Chronisch Braken Bij Honden - Chronisch Braken Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Braken wordt gekenmerkt door de inhoud van de maag die wordt uitgeworpen. Regurgitatie, aan de andere kant, is de uitzetting van de inhoud van de slokdarm - voedsel dat de maag nog niet heeft bereikt. Ziekten van de maag en het bovenste darmkanaal zijn in beide gevallen de belangrijkste implicaties. Secundaire implicaties zijn ziekten van andere organen, die een ophoping van giftige stoffen in het bloed veroorzaken, waardoor het braakcentrum in de hersenen wordt gestimuleerd.

Chronisch braken kan zowel honden als katten treffen. Als u meer wilt weten over de invloed van deze aandoening op katten, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen

Symptomen van braken zijn onder meer deining, kokhalzen en gedeeltelijk verteerd voedsel dat naar boven komt, samen met een gele vloeistof die gal wordt genoemd. Oprispingen symptomen zijn vrij passief. De inhoud die wordt uitgestoten, kan in voorverteerde vorm zijn, buisvormig van vorm en vaak bedekt met slijmerig slijm.

Een symptoom dat kan wijzen op een ernstiger aandoening is bloed in het braaksel, wat kan wijzen op een maagzweer of kanker.

Oorzaken

Het grootste probleem bij het vaststellen van de oorzaak van braken en het opstellen van een behandelplan is dat er zoveel mogelijkheden zijn. Enkele van de mogelijke oorzaken van chronisch braken zijn als volgt:

• Zweer
• Kanker
• Pancreatitis
• Tumor van de alvleesklier
• Nierfalen
• Leverfalen
• Baarmoederinfectie (komt vaker voor als een dier de middelbare leeftijd bereikt)
• Ketoacidose, een vorm van diabetes
• De ziekte van Addison
• Ziekten van het binnenoor
• Inslikken van vreemd voorwerp
• Gastritis door inname van slecht voedsel of haar
• Blaasobstructie of ruptuur
• Infectieziekten zoals hondenziekte en hondenparvovirus

Diagnose

Er zijn zoveel mogelijkheden voor deze aandoening dat het enige tijd kan duren om een oorzaak voor het braken of oprispingen te bepalen. U zult met uw dierenarts moeten samenwerken om vast te stellen of er iets is dat te maken heeft met de achtergrond of gewoonten van uw huisdier dat dit kan verklaren.

Om te beginnen zal uw dierenarts onderscheid moeten maken tussen braken en oprispingen om te bepalen of de oorzaak maag- of niet-maagzuur is (d.w.z. in de maag of niet). U moet goed letten op het patroon van het braken van uw huisdier, zodat u een grondige beschrijving van de symptomen kunt geven, evenals hoe snel na het eten het braken optreedt. Uw arts zal u vragen hoe het braaksel eruitziet en hoe uw huisdier eruitziet als het braakt.

Als uw huisdier kokhalst en uit de buik deint, is het waarschijnlijk aan het overgeven. Het voedsel dat in het braaksel zit, wordt gedeeltelijk verteerd en enigszins vloeibaar. Een gele vloeistof genaamd gal zal normaal gesproken aanwezig zijn samen met de uitgedreven maaginhoud. Als het huisdier regurgiteert, zal uw huisdier zijn kop laten zakken en zal het voer zonder veel moeite worden uitgestoten. Het voedsel zal onverteerd zijn en zal waarschijnlijk buisvormig zijn, steviger dan niet. Vaak is het bedekt met slijmerig slijm. Uw huisdier kan proberen het uitgebraakte voedsel opnieuw te eten. Het is een goed idee om een monster van de verwijderde inhoud te bewaren, zodat wanneer u met uw huisdier naar de dierenarts gaat, kan worden onderzocht of het materiaal braaksel of oprispingen is en wat er in de inhoud aanwezig kan zijn.

Uw dierenarts moet op de hoogte zijn van de activiteiten, gewoonten en omgeving van uw huisdier, evenals welke medicijnen uw huisdier mogelijk gebruikt. Medicijnen zonder recept, zoals aspirine en ibuprofen, kunnen bij honden ernstige maagzweren veroorzaken. Factoren die significant zijn en onmiddellijk moeten worden opgevolgd, zijn gevallen waarin het braaksel eruitziet alsof het korrels bevat, zoals koffiedik. Deze korrels duiden erop dat er bloed in het braaksel aanwezig is. Vers bloed in het braaksel wijst vaak op maagzweren of kanker. Als uw huisdier koorts, buikpijn, geelzucht, bloedarmoede of massa's in de maag heeft, kan uw dierenarts een meer specifieke diagnose stellen.

[video]

Soms zorgt iets eenvoudigs als hoesten ervoor dat een huisdier gaat braken. Als dit het geval blijkt te zijn, moet de oorzaak van het hoesten worden onderzocht. Uw arts zal in de mond van uw huisdier kijken om te zien of er een vreemd voorwerp vastzit in de slokdarmopening (achterkant van de mond), of, indien geïndiceerd, kan een röntgenbeeldvorming worden gebruikt om te bepalen of er een voorwerp dieper in de mond zit. de slokdarm of in de maag.

Behandeling

Zodra de oorzaak van het braken is vastgesteld, kan uw dierenarts een behandelingskuur bedenken. Enkele mogelijkheden:

• Cimetidine om braken onder controle te houden
• Anti-emetica om misselijkheid en braken te voorkomen, vooral bij misselijkheid na een operatie en chemotherapie chemotherapy
• Antibiotica om zweren te behandelen die bacteriën veroorzaken
• Corticosteroïden voor inflammatoire darmaandoeningen
• Geneesmiddelen om vertraagde maag- (maag) lediging te behandelen
• Dieetveranderingen
• Chirurgie als een tumor de oorzaak blijkt te zijn

Wonen en Management

Besteed veel aandacht aan uw huisdier, zodat u op de hoogte bent van zijn toestand; of het nu verbetert of verslechtert. Als er weinig of geen verbetering is, moet u uw dierenarts raadplegen om te zien of uw huisdier terug moet voor verdere evaluatie. Experimenteer niet met medicijnen of voedsel zonder de goedkeuring van uw dierenarts en onthoud dat het belangrijk is dat u het door uw arts aanbevolen behandelplan volgt, zodat de ziekte volledig kan worden geëlimineerd.