Inhoudsopgave:

Huidziekte Veroorzaakt Door Likken Bij Honden
Huidziekte Veroorzaakt Door Likken Bij Honden

Video: Huidziekte Veroorzaakt Door Likken Bij Honden

Video: Huidziekte Veroorzaakt Door Likken Bij Honden
Video: Hoe verzorg ik de huid van mijn hond? 2024, Mei
Anonim

Acral Lick dermatitis bij honden

Acral-likdermatitis is een stevige, verheven, ulceratieve of verdikte plaque die zich meestal aan de achterkant van de pols, op de enkel of tussen de tenen bevindt. Deze ziekte treft voornamelijk honden, en meestal grote rassen, vooral Dobermann Pinschers, Labrador Retrievers, Duitse Doggen, Ierse en Engelse Setters, Golden Retrievers, Akita's, Dalmatiërs, Shar-peis en Weimaraners. De leeftijd waarop het bij dieren voorkomt, is afhankelijk van de oorzaak. Sommige deskundigen suggereren dat het vaker voorkomt bij mannen; anderen geven aan dat er geen voorkeur is.

Symptomen en typen

Hieronder volgen enkele symptomen die kunnen worden waargenomen als uw hond lijdt aan acral-likdermatitis:

  • Overmatig likken en kauwen van het getroffen gebied
  • Af en toe is een voorgeschiedenis van trauma aan de getroffenen:
  • Kale, ulceratieve, verdikte en verheven stevige bulten (meestal op de achterkant van de enkel, hiel of tussen de tenen)
  • Laesies komen vaak afzonderlijk voor, hoewel ze op meer dan één locatie kunnen voorkomen

Oorzaken

  • Huidziekten, zoals stafylokokbesmettingen
  • allergieën
  • Hormoonproblemen, zoals hyperthyreoïdie
  • Mijten
  • Schimmelinfectie
  • Reactie op een vreemd lichaam
  • Kanker
  • Artritis
  • Trauma
  • Zenuwstoornis

Diagnose

Een dierenarts zal eerst een gedragsgeschiedenis van uw hond moeten doen. De volgende zijn een lijst van andere mogelijke onderzoeken die over het algemeen worden gebruikt om acral lick dermatitis te diagnosticeren:

  • Huidafkrabsels, schimmel- en bacterieculturen, biopsieën en Tzanck-preparaten (tegen herpesinfectie)
  • Testen op huidallergie – allergische dieren hebben vaak een meervoudige likontsteking en andere jeukende plekken die passen bij de specifieke allergie
  • Laboratoriumtests om endocriene ziekten (zoals hyperthyreoïdie), bacteriële infecties, kanker, schimmelinfecties en parasieten uit te sluiten
  • Voedseleliminatiedieet

Het is belangrijk dat de dierenarts eventuele onderliggende ziekten uitsluit voordat de diagnose van neurologisch veroorzaakte (psychogene) huidaandoeningen wordt gesteld.

Behandeling

Acral-likziekte is moeilijk te behandelen, vooral als er geen onderliggende oorzaak is vastgesteld. Uw hond moet voldoende aandacht en beweging krijgen; tegenconditionering kan ook nuttig zijn. Fysieke dwangmiddelen zoals Elizabethaanse halsbanden en zwachtels kunnen op korte termijn worden gebruikt. Dieet moet echter hetzelfde blijven, tenzij een allergie wordt vermoed. En chirurgie wordt alleen gebruikt als alle andere therapieën zijn uitgeput.

De volgende soorten medicijnen kunnen worden gebruikt om deze medische aandoening te behandelen:

1. Antibiotica

  • Gebaseerd op bacteriecultuur en gevoeligheid
  • Geef aan uw hond totdat de infectie volledig is verdwenen, vaak ten minste zes weken

2. Systemisch

  • antihistaminica
  • Psychotrope medicijnen kunnen nuttig zijn
  • Selectieve heropname van serotonine
  • Hormoonbehandeling
  • antidepressiva

3. Actueel

  • Topische medicijnen moeten met handschoenen worden aangebracht
  • Houd er rekening mee dat de hond 10 tot 15 minuten niet aan het gebied mag likken

Wonen en Management

Als een onderliggende ziekte de oorzaak blijkt te zijn, moet de behandeling ervan helpen voorkomen dat de dermatitis bij uw hond terugkeert. Als het niet wordt gevonden, kunnen neurologische oorzaken - obsessief-compulsieve of zelfverminkingsstoornissen - de schuld zijn. In deze gevallen wordt de prognose bewaakt.

Het is belangrijk dat u het likken of kauwen van uw hond in de gaten houdt.

Aanbevolen: