Inhoudsopgave:

Groene Leguaan - Leguaan Leguaan Reptielenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur
Groene Leguaan - Leguaan Leguaan Reptielenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

Video: Groene Leguaan - Leguaan Leguaan Reptielenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

Video: Groene Leguaan - Leguaan Leguaan Reptielenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur
Video: Repticura leguaan klein 2024, November
Anonim

Populaire variëteiten

Hoewel er vroeger twee ondersoorten van de groene leguaan waren - de leguaanleguaan en de leguaan rhinolopha - is de enige momenteel erkende soort van groene leguaan de leguaanleguaan. Dit komt omdat er te veel variatie bestaat in de onderscheidende kenmerken die een leguaan vertoont, afhankelijk van de geografische locatie waar hij leeft. Er zijn andere soorten leguaan die niet in de huisdierenhandel voorkomen, zoals de zee-, neushoorn- en rotsleguanen.

Maat groene leguaan

Er is een grote hoeveelheid variatie in de potentiële volwassen grootte van groene leguanen, afhankelijk van het land waar ze vandaan komen en de omstandigheden waarin ze werden gehouden. Over het algemeen zullen volwassen leguanen een lengte bereiken tussen 4 en 5 voet, soms tot 6 voet lang.

Sommige Zuid-Amerikaanse mannelijke leguanen hebben een lengte van bijna 7 voet bereikt en kunnen tot 18 pond wegen. Groene leguanen die 6 voet lang of groter zijn, worden zelden in gevangenschap gevonden.

Levensduur groene leguaan

Groene leguanen zijn relatief langlevende exemplaren, waarbij de gemiddelde groene leguaan tien tot vijftien jaar leeft. Sommige mannelijke groene leguanen kunnen meer dan twintig jaar oud worden, met het record van een mannelijke leguaan die tussen de tweeëntwintig en vijfentwintig werd.

Uiterlijk van groene leguaan

Groene leguanen kunnen sterk verschillen in hun uiterlijk en markeringen, hun land van herkomst en de omgeving waarin ze zijn grootgebracht, bepalen veel van hoe ze eruitzien. Over het algemeen hebben groene leguanen echter zeer lange staarten, tot drie keer hun lichaamslengte. Groene leguanen hebben ook permanente keelhuiden; de kalkoenachtige kam die aan hun keel hangt. Mannetjes hebben altijd grotere keelhuiden dan vrouwelijke exemplaren.

Groene leguanen hebben ook een of meer vergrote schubben direct onder hun trommelvliezen en vergrote nek- en rugkammen. Leguanen lijken op kleine draken, wat waarschijnlijk de reden is waarom ze een van de meest populaire hagedissen zijn om als huisdier te houden.

Naast de fluctuerende grootte van hun kammen, kunnen groene leguanen een spectrum aan kleuren aannemen, van donkergroen en bruin tot lichter blauw, turkoois en rood. Ze kunnen ook een gestreept uiterlijk of vreemde patronen hebben, maar deze groene leguaansoorten zijn vrij zeldzaam.

Verzorgingsniveau groene leguaan

Er zijn een paar factoren die het huisdierpotentieel van groene leguanen beperken, waardoor ze op het aanbevolen gemiddelde tot gevorderde zorgniveau terechtkomen. Zodra ze geslachtsrijp zijn, kunnen groene leguanen, met name mannetjes, behoorlijk agressief worden. Bovendien kunnen groene leguanen Salmonella herbergen, wat gezondheidsrisico's met zich meebrengt voor de eigenaren en familieleden van het dier als de juiste hygiëne niet wordt gevolgd. Wat nog belangrijker is, ze hebben hoge zorgvereisten en kunnen moeilijk te hanteren zijn vanwege hun grootte en wapennagels, staart en mond.

Groene leguaan dieet

Laat je niet misleiden door zijn woeste uiterlijk, de groene leguaan eet geen vlees. Zijn favoriete voedsel is van de meer bladerrijke variëteit. Het grootste deel van het dieet van uw groene leguaan als huisdier moet bestaan uit bladgroenten, groenten en fruit.

Naast verse saladegroenten en groenten uit de supermarkt, kun je het dieet van je groene leguaan aanvullen met bladeren en bloesems die je in het wild aantreft, commercieel leguaanvoer en voedingssupplementen en vitamines. Leguanen zijn overdag actief; geef ze 's ochtends het grootste deel van hun voedsel. En geef uw leguaan altijd voldoende schoon, zoet water om te drinken.

Wanneer u uw leguaan voedt, kunt u hem zoveel uit voedingsoogpunt uitgebalanceerde salade voeren als hij overdag kan eten. Leguanen zullen niet zwaarlijvig worden als ze vezelrijke diëten krijgen. Je moet een jonge en groeiende leguaan echter geen traktaties geven. Dit kan de groei van het dier belemmeren en voorkomen dat het zijn volledige genetische potentieel bereikt.

Geef uw leguaan nooit vetrijk voedsel of niet-leguaanvoedsel zoals chips, dessert, thee, chocolade, alcohol, bepaalde snoepjes, cafeïne, enz.

Gezondheid van groene leguaan

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij groene leguanen

De groene leguaan is vatbaar voor het oplopen van een verscheidenheid aan ziekten en aandoeningen, maar het goede nieuws is dat dierenartsen vanwege zijn enorme populariteit een vrij uniforme zorgstandaard hebben. Het volgende is een lijst en een korte samenvatting van ziekten en aandoeningen van groene leguaan, van de meest voorkomende tot de minst voorkomende.

Als uw huisdierleguaan de hieronder beschreven symptomen vertoont, raden we u aan uw dierenarts te raadplegen.

Voedings- en stofwisselingsstoornissen

Metabolische botziekte (MBD) is de naam die wordt gegeven aan een groep complexe botaandoeningen die regelmatig worden gezien bij hagedissen. Meestal zijn MBD's gerelateerd aan een gebrek aan calcium in het dieet of het ontbreken van goede ultraviolette verlichting. MBD's kunnen echter ook worden veroorzaakt door nieraandoeningen en bijschildkliertumoren.

Symptomen van MBD bij groene leguanen omvattenopgezwollen enpijnlijke ledematen; de botten van de kaak krijgen een misvormd rubberachtig uiterlijk, waardoor het dier niet kan eten; en een onwillekeurige spiertrekkingen. Deze spiertrekkingen staan bekend als "tetanie" en geven aan dat het dier in kritieke toestand verkeert of dat er binnenkort epileptische aanvallen kunnen optreden.

Behandelingen voor MDB omvatten blootstelling aan UV-licht om vitamine D te geven, een dieetcorrectie (alleen in vroege gevallen) en ziekenhuisopname met geschikte medicijnen.

Viscerale jicht

Viscerale jicht bij groene leguanen is een aandoening waarbij de leguaan het eiwit dat het binnenkrijgt niet kan verwerken, of te veel eiwit krijgt om goed af te breken.

Viscerale jicht is een veelvoorkomende doodsoorzaak bij oudere groene leguanen die te veel vlees of ingeblikt honden- of kattenvoer krijgen. Geef uw leguanen geen honden- of kattenvoer.

Secundaire viscerale jicht treedt op wanneer de leguaan niet genoeg water krijgt en uitgedroogd raakt en zelfs niet in staat is om normale niveaus van eiwit en urinezuur te verwerken. Symptomen van viscerale jicht bij groene leguanen zijn irritatie en ontsteking rond de aangetaste weefselgebieden. Als u zich aan de juiste voedingsvereisten houdt, mag uw groene leguaan geen viscerale jicht krijgen. Ernstig beschadigde nieren kunnen leiden tot nierziekte en overlijden.

Infectieziekten en parasieten

Er is een litanie van infectieziekten die groene leguanen kunnen oplopen, waaronder postorbitale abcessen, orale abcessen, tandvlees- en luchtwegaandoeningen, bacteriële huid en schimmelziekten, om nog maar te zwijgen van staartcysten.

