieren door ze binnen te houden of voldoende beschutting te bieden wanneer de temperaturen gevaarlijk koud worden. De grens voor koudetolerantie hangt af van het vachttype, de leeftijd en de algehele gezondheid van een dier, evenals omgevingscondities zoals vochtigheid en windsnelheid, maar gezond verstand zou u moeten vertellen wanneer u moet ingrijpen.

Beeld
Beeld

Dr. Jennifer Coates

Aanbevolen: