Inhoudsopgave:

Intestinaal Eiwitverlies Bij Honden
Intestinaal Eiwitverlies Bij Honden

Video: Intestinaal Eiwitverlies Bij Honden

Video: Intestinaal Eiwitverlies Bij Honden
Video: Heeft jouw hond last van darmproblemen? Wat kun je hier aan doen? 2024, Mei
Anonim

Eiwitverliezende enteropathie bij honden

De gezondheid van een hond is grotendeels afhankelijk van het vermogen van het lichaam om het voedsel dat deel uitmaakt van het normale dieet van de hond te verteren en te gebruiken. Wanneer het spijsverteringsproces ontspoord, zal een zieke toestand volgen. Eiwitverliezende enteropathie is een type aandoening die het vermogen van een hond om volledig te functioneren beïnvloedt; enteropathie is een abnormale aandoening met betrekking tot de darmen. Er zijn een aantal ziektes die de darmen voldoende kunnen beschadigen om dit extra eiwitverlies te veroorzaken.

Voedingsstoffen vinden hun weg door het lichaam via de bloedbaan. Vanuit de maag komt het gegeten voedsel in de darmen, waar het wordt verdeeld in wat nuttig is voor het lichaam en wat niet. De nuttige, voedzame stukjes worden door de bloedbaan opgenomen als deze door de darmen gaat en ze naar de rest van het lichaam brengen, waar ze worden omgezet in verschillende soorten energie.

Terwijl de bloedbaan deze voedingsstoffen opneemt, lekt een kleine hoeveelheid eiwit uit de bloedvaten terug in de darmen. Gewoonlijk worden deze eiwitten in de darmen verteerd, weer opgenomen in het bloed en door het lichaam gebruikt om meer eiwitten aan te maken, maar wanneer de darmen beschadigd zijn, lekt er meer eiwit naar de darmen dan het lichaam kan vervangen.

Hoewel deze aandoening van invloed kan zijn op elk ras of elke leeftijd van honden, hebben sommige hondenrassen meer kans dan andere om te lijden aan eiwitverliezende enteropathie, waaronder de zachtgecoate tarweterriër, basenji, Yorkshire terrier en Noorse lundehond.

Symptomen en typen

  • Af en toe aanvallen van diarree
  • Chronische diarree
  • Gewichtsverlies
  • Gebrek aan energie (lethargie)
  • Moeite met ademhalen (kortademigheid)
  • Vergrote buik
  • Benen en voeten kunnen gezwollen of gezwollen zijn (oedeem)

Oorzaken

  • Kanker in de darmen
  • Infectie in de darmen

    • Bacteriën zoals salmonella
    • Schimmelinfectie
    • Darmparasieten zoals haakwormen en zweepwormen
  • Ontsteking van de darmen (inflammatoire darmziekte)
  • Voedsel allergie
  • Maag- of darmzweren
  • Congestief hartfalen
  • Problemen met de verplaatsing van lymfevocht uit de darmen (lymfangiëctasie)

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond en het begin van symptomen geven. Een grondig lichamelijk onderzoek zal worden uitgevoerd en zal standaard laboratoriumwerk omvatten - een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek. Uw dierenarts zal deze monsters gebruiken om het bloedeiwitgehalte en het bloedcalciumgehalte van uw hond te bepalen. Er zijn verschillende oorzaken die moeten worden uitgesloten om een diagnose te kunnen stellen. Uw dierenarts zal ontlastingstests (fecale) tests bestellen om te controleren op darmparasieten, darminfecties en andere indicatoren dat uw hond eiwit uit zijn darmen verliest.

Uw dierenarts kan ook het vitaminegehalte in het bloed controleren, dat laag zal zijn als uw hond eiwit uit zijn darmen verliest. Röntgen- en ultrasone beelden van de borst en buik van uw hond stellen uw dierenarts in staat om deze interne structuren visueel te onderzoeken op tekenen van interne ulceraties of tumoren, en zullen ook de mogelijkheden van het hart laten zien en of de prestaties ervan abnormaal lijken. Als uw dierenarts een beter zicht op de maag en darmen nodig heeft dan externe apparaten kunnen bieden, kan een endoscopie worden uitgevoerd voor een beter zicht. Bij deze test wordt een kleine camera, bevestigd aan een buis, door de mond of anus van uw hond in de darmen geleid, zodat de wanden van de maag en het darmkanaal nauwkeurig kunnen worden geïnspecteerd op zweren, weefselmassa's (tumoren) of afwijkingen in de wand of celstructuur. Het endoscopische apparaat maakt het ook mogelijk om weefselmonsters te nemen terwijl het wordt ingebracht, en is een veel minder invasieve methode voor het uitvoeren van een biopsie. Bioptische analyse is een bijzonder nuttig diagnostisch hulpmiddel om te bepalen waarom een dier eiwit verliest via zijn darmen.

Behandeling

De behandeling hangt af van de onderliggende ziekte die ervoor zorgt dat uw hond eiwit via zijn darmen verliest. Als het eiwitgehalte van uw hond gevaarlijk laag is, heeft hij mogelijk een transfusie nodig om een deel van het bloedeiwit te vervangen.

Wonen en Management

In de meeste gevallen is er geen remedie voor eiwitverlies via de darmen. Uw dierenarts zal met u samenwerken om een behandelplan te ontwikkelen om u te helpen de symptomen van uw hond te beheersen, inclusief lichaamsbeweging, en een dieet dat ervoor zorgt dat de best mogelijke hoeveelheid voedingsstoffen door het lichaam van uw hond wordt opgenomen. Tijdens vervolgbezoeken zullen volledige bloedtellingen en biochemische profielen worden gedaan om ervoor te zorgen dat het bloedeiwitgehalte van uw hond stabiel is en niet gevaarlijk laag wordt. Uw dierenarts zal uw hond ook controleren om er zeker van te zijn dat hij geen moeite heeft met ademhalen en dat er geen vocht in zijn buik is opgebouwd.

Volg de aanwijzingen van uw hond voor zover oefening gaat. Mogelijk moet u het wandelschema of de route van uw hond wijzigen, afhankelijk van zijn fysieke behoeften. Zorg voor een rustige ruimte voor uw hond om te rusten na lichamelijke inspanning, uit de buurt van actieve kinderen en andere huisdieren.

Aanbevolen: