Bloedtransfusie Van Honden Redt Het Leven Van Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-31 10:59

Toen ik voor het eerst een gerucht hoorde over een kat in Nieuw-Zeeland wiens leven werd gered met een transfusie van hondenbloed, was mijn eerste reactie "op geen enkele manier". Transfusies zijn lastig, vooral bij katten. Als de bloedtypering verkeerd is, kan het snel van kwaad tot erger gaan. Maar toen ik het artikel over de procedure in de New Zealand Herald vond en las, realiseerde ik me dat ik me vergiste.

Het verhaal gaat ongeveer als volgt:

• Eigenaar vindt kat (Rory) slap en huilend en haast zich naar de dierenarts.
• De dierenarts stelt vast dat de kat ratte.gif" />
• De dierenarts krijgt advies van de dierenbloedbank over het gebruik van hondenbloed en zegt in wezen dat de kat zonder dit bloed zeker zal sterven en een behoorlijke kans heeft om ermee te overleven.

De dierenarts van de kat (Kate Heller) zei: "Mensen zullen denken dat het nogal onbetrouwbaar klinkt - en dat is het ook - maar hey, we zijn succesvol geweest en het heeft zijn leven gered." Voorafgaand aan de transfusie was Rory "echt plat en hijgend en huilend, '' en een uur later zat hij rechtop, spinnend, en 'verstopt in een kom koekjes'.

Te cool, hè? Ik weet niet zeker of ik sliep tijdens een deel van mijn transfusiecolleges op de veterinaire school of dat dit lekkernij nooit ter sprake is gekomen, maar eerlijk gezegd zou het niet eens bij me opgekomen zijn om te overwegen hondenbloed te gebruiken om een kat te transfuseren. Ik deed wat meer onderzoek naar het proces van xenotransfusie (de transfusie van bloed van de ene soort naar de andere) en vond dit overzichtsartikel:

Gepubliceerd bewijs in een beperkt aantal gevallen (62 katten) geeft aan dat katten geen van nature voorkomende antilichamen tegen rode bloedcelantigenen bij honden lijken te hebben: compatibiliteitstests voorafgaand aan de eerste transfusie hebben geen enkel bewijs van agglutinatie of hemolyse van hondenrood aangetoond cellen in kattenserum of plasma. Er zijn geen ernstige acute bijwerkingen gemeld bij katten die een enkele transfusie met volbloed van honden kregen. Van bloedarmoede katten die hondenbloed krijgen, wordt gemeld dat ze binnen enkele uren klinisch verbeteren. Antistoffen tegen rode bloedcellen van honden worden echter snel geproduceerd en kunnen binnen 4-7 dagen na de transfusie worden gedetecteerd, wat leidt tot de vernietiging van de getransfundeerde rode bloedcellen van honden in een vertraagde hemolytische reactie. De gemiddelde levensduur van de getransfundeerde rode bloedcellen van de hond is minder dan 4 dagen. Elke herhaalde transfusie met hondenbloed later dan 4-6 dagen na de eerste transfusie veroorzaakt anafylaxie, die vaak fataal is.

Wat dit betekent is dat xenotransfusie op zijn best een stop gap-maatregel is. Het kan succes hebben als dierenartsen het primaire probleem binnen enkele dagen onder controle kunnen krijgen en/of afspraken kunnen maken om binnen hetzelfde tijdsbestek goed gematcht bloed te verkrijgen, maar xenotransfusies mogen in geen geval worden herhaald.

Ik hoop dat je deze mogelijkheid nooit onder de aandacht van je dierenarts hoeft te brengen, maar het is niettemin goede informatie om weg te stoppen.

dr. jennifer coates

references

cat saved by dog's blood. brendan manning. the new zealand herald. 7:28 pm tuesday aug 20, 2013.

xenotransfusion with canine blood in the feline species: review of the literature. bovens c, gruffydd-jones t. j feline med surg. 2013 feb;15(2):62-7.