Reptielen hebben een primitief immuunsysteem, dus als je leguaan aan een besmettelijke ziekte lijdt, doe dan wat je kunt om het immuunsysteem van de hagedis te stimuleren, of dat nu betekent meer voeding, goede hydratatie of het aanpassen van omgevingsfactoren. Als u vermoedt dat uw leguaan ziek of geïnfecteerd is, zoek dan altijd veterinaire hulp.

Zowel interne als externe parasieten vormen een probleem als het gaat om groene leguanen. Interne parasieten interfereren met de voedselverwerking en de opname van voedingsstoffen, veroorzaken ongemak en beschadigen het maagdarmkanaal. Het is belangrijk om fecale onderzoeken bij uw huisdier te laten uitvoeren om te bepalen of ze al dan niet te maken hebben met een inwendige parasiet, ook al ziet u ze misschien niet in de ontlasting.

Interne parasieten omvatten nematoden, draadwormen, haakwormen, cestoden, coccidiose-agentia en protozoaire agentia. Raadpleeg uw dierenarts voor aanbevolen medicijnen en begeleiding bij het toedienen ervan.

De meest voorkomende uitwendige parasieten op groene leguanen zijn teken en mijten. Teken kunnen worden verwijderd door er stevig aan te trekken totdat ze loslaten, en vervolgens door het bijtgebied te behandelen met een actueel antibioticum zoals Neosporin. Mijten zijn wat lastiger te verzorgen omdat ze zich razendsnel vermenigvuldigen. Zware mijtenplagen op groene leguanen kunnen eruit zien als pluizige witte of donkergekleurde vlekken die op het lichaam van het dier bewegen. Wanneer mijten een leguaan besmetten, zal de hagedis gedurende langere tijd in zijn waterbak weken in een poging zichzelf van het ongedierte te ontdoen. Om met succes voor een mijtenplaag te zorgen, moet u uw huisdier behandelen en de kooi en het meubilair grondig schoonmaken.

Gedrag van groene leguaan

Groene leguanen ondergaan gedurende hun leven verschillende stadia die helpen bij het dicteren van hun gedrag.

Nadat de leguaan is geboren, bevindt deze zich in de broed-/juveniele fase en is ze behoorlijk vluchtgevoelig. Dit is normaal. In gevangenschap gefokte juveniele leguanen zullen geen agressie of territorialiteit vertonen, maar naarmate ze groter worden, kunnen ze bij angst een zweepslag krijgen. Het hatchling / juveniele stadium wordt ook gekenmerkt door snelle groei.

Wanneer de leguaan geslachtsrijp wordt, zal zijn gedrag weer veranderen, meestal een beetje agressiever, vooral tijdens het broedseizoen. Dit stadium duurt tot de leguaan ongeveer vijf jaar oud is, wanneer het stopt met groeien en het volwassen volwassen stadium ingaat. Tegen de tijd dat uw leguaan volwassen is geworden, zal hij minder actief worden en in korte spurten actief worden.

Benodigdheden voor het milieu van de groene leguaan

Aquariumtank of terrariumopstelling

Groene leguanen groeien de eerste jaren extreem snel en hebben een huis nodig dat bij hun grootte past. Een glazen tank van 29 tot 30 gallon is een goede startmaat, maar u moet upgraden naar een tank van 55 gallon zodra uw leguaan 2,5 tot 3 voet lang is. Als uw huisdier groter wordt dan 1,20 meter, heeft u een aangepaste behuizing nodig om ze comfortabel te huisvesten.

Een goede vuistregel is dat uw groene leguaanverblijf altijd minimaal 1,5 keer de lengte van het dier in de breedte moet zijn en 3/4 keer de lengte van het dier in de hoogte.

Wat betreft het substraat van de kooi van je leguaan, je kunt zo eenvoudig of fancy gaan als je wilt. Gewoon krantenpapier of bruin inpakpapier werken net zo goed als fijne tot middelgrote orchideeënschors. Houd er rekening mee dat welk substraat u ook kiest, u regelmatig moet schoonmaken en vervangen. Het goede ding is dat leguanen de neiging hebben om op dezelfde plek te poepen, wat het schoonmaken en verwisselen van plekken eenvoudig maakt.

