Lijster Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Candidiasis bij honden

Candida is een soort suikerverterende gist die deel uitmaakt van de normale flora in de mond, neus, oren en maag- en geslachtsorganen van een dier. Dit type gist is opportunistisch en zal soms beschadigde weefsels van immuunonderdrukte dieren koloniseren of binnendringen. Candidiasis treedt op wanneer er een overgroei van Candida in het lichaam van een hond is. Dit type schimmelinfectie kan honden van elke leeftijd en elk ras treffen, zelfs als het geen predisponerende aandoeningen heeft. De infectie kan plaatsvinden in een specifiek deel van het lichaam (lokaal), of het kan het hele lichaam koloniseren (systemisch). Beide aandoeningen veroorzaken waarschijnlijk extreem ongemak voor een hond.

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen

Hoe de symptomen van candidiasis zich manifesteren, hangt grotendeels af van waar de infectie plaatsvindt. In het geval van een oorontsteking is een veel voorkomend symptoom constant schudden en krabben aan het hoofd. Als Candida zich in de mondholte nestelt, zal er gewoonlijk een abnormale hoeveelheid kwijlen zijn. Als het de urineblaas betreft, kan het dier een blaasontsteking (cystitis) krijgen. Ontsteking rond gebieden van intraveneuze (IV) katheters en gastronomiebuizen, koorts, huidirritatie en open zweren op de huid (ulceratieve laesies), zijn ook veelvoorkomende tekenen van candidiasis.

Oorzaken

De oorzaken en risicofactoren van candidiasis zijn talrijk. Honden met een huid die is getraumatiseerd, beschadigd door brandwonden of met stervend en ontstoken weefsel (necrotiserende dermatitis) loopt een verhoogd risico om de aandoening te krijgen. Hetzelfde kan gezegd worden voor honden met neutropenie, een virale (parvovirus) infectie. Enkele van de aandoeningen die de deur naar de Candida-schimmel kunnen openen, zijn diabetes, urineretentie veroorzaakt door vernauwing van de urineleiders (meestal na een urethrostomie, een kunstmatige opening in de urethra om urine te laten passeren). Honden met verblijfskatheters lopen ook een hoger risico om candidiasis op te lopen.

Diagnose

De diagnostische procedure voor candidiasis kan op een aantal manieren worden uitgevoerd. In het geval van laesies wordt een biopsie uitgevoerd om ziek weefsel te bevestigen of te verwijderen. Deze biopsie zal bepalen of gistorganismen de aangetaste weefsels zijn binnengedrongen. Er zal ook een urinemonster worden genomen. De aanwezigheid van Candida-kolonies en een gelijktijdige bacteriële infectie in de urinewegen wijst op candidiasis. De urine-analyse zal ook gistvormen, of klonten, van myceliumelementen aantonen. Er wordt een uitstrijkje van het oor genomen en dit wordt gekweekt op de aanwezigheid van Candida. Bij honden die koorts hebben, worden katheterpunten gekweekt voor zowel bacteriën als schimmels. Geïnfecteerde weefsels bevatten normaal gesproken een witte, kaasachtige foci. In ontstoken weefsels zullen tests grote aantallen gistorganismen vinden in het geval van candidiasis.

Behandeling

Behandeling voor candidiasis omvat sterk het verbeteren en versterken van het immuunsysteem. In het geval van diabetes is er ook een acute behoefte om de complicaties van de aandoening te reguleren en hyperadrenocorticisme onder controle te houden. Als de hond verblijfskatheters heeft, moeten deze worden verwijderd. Medicijnen die doorgaans worden gebruikt om candidiasis te behandelen, worden op de huid of op een ander getroffen gebied aangebracht.

Wonen en Management

Nadat de symptomen van candidiasis zijn verdwenen, moet de behandeling idealiter nog twee weken worden voortgezet. Vervolgens moet een cultuur van de besmette gebieden opnieuw worden gedaan om te bepalen of het dier is genezen. Omdat candidiasis vaak wordt veroorzaakt door een onderliggende ziekte zoals diabetes, is het van het grootste belang dat dergelijke ziekten onder controle worden gehouden.

preventie

Er zijn momenteel geen preventieve maatregelen bekend.