Inhoudsopgave:

Hoe Antibiotica De Ontwikkeling Beïnvloeden?
Hoe Antibiotica De Ontwikkeling Beïnvloeden?

Video: Hoe Antibiotica De Ontwikkeling Beïnvloeden?

Video: Hoe Antibiotica De Ontwikkeling Beïnvloeden?
Video: Hoe constructief is piekeren? 2024, Mei
Anonim

Wat als we zouden ontdekken dat veel infecties en chronische ziekten, waaronder obesitas, worden veroorzaakt door veranderingen van darmbacteriën? Wat als deze aandoeningen kunnen worden behandeld met voedingshulpmiddelen in plaats van nieuwe generaties medicijnen en antibiotica? Het verzamelen van onderzoeksgegevens suggereert dat de darm inderdaad de sleutel kan zijn tot een betere gezondheid.

Het cultiveren van de juiste balans van bacteriën in de darmen kan een betere benadering zijn voor de behandeling en beheersing van ziekten. Uw huisdier aanvullen met prebiotica (oplosbare vezels die de groei van bepaalde bacteriën bevorderen) en probiotica (de bacteriën zelf) kan een betere benadering zijn voor de behandeling van obesitas, diabetes en zelfs infecties van Salmonella. Uw dierenarts behandelt mogelijk al acute gastro-intestinale klachten bij uw huisdieren met alleen deze supplementen.

Wat is de Microbiota?

Microbiota verwijst naar het grote aantal soorten bacteriën dat in het darmkanaal leeft. Het is een complex, kwetsbaar ecologisch systeem waar verschillende aantallen bacteriën de darm- en lichaamsfunctie beïnvloeden. Grotere populaties nuttige of "goede" bacteriën bevorderen de normale functie en een goede gezondheid. Overgroei van schadelijke of "slechte" bacteriën resulteert in de voor de hand liggende symptomen van braken en diarree. Maar de effecten zijn niet beperkt tot de darm.

Het microbioom verwijst naar de genetische identificatie van de honderden soorten darmmicrobiota. Het maakt het mogelijk om grote hoeveelheden gegevens te analyseren die sneller en gemakkelijker te verkrijgen zijn dan het kweken en identificeren van de honderden bacteriën in petrischalen.

Dr. Kelly Scott Swanson heeft de afgelopen tien jaar het microbioom van het darmkanaal van honden en katten bestudeerd. Hij heeft ontdekt dat populaties van bepaalde darmbacteriën, net als bij menselijk onderzoek, worden geassocieerd met chronische ziekten zoals obesitas, diabetes, mondaandoeningen, gastro-intestinale ziekten, inflammatoire darmaandoeningen, huid- en urinewegaandoeningen en acute infecties zoals Salmonella. Andere onderzoekers hebben dezelfde associaties gevonden met astma bij kinderen.

De microbiota en obesitas

In hun eerste onderzoek kwamen de pasgeborenen van zwangere muizen die alleen tijdens de late zwangerschap en borstvoeding een lage dosis penicilline kregen, net zo veel aan als muizen die hun hele leven aan antibiotica waren blootgesteld. Er wordt aangenomen dat de toediening van penicilline de neiging heeft om de populaties van goede bacteriën te verminderen en de populaties van slechte bacteriën bij deze pasgeborenen te vergroten. De gewichtstoename deed zich voor ondanks het stoppen van de antibioticabehandeling aan de zogende moeders en een terugkeer naar een normale darmflora bij deze pasgeborenen.

Deze studie suggereert dat verstoring van darmbacteriën op een kritiek moment in de ontwikkeling een permanent effect heeft op het metabolisme en obesitas bevordert gedurende het hele leven van deze jonge muizen.

Een tweede experiment keek naar drie groepen jonge muizen:

  • De ene groep kreeg penicilline in de baarmoeder tijdens de laatste week van de zwangerschap die gedurende het hele leven aanhield.
  • Een andere groep kreeg dezelfde dosis penicilline na het spenen en gedurende het hele leven.
  • De laatste groep kreeg geen antibiotica.

Beide penicillinegroepen verhoogden de vetmassa in vergelijking met de niet-penicillinegroep. Maar de groep die in de baarmoeder werd behandeld, had veel meer vet dan degenen die na het spenen werden behandeld. Dit effect werd verergerd bij een vetrijk dieet.

Dr. Martin Blaser, een senior auteur van de studie, zei in een interview over hun werk:

“Toen we muizen op een calorierijk dieet zetten, werden ze dik. Toen we muizen antibiotica gaven, werden ze dik. Maar toen we ze zowel antibiotica als een vetrijk dieet gaven, werden ze heel, heel dik.”

De met antibiotica behandelde muizen vertoonden andere permanente metabolische veranderingen, zoals verhoogde nuchtere insulinespiegels en verminderde leverontgifting en regeneratiefuncties.

Deze waarnemingen bevestigden eerder werk van Dr. Blaser. In een onderzoek uit 2012 toonde hij aan dat muizen met een normaal dieet die hun hele leven werden behandeld met een lage dosis antibiotica, hun lichaamsvet 10-15% meer verhoogden dan onbehandelde muizen. Dit lijkt erg op de gewichtstoename die wordt ervaren door commercieel vee dat wordt behandeld met antibiotica.

In hun derde onderzoek Drs. Cox en Blaser probeerden te bepalen of de zwaarlijvigheid werd veroorzaakt door de antibiotica of de verandering in darmbacteriën veroorzaakt door de antibiotica. Ze transplanteerden darmbacteriën van met antibiotica behandelde muizen en muizen die niet met antibiotica waren behandeld in kiemvrije muizen van 3 weken oud. Dit wordt beschouwd als een cruciale kindertijd net na het spenen bij muizen. Ze ontdekten dat de kiemvrije muizen geïmplanteerd met bacteriën van met antibiotica behandelde muizen dikker werden dan die geïmplanteerd van niet-behandelde muizen. Dit suggereert dat veranderingen in darmbacteriën tijdens kritieke perioden van ontwikkeling leiden tot levenslange metabole veranderingen.

Aanvullende bevindingen toonden ook aan dat de totale darmbacteriële populatie van de darmen niet veranderde met antibioticabehandeling. Maar antibiotica verminderden wel significant het aantal van vijf groepen goede bacteriën waarvan bekend is dat ze een rol spelen bij normale metabole en immunologische interacties. Het belang van de relatieve grootte van darmbacteriële populaties werd aangetoond in een onderzoek waarover ik hier in 2013 berichtte.

Wat betekent dit?

Naarmate we meer en meer leren over de gastro-intestinale ecologie en het effect ervan op de gezondheid, zullen we meer mogelijkheden krijgen om aandoeningen te voorkomen, te behandelen of te beheersen door middel van voedingsinterventie in plaats van medicijnen. Het toegenomen gebruik van pre- en probiotica bij de behandeling van acute gastro-intestinale en andere aandoeningen bij huisdieren getuigt van de effectiviteit van deze aanpak. Het oude gezegde kan kloppen: je bent wat je eet.

Beeld
Beeld

Dr. Ken Tudor

Bron

Cox LM, et al. Het veranderen van de darmmicrobiota tijdens een kritisch ontwikkelingsvenster heeft blijvende metabolische gevolgen. Cel 2014:705-721

Aanbevolen: