Nierziekte Veroorzaakt Door Meerdere Cysten Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Polycysteuze nierziekte bij honden

Polycystische nierziekte is een aandoening waarbij grote delen van het nierparenchym, het functionele weefsel van de nieren die normaal gedifferentieerd zijn, worden verdrongen door meerdere cysten.

Een cyste is een gesloten zak die gevuld kan zijn met lucht, vloeistof of halfvast materiaal. Niercysten ontwikkelen zich in reeds bestaande nefronen - de functionele filtercellen van het nierweefsel - en in de verzamelbuizen. Steevast, de ziekte van beide nieren van de hond.

Hoewel polycysteuze nierziekte meestal niet onmiddellijk levensbedreigend is, moet deze zo vroeg mogelijk worden behandeld om cysteprogressie en de ontwikkeling van secundaire bacteriële infectie te voorkomen, die beide kunnen leiden tot sepsis, de aanwezigheid van pusvormende toxische organismen in het bloed.

Zowel honden als katten kunnen polycystische nierziekte ontwikkelen, waarbij sommige rassen vatbaarder zijn dan andere. De Cairn Terrier en Beagle worden bijvoorbeeld het meest getroffen door deze nierziekte dan andere rassen.

Als je wilt weten hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Polycystische nierziekte kan in de beginfase moeilijk te detecteren zijn. De cysten blijven vaak onopgemerkt totdat ze groot en talrijk genoeg worden om bij te dragen aan nierfalen of een vergrote buik. De meeste patiënten vertonen geen symptomen tijdens de eerste stadia van cystevorming en groei.

Zodra de ziekte is gevorderd, kunnen gebosseleerde (klonterige) nieren worden gedetecteerd. Dit wordt ontdekt tijdens een buikpalpatie, waarbij de buikspieren ongecontroleerd trillen.

De meeste niercysten zijn niet pijnlijk, dus de hond zal mogelijk geen ongemakken vertonen, maar secundaire infectie geassocieerd met de cysten kan later ongemak veroorzaken.

Oorzaken

De exacte stimuli voor niercysten zijn niet precies bekend. Genetische, omgevings- en endogene factoren lijken de ontwikkeling van deze ziekte te beïnvloeden.

Endogene verbindingen waarvan wordt aangenomen dat ze bijdragen aan de ontwikkeling van cysten zijn onder meer het bijschildklierhormoon (een hormoon dat wordt uitgescheiden door de bijschildklierhormonen van het endocriene systeem) en vasopressine (een peptidehormoon dat wordt gesynthetiseerd in het hypothalamusgebied van de hersenen).

Diagnose

Een diagnostische procedure die kan worden gebruikt als polycysteuze nierziekte wordt vermoed, is een evaluatie van de vloeistoffen door fijne naaldaspiraties van de nier (waarbij vloeistof via een naald wordt verwijderd), wat kan helpen om de oorsprong van de cysten te lokaliseren.

Aanvullende diagnostische procedures die nodig kunnen zijn, omvatten abdominale echografie, die de aanwezigheid van cysten in sommige organen kan onthullen, een urine-analyse en een onderzoek van cystische vloeistof. Een bacteriecultuur van cystevloeistoffen kan worden gedaan om te bepalen of secundaire infectie zich heeft ontwikkeld en moet worden behandeld. Hypertensie of hoge bloeddruk kan ook aanwezig zijn.

Als polycystische nierziekte niet de oorzaak is van de symptomen van de hond, kunnen alternatieve diagnoses een onnatuurlijke celgroei omvatten, zoals een tumor in de nier, nierfalen en een verscheidenheid aan andere cystische nierziekten.

Behandeling

Eliminatie van niercysten is op dit moment niet mogelijk, daarom is de behandeling vaak beperkt tot het minimaliseren van de gevolgen van cystevorming, zoals infectie in de nieren. Periodieke verwijdering van vocht uit grote niercysten met een naald (een proces dat bekend staat als aspiratie) kan worden gebruikt om pijn te minimaliseren en het cystevolume te verminderen, en een aantal medicijnen kan worden voorgeschreven om symptomen en secundaire complicaties, zoals bacteriële infectie, aan te pakken.

Wonen en Management

Honden met polycysteuze nierziekte moeten elke twee tot zes maanden worden gecontroleerd op geassocieerde ziekten, zoals nierinfectie, nierfalen en toegenomen pijn. Als bacteriële infectie en bijbehorende sepsis (de aanwezigheid van pusvormende en toxische organismen in het bloed) niet optreden, is de prognose op korte termijn gunstig - zelfs zonder behandeling.

De langetermijnprognose voor honden met polycystische nieraandoeningen hangt meestal af van de ernst van de aandoening en eventuele daaropvolgende progressie naar nierfalen.

preventie

Omdat de exacte oorzaak van polycystische nierziekte onbekend is, is er geen specifieke preventieve maatregel die kan worden genomen. Selectief fokken kan echter de genetische diversiteit verminderen, waardoor de frequentie van andere ongewenste erfelijke eigenschappen in aangetaste rassen toeneemt.