Een andere substraatoptie zijn luzernekorrels (konijnenkorrels). Alfalfa-pellets zijn goedkoop, absorberend en kunnen veilig worden ingenomen.

Takken en schuilplaatsen

Groene leguanen zijn boomhagedissen, wat betekent dat ze hun dagen graag doorbrengen in bomen en takken. Het is belangrijk om takken in leguanenverblijfplaatsen aan te bieden als zonne- en rustplaatsen. Schik de takken zo dat ze diagonaal over het hok lopen, zodat er voldoende ruimte is tussen de takken en eventuele schijnwerpers zodat de leguaan zich niet verbrandt.

Bij het toevoegen van een nieuwe leguaan als huisdier aan een reeds bestaand huishouden, is het belangrijk om in eerste instantie een schuilplaats te bieden. Laat de nieuwe leguaan zich meer op zijn gemak voelen in zijn nieuwe huis voordat hij de schuilplaats verwijdert en interactie afdwingt.

Warmte en licht

Temperatuur is misschien wel de belangrijkste factor als het gaat om het succesvol kweken en onderhouden van groene leguanen.

Zoals bij alle andere reptielen, is het handhaven van de juiste lichaamstemperatuur essentieel voor het metabolisme van het dier. Zorg altijd voor voldoende verlichting en verwarming in het leefgebied van uw leguaan.

Om hun voedsel goed te verteren, moeten groene leguanen hun lichaamstemperatuur kunnen verhogen tot 85-90 graden Fahrenheit. U kunt de juiste temperaturen bereiken door een gloeilamp boven het scherm of buiten de behuizing te plaatsen en deze op een zonnebank te richten. Gebruik meerdere thermometers om ervoor te zorgen dat de temperatuur van het zonnebad het dichtst bij de lamp niet hoger is dan 100 graden Fahrenheit.

Hete rotsen voor warmte worden niet aanbevolen. Groene leguanen doen het niet goed met hete rotsen; ze kunnen thermische brandwonden oplopen door te veel blootstelling. In het wild thermoreguleren groene leguanen door zichzelf naar de zon te richten, niet door te zonnebaden op hete rotsen en oppervlakken.

Hoewel veel leguanenexperts met succes dieren tien jaar of langer hebben gehouden zonder de hulp van blootstelling aan UV, suggereert nieuw onderzoek dat blootstelling aan UV-B het dier kan helpen vitamine D3 te synthetiseren.

Vochtigheid (luchtvochtigheid)

Groene leguanen genieten ook van een luchtvochtigheid tussen 70 en 80 procent, wat je kunt bereiken door een grote kom schoon drinkwater te geven en af en toe te benevelen.

Het is een goed idee om te investeren in een hygrometer om ervoor te zorgen dat de juiste luchtvochtigheid behouden blijft. Bij verneveling kunt u dit het beste doen door uw leguaan een paar uur voordat u het licht uitdoet licht te benevelen.

Met de juiste zorg, voeding en een beetje liefde zou je nog vele jaren van het gezelschap van je groene leguaan moeten kunnen genieten.

Habitat en geschiedenis van groene leguaan

De groene leguaan is inheems in Amerika, waar hij een extreem brede verspreiding heeft. De natuurlijke habitat van groene leguanen varieert van Mexico tot Zuid-Brazilië, Paraguay en de Kleine Antillen. Mensen introduceerden ook groene leguanen in Hawaï en Zuid-Florida, waar ze genieten van het warme weer en het overvloedige gebladerte.

Groene leguanen zijn niet zozeer veranderd door fokken als door hun inheemse geografie. Wat het uiterlijk betreft, hebben leguanen extreme variaties en zijn ze verkrijgbaar in kleuren variërend van diep of modderig groen tot lichtblauw. Hun kammen en keelhuiden kunnen ook variëren in grootte, vorm en plaatsing.

Dit artikel is geverifieerd en voor nauwkeurigheid bewerkt door Dr. Adam Denish, VMD.

Aanbevolen: