Mijn Huisdier Wil Niet Eten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Of een huisdier eet of niet, is een essentiële indicator voor hoe hij zich voelt. Er zijn talloze medische en gedragsredenen die de eetlust van een huisdier kunnen beïnvloeden. Het is belangrijk om niet alleen te weten of hij eet, maar ook hoe snel of dat hij geïnteresseerd lijkt te zijn in eten, maar dan wegloopt nadat hij het eten heeft geroken. Dit zijn allemaal aanwijzingen die dierenartsen kunnen gebruiken om de onderliggende oorzaak te achterhalen van de verminderde eetlust van uw huisdier.

De meest voorkomende reden dat een hond of kat niet wil eten, is maagdarmklachten. Braken, diarree, lethargie, uitdroging of koorts gaan vaak gepaard met het klinische teken van verminderde eetlust. Naast het gebruik van deze symptomen als richtlijn, houden dierenartsen ook rekening met leeftijd, medicijnen en bekende medische aandoeningen om hen te helpen bij de oorzaak van de anorexia.

Als een gezonde jonge hond of kat in het ziekenhuis komt met een voorgeschiedenis van voedselweigering, lethargie en overvloedig braken, zijn de meest waarschijnlijke oorzaken de inname van een vreemd lichaam, toxiciteit, een virale infectie zoals parvo of een bacteriële infectie zoals leptospirose. Als datzelfde jonge dier een verminderde eetlust, diarree en koorts heeft, willen we ervoor zorgen dat darmparasieten of overgroei van bacteriën in de darmen niet de oorzaak zijn.

Naast de bovengenoemde aandoeningen ontwikkelen oudere honden en katten andere ziekten, zoals hormonale onevenwichtigheden, orgaanfalen of kanker, waarmee we rekening moeten houden. Aandoeningen zoals diabetes, leverziekte of nierfalen kunnen een huisdier extreem misselijk maken, wat resulteert in weigering van voedsel, vaak na het ruiken van het voedsel en schijnbaar geïnteresseerd in eten. Het goede nieuws is dat veel van deze problemen kunnen worden vastgesteld bij routinematig bloedonderzoek, wat een snelle diagnose en een behandelplan mogelijk maakt.

Kanker kan elke cel in het lichaam aantasten en presenteert zich op verschillende manieren, waarvan vele worden gezien als verminderde eetlust. Katten ontwikkelen zeer vaak lymfoom in de maag en darmen. Bij deze patiënten zie je naast anorexia elke combinatie van gewichtsverlies, braken of diarree. De kanker hoeft niet noodzakelijk beperkt te zijn tot het maagdarmkanaal om een huisdier zich slecht te laten voelen, wat resulteert in verminderde eetlust.

Stress is een andere boosdoener die resulteert in een verminderde eetlust. De angst kan afkomstig zijn van een tijdelijke situatie, zoals een kennel die wegblijft van huis of het kan meer permanent zijn, zoals het geval is bij veel angstige en angstige honden. Deze arme beestjes raken zo opgewonden van het dagelijkse leven, zoals een baasje dat naar zijn werk vertrekt, dat ze er vaak niet van eten. Katten zullen vaak protesteren tegen een verandering in het dieet door te weigeren iets te eten. Het is belangrijk dat wanneer een kat overstapt naar een nieuw dieet, u hem voldoende tijd geeft om zich aan het idee aan te passen door zowel het oude als het nieuwe voer meerdere dagen aan te bieden. Hierdoor hebben ze het gevoel dat ze inspraak hebben in de verandering van het dieet in plaats van dat een eigenaar hen vertelt wat ze moeten eten.

Er zijn talloze oorzaken waarom een hond of kat een verminderde eetlust krijgt. Vaak is het iets eenvoudigs dat kan worden opgelost met een paar dagen een neutraal dieet en misschien, op advies van uw dierenarts, een vrij verkrijgbare medicatie om de maag te kalmeren. Het is belangrijk om uw huisdier nauwlettend in de gaten te houden en als de verminderde eetlust niet verbetert of als er aanvullende klinische symptomen optreden zoals lethargie, braken, diarree of koorts, dient u contact op te nemen met uw dierenarts. Omdat onze huisdieren niet met ons kunnen praten, is het van cruciaal belang dat we goed luisteren naar de andere manieren waarop ze communiceren. Niet willen eten is meestal een duidelijk teken dat uw huisdier zich niet op zijn best voelt en mogelijk medische hulp nodig heeft.