Cardiale Elektrische Storing Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Sinusarrestatie en sinusblokkade

Aanhoudende sinusarrest die niet te wijten is aan het gebruik van een medicijn is vaak een aanwijzing voor sick sinus-syndroom (SSS) - een aandoening van de elektrische impulsvorming van het hart in de sinusknoop. De sinoatriale knoop (SA-knoop of SAN), ook wel de sinusknoop genoemd, is de initiator van elektrische impulsen in het hart, waardoor het hart gaat kloppen of samentrekken door elektrische stroomstoten af te vuren. Sinusstilstand is een stoornis in de vorming van hartslagimpulsen die wordt veroorzaakt door een vertraging of stopzetting van de spontane sinusknoopautomatisering - het automatische gedrag van de weefsels die het tempo bepalen voor het hartritme. Het is het falen van het sinoatriale (SA) knooppunt om op het verwachte tijdstip een impuls te initiëren die leidt tot sinusarrest.

Sinoatriale blokkade is een aandoening van de impulsgeleiding. Dit is wanneer een impuls gevormd in de sinusknoop niet door de boezems (het binnenste van het hart) wordt geleid, of wanneer dit wordt vertraagd. Vaker wordt het basisritme van de sinusknoop niet verstoord wanneer de impulsen niet goed geleiden.

Symptomen en typen

• Meestal asymptomatisch (zonder symptomen)
• Zwakheid
• flauwvallen
• bleek tandvlees gum
• Zeer trage hartslag, mogelijk te detecteren

Sinoatriaal blok wordt ingedeeld in eerste-, tweede- en derdegraads SA-blok (vergelijkbaar met graden van atrioventriculair [AV]-blok). Het is moeilijk om een eerste- en derdegraads SA-blok te diagnosticeren op basis van alleen een elektrocardiogram (ECG).

Tweedegraads SA-blok is het meest voorkomende type SA-blok en de enige graad die kan worden herkend op een oppervlakte-ECG. Daarnaast zijn er twee soorten tweedegraads SA-blokken: Mobitz type I (ook wel Wenckebach periodiciteit genoemd) en Mobitz type II.

Sinoatriaal blok van de eerste graad

Vertraagde geleiding

Tweedegraads sinoatriaal blok

• Niet-gedrag is intermitterend
• Er zijn twee soorten tweedegraads SA-blokkades:
• Mobitz type I/Wenckebach periodiciteit – geleidingssnelheid neemt geleidelijk af totdat de impulsen niet meer de atria bereiken
• Mobitz type II - blok is alles, of geen, totdat er een volledige geleidingsfout optreedt
• De twee typen kunnen niet worden onderscheiden op een oppervlakte-ECG

Sinoatriaal blok van de derde graad

Volledig falen om te voeren

Oorzaken

Fysiologisch

• Vagale stimulatie (d.w.z. stimulatie van de nervus vagus van de keelholte), veroorzaakt door hoesten en irritatie van de keelholte (achter in de mond/begin van de keel)
• Hoge druk in het oog of halsslagader sinus (transporteert bloed van het hart naar de hersenen)
• Chirurgische manipulatie

pathologisch

• Degeneratieve hartziekte: hart wordt harder en minder flexibel and
• Verwijdende hartziekte: hart wordt groter en faalt
• Plotselinge ontsteking van het hart
• Kanker van het hart
• Sick-sinussyndroom (SSS): intermitterende snelle en langzame supraventriculaire aritmieën
• Irritatie van de nervus vagus, secundair aan nek- of borstkanker
• Elektrolytenonbalans: abnormale kaliumspiegels in het bloed
• Geneesmiddeltoxiciteit (bijv. digoxine)

Diagnose

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek op uw hond uitvoeren, met een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld, een elektrolytpaneel en een urineonderzoek. Het elektrolytpaneel kan hyperkaliëmie vertonen, abnormale kaliumspiegels in het bloed, wat kan leiden tot aritmieën. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond geven, inclusief een geschiedenis van symptomen en het begin ervan.

Uw dierenarts kan röntgenfoto's van de thorax (thorax) en/of echografie van het hart maken om hartaandoeningen en abnormale weefselgroei (neoplasie) te bevestigen of uit te sluiten.

Een provocerende atropineresponstest kan worden gedaan om de sinusknoopfunctie te beoordelen. Deze test gebruikt het medicijn atropine om de schietactie van de SA-knoop te stimuleren. Honden met SSS zullen over het algemeen geen respons hebben, of zullen een onvolledige respons hebben op de atropine.

Behandeling

De meeste honden kunnen poliklinisch worden behandeld. Alleen patiënten die klinische ziekteverschijnselen vertonen, mogen in het ziekenhuis worden opgenomen. Vloeistoftherapie zal worden gegeven aan patiënten die dit nodig hebben. Als uw hond een zeer zieke patiënt is en niet reageert op medische therapie, kan het nodig zijn een kunstmatige pacemaker te implanteren en zal hij voorafgaand aan de operatie in het ziekenhuis worden opgenomen ter voorbereiding ervan. Als uw hond extreem zwak wordt, of tekenen vertoont van bewustzijnsverlies of flauwvallen, moet zijn activiteit worden beperkt.

Wonen en Management

Nazorg is afhankelijk van het feit of uw hond een onderliggende ziekte heeft, samen met het SA-blok. Uw dierenarts zal indien nodig vervolgafspraken plannen en bij elk bezoek zal een ECG-meting worden gedaan om de voortgang van uw hond te volgen. Als uw hond zwak wordt of het bewustzijn verliest, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts voor advies.