Gaan Huisdieren Naar De Hemel?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Mijn reactie is over het algemeen zoiets als: "Als er geen dieren zijn, denk ik niet dat het echt de hemel zou kunnen zijn." Het klinkt misschien afgezaagd, maar ik denk dat het de kern raakt van wat mensen echt vragen - niet: "Is er een hemel?" (Ik ben niet in de positie om dat te beantwoorden) maar: "Heeft het leven van dit dier een betekenis die zal blijven bestaan na zijn of haar dood?"

Enkele van de beste 'mensen' die ik heb ontmoet, zijn honden, katten, paarden en andere niet-menselijke dieren. Dit zijn zorgzame zielen die vreugde, troost en leren brengen aan de mensen om hen heen. Na hun dood blijft de herinnering aan hun leven hetzelfde doen, met een positieve invloed die de wereld in rimpelt. Dit is zeker een vorm van een hiernamaals.

Of dieren en mensen ergens anders worden opgewekt, hier gereïncarneerd of anderszins verder leven na de dood … we zullen allemaal maar moeten afwachten. Maar als er een hemel is, in welke vorm dan ook, ik weet zeker dat ik een paar goede dierenvrienden heb die op me wachten om me bij hen te voegen als mijn tijd daar is.

De meesten van jullie hebben waarschijnlijk wel eens gehoord van het gedicht 'Regenboogbrug'. Voor degenen onder u die dat niet hebben gedaan, het is een mooie weergave van alleen deze gedachte. Ik kan geen definitieve referentie vinden over wie moet worden gecrediteerd met het schrijven ervan, dus ik laat het bij 'auteur onbekend'.

Regenboogbrug

Alleen deze kant van de hemel is een plaats genaamd Rainbow Bridge.

Wanneer een dier sterft dat bijzonder dicht bij iemand hier is geweest, gaat dat huisdier naar Rainbow Bridge.

Er zijn weiden en heuvels voor al onze speciale vrienden, zodat ze samen kunnen rennen en spelen. Er is genoeg eten, water en zonneschijn, en onze vrienden zijn warm en comfortabel.

Alle dieren die ziek en oud waren, zijn weer gezond en vitaal. Degenen die gewond of verminkt waren, worden weer heel en sterk, net zoals we ons ze herinneren in onze dromen van voorbije dagen en tijden. De dieren zijn gelukkig en tevreden, op één klein ding na; ze missen allemaal iemand die heel speciaal voor hen was, die moest worden achtergelaten.

Ze rennen en spelen allemaal samen, maar de dag komt dat er een plotseling stopt en in de verte kijkt. Zijn heldere ogen zijn aandachtig. Zijn gretige lichaam trilt. Plotseling begint hij weg te rennen van de groep, vliegend over het groene gras, zijn benen dragend hem steeds sneller.

Je bent gezien, en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk ontmoeten, klamp je je aan elkaar vast in een vreugdevolle hereniging, om nooit meer uit elkaar te gaan. De gelukkige kussen regenen op je gezicht; je handen strelen opnieuw het geliefde hoofd en je kijkt nog een keer in de vertrouwende ogen van je huisdier, zo lang uit je leven verdwenen maar nooit uit je hart.

Dan steek je samen de Regenboogbrug over…

Dr. Jennifer Coates