IGR IDI Ongediertebestrijding - Hoe Zich Te Ontdoen Van Vlooien

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Wat zijn groeiregulatoren voor insecten en remmers van de ontwikkeling van insecten?

Door Jennifer Kvamme, DVM

De afgelopen jaren zijn er chemicaliën ontwikkeld om te helpen in de strijd tegen vlooienplagen. Deze relatief nieuwe ongediertebestrijdingsproducten worden insectengroeiregulatoren (IGR's) en insectenontwikkelingsremmers (IDI's) genoemd. Maar wat zijn het precies en hoe kunnen ze uw huisdieren helpen?

IGR's en IDI's worden gebruikt in actuele spot-on-producten, orale medicatie, injecteerbare medicijnen en vernevelaars en sprays voor thuisgebruik. Ze doden geen volwassen vlooien zoals andere vlooienbestrijdingsmiddelen. Ze werken op verschillende manieren om de levenscyclus van de vlooien te doorbreken, door de groei te remmen en te voorkomen dat vlooien zich ontwikkelen tot volwassenen die eieren zullen blijven leggen. In het licht van een grote vlooienplaag is er ook een adulticide chemische stof nodig om de volwassen vlooien te doden, de situatie onder controle te krijgen en het huisdier (en u) comfortabeler te maken.

Wat nog belangrijker is, is dat deze ongediertebestrijdingsproducten veilig kunnen worden gebruikt in de buurt van huisdieren en mensen omdat ze insectenhormonen nabootsen en bepaalde ontwikkelingsprocessen bij insecten remmen, wat geen invloed heeft op zoogdieren.

Insectengroeiregulatoren (IGR's)

Chemicaliën die insectengroeiregulatoren worden genoemd, dienen om een juveniel groeihormoon in het lichaam van het insect na te bootsen. Tijdens de normale ontwikkeling nemen de niveaus van juveniel hormoon af, waardoor de vlooienlarve in het popstadium kan vervellen. Omdat IGR's ervoor zorgen dat insecten continu worden blootgesteld aan een versie van groeihormoon, ervaren ze nooit de daling van de hormoonspiegels en kunnen ze niet goed vervellen. Aangetaste vlooien gaan niet onmiddellijk dood, maar bereiken geen voortplantingsstadium en sterven in de onvolwassen fase. Wanneer vlooieneieren en larven worden blootgesteld aan dit soort chemicaliën, zullen ze volledig afsterven zonder ooit het volwassen stadium te bereiken.

Veel voorkomende IGR's die worden aangetroffen in vlooienpreventieve producten en huishoudelijke sprays zijn fenoxycarb, pyriproxyfen en methopreen. Bepaalde soorten van deze chemicaliën gaan langer mee in het milieu dan andere. Methopreen wordt bijvoorbeeld gemakkelijk afgebroken in de aanwezigheid van zonlicht, terwijl pyriproxyfen veel langer meegaat in ultraviolet licht. Zorg ervoor dat u alle etiketten zorgvuldig leest om er zeker van te zijn dat u een ongediertebestrijdingsproduct krijgt dat het beste werkt voor uw behoeften, of u het nu binnen of buiten gebruikt.

Insectenontwikkelingsremmers (IDI's)

Chitine is een stof die insecten nodig hebben om de harde buitenlaag te ontwikkelen die hen beschermt. Zonder chitine kunnen vlooieneieren en larven deze buitenste laag niet vormen, waardoor ze kwetsbaar en gemakkelijk te doden zijn. Insectenontwikkelingsremmers werken om de productie van chitine in het insect te voorkomen en de normale groei te stoppen.

Over het algemeen worden IDI's aan huisdieren toegediend via een oraal medicijn, dat zich vervolgens afzet in het lichaamsvet van het dier. Hierdoor kan het medicijn langzaam vrijkomen en enkele weken in de bloedbaan blijven. Wanneer een volwassen vrouwelijke vlo het behandelde dier bijt, neemt het de IDI op in het bloed van het dier, wat vervolgens de eieren aantast die het uiteindelijk legt, waardoor verdere ontwikkeling wordt voorkomen.

Veel voorkomende IDI's die tegenwoordig op de markt zijn, zijn diflubenzuron en lufenuron. Beide producten zijn veilig te gebruiken bij zoogdieren.

Omdat deze producten geen volwassen vlooien doden, kan het toch nodig zijn om uw huisdier andere medicijnen te geven die samenwerken met de IGR's en IDI's om de volwassen vlooienpopulaties te verminderen, zoals een spot-on of shampoo. U moet echter contact opnemen met uw dierenarts om er zeker van te zijn dat de twee medicijnen veilig samenwerken voordat u ze op uw huisdier toepast.