Leptospirose: Deel 2 - Volledig Doorgelicht

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Gisteren hebben we gesproken over hoe honden leptospirose oplopen, hoe vaccinatie het wel of niet kan helpen voorkomen en wat de bacteriën met het lichaam van een hond doen. Laten we het vandaag hebben over hoe de ziekte wordt gediagnosticeerd en behandeld en hoe we kunnen voorkomen dat honden een bron van infectie voor mensen worden.

De microscopische agglutinatietest (MAT) is de meest gebruikte test voor leptospirose, maar is niet perfect. Over het algemeen vereist een definitieve diagnose dat twee bloedmonsters die met een tussenpoos van 2-4 weken zijn afgenomen en getest, een viervoudige toename van de antilichaamspiegels aantonen. Het is duidelijk dat de behandeling moet beginnen voordat de definitieve resultaten binnen zijn. Eerdere vaccinatie en het starten van een behandeling tussen de tests door kan de interpretatie van de resultaten bemoeilijken. Een hoge titer op het eerste bloedmonster voor een serovar waartegen een hond niet is ingeënt, suggereert lepto, maar is nog steeds niet onfeilbaar. Een aanvankelijk negatief resultaat kan worden gezien bij zeer vroege infecties en sluit dus ook de mogelijkheid van lepto-infectie niet volledig uit.

Er zijn andere tests beschikbaar (bijv. ELISA- en PCR-tests en donkerveldmicroscopie), maar deze hebben ook hun beperkingen. In werkelijkheid gebeurt het vaak dat een dierenarts lepto vermoedt, de hond dienovereenkomstig behandelt en de diagnose wordt bevestigd met de tweede bloedtest nadat de patiënt goed op weg is naar herstel … hopelijk.

Deze vertraging in de diagnose is meer dan alleen een ergernis. Mensen en andere dieren kunnen leptospirose krijgen door contact met de urine van een geïnfecteerde hond (katten lijken echter behoorlijk resistent tegen de ziekte). Dus terwijl de hond voor behandeling in het ziekenhuis wordt opgenomen en zelfs nadat hij naar huis is gegaan, is bioveiligheid essentieel. Strikte quarantaine wordt geïmplementeerd tijdens de beginfase van de therapie. Veterinair personeel moet jassen, voetbedekkingen, handschoenen, oogbescherming en maskers dragen bij het hanteren of opruimen van lepto-verdachten.

De meeste licht tot matig aangetaste honden zullen herstellen van leptospirose wanneer ze worden behandeld met geschikte antibiotica (meestal doxycycline of penicilline gevolgd door doxycycline), intraveneuze vloeistoftherapie en symptomatische zorg (bijv. medicijnen tegen misselijkheid als een hond moet braken). Ernstigere gevallen kunnen medicijnen nodig hebben om de urineproductie, dialyse en bloed- of plasmatransfusies te stimuleren om de patiënt in leven te houden en de aangetaste organen een kans te geven om te herstellen. De prognose in deze gevallen is duidelijk niet zo goed.

Honden die besmet zijn met Leptospira interrogans kunnen het organisme lange tijd in hun urine uitscheiden en vormen een risico voor zowel mens als dier. Een kuur van twee weken met het antibioticum doxycycline helpt de bacteriën uit de nieren te verwijderen. De meeste honden gaan naar huis terwijl ze deze behandeling nog ondergaan, dus eigenaren moeten ze meenemen om te plassen in gebieden waar andere huisdieren geen toegang hebben, handschoenen te dragen en de handen grondig te wassen als ze mogelijk in contact zijn geweest met de urine van hun hond, en eventuele hondenpoep op te ruimen. “ongelukken” die plaatsvinden met gebruik van ontsmettingsmiddelen op basis van bleekmiddel of jodium.

Voor meer informatie over leptospirose zoals het van toepassing is op zowel mensen als huisdieren, bekijk de uitstekende webpagina van het Center for Disease Control over deze belangrijke ziekte.

dr. jennifer coates