Evenwichtsverlies (onevenwichtige Gang) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ataxie, vestibulaire ziekte bij honden

Ataxie is een aandoening die verband houdt met een sensorische disfunctie die leidt tot verlies van coördinatie van de ledematen, het hoofd en/of de romp. Er zijn drie klinische soorten ataxie: sensorische (proprioceptieve), vestibulaire en cerebellaire. Alle drie typen veroorzaken veranderingen in de ledemaatcoördinatie, maar vestibulaire en cerebellaire ataxie veroorzaken ook veranderingen in hoofd- en nekbewegingen.

Sensorische (proprioceptieve) ataxie treedt op wanneer het ruggenmerg langzaam wordt samengedrukt. Een typisch uiterlijk symptoom van sensorische ataxie is het misplaatsen van de voeten, vergezeld van een progressieve zwakte naarmate de ziekte vordert. Sensorische ataxie kan optreden met het ruggenmerg, de hersenstam (het onderste deel van de hersenen bij de nek) en cerebrale locaties van laesies.

De vestibulocochleaire zenuw draagt informatie over het evenwicht van het binnenoor naar de hersenen. Schade aan de nervus vestibulocochlearis kan veranderingen in de positie van het hoofd en de nek veroorzaken, omdat het aangetaste dier een vals gevoel van beweging kan voelen of problemen kan hebben met horen. Uiterlijke symptomen zijn onder meer leunen, kantelen, vallen of zelfs omrollen. Centrale vestibulaire symptomen hebben meestal veranderende soorten oogbewegingen, sensorische tekorten, zwakte in de benen (alle of eenzijdige), meerdere hersenzenuwtekens en slaperigheid, stupor of coma. Perifere vestibulaire tekens omvatten geen veranderingen in mentale toestand, verticale oogbewegingen, sensorische gebreken of zwakte in de benen.

Cerebellaire ataxie wordt weerspiegeld in ongecoördineerde motorische activiteit van de ledematen, hoofd en nek, grote stappen nemen, vreemd stappen, hoofdtrillingen, lichaamstrillingen en zwaaien van de romp. Er is een tekortkoming in de uitvoering van motorische activiteit en in krachtbehoud.

Symptomen en typen

• Zwakte van de ledematen

  • Kan een, twee of alle ledematen aantasten
  • Kan alleen de achterpoten aantasten, of de benen aan één kant van het lichaam
• Hoofd naar één kant kantelen
• Problemen met horen - reageert niet op gebeld worden met normale toonhoogte
• Struikelen, kantelen, zwaaien
• Overmatige slaperigheid of verdoving
• Veranderingen in gedrag
• Abnormale oogbewegingen – kan te wijten zijn aan een vals gevoel van beweging, duizeligheid
• Gebrek aan eetlust door misselijkheid (symptoom van reisziekte door verlies van intern evenwicht [balans])

Oorzaken

• neurologisch

  • cerebellair

  • degeneratief:

    Abiotrofie (voortijdig verliest het cerebellum functie)

  • abnormaal:

    • Onderontwikkeling secundair aan perinatale infectie met panleukopenievirus bij katten
    • Een cyste in de buurt van de vierde ventrikel
  • Kanker
  • Inflammatoire, onbekende oorzaken, immuungemedieerd
  • Giftig

• Vestibulair - centraal zenuwstelsel (CZS)

  • Inflammatoire, onbekende oorzaken, immuungemedieerd
  • Giftig

• Vestibulair-perifere zenuwstelsel

  • besmettelijk:

    • Middenoor
    • Schimmel
  • Ziekten met onbekende oorzaak
  • metabolisch
  • Kanker
  • Traumatisch

• Ruggengraat

  • Degeneratie van de zenuwwortels en het ruggenmerg

  • Vasculair:

    Bloedverlies naar het zenuwstelsel door verstopping van bloedvaten door een bloedstolsel

  • abnormaal:

    • Ruggenmerg en wervelmisvorming
    • spinale cyste
  • Kanker
  • besmettelijk
  • Traumatisch

• metabolisch

  • Bloedarmoede
  • Elektrolytenstoornissen - laag kaliumgehalte en lage bloedsuikerspiegel

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw hond, het begin van symptomen en mogelijke incidenten die aan deze aandoening zijn voorafgegaan. Uw dierenarts zal standaardtests bestellen, waaronder een bloedchemisch profiel, een volledig bloedbeeld, een urineonderzoek en een elektrolytpaneel.

Beeldvorming is cruciaal om te bepalen of de ziekte is gelokaliseerd in het perifere vestibulaire systeem, het ruggenmerg of het cerebellum. Computertomografie (CT), magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), myelografie en röntgenfoto's van de wervelkolom kunnen allemaal nuttige diagnostische hulpmiddelen zijn voor niet-invasieve interne onderzoeken. Borst- en buikröntgenfoto's zijn ook belangrijk om te bepalen of kanker of systemische infectie aanwezig is. Er moet een abdominale echografie worden uitgevoerd om de lever-, nier-, bijnier- of pancreasfuncties te controleren.

Als wordt vermoed dat de oorzaak van de ziekte in het zenuwstelsel ligt, wordt een monster van cerebrospinale vloeistof (CSF) genomen voor laboratoriumanalyse.

Behandeling

Patiënten kunnen gewoonlijk poliklinisch worden behandeld, tenzij de ataxie ernstig is of de oorzaak van de ataxie levensbedreigend is. Vermijd het geven van medicijnen aan uw hond zonder eerst uw dierenarts te raadplegen, omdat veel medicijnen kunnen bijdragen aan het probleem of de onderliggende aandoening kunnen verhullen die het veroorzaakt. De behandeling zal gebaseerd zijn op de onderliggende oorzaak van de ziekte.

Wonen en Management

Verminder of beperk de lichaamsbeweging van uw hond als uw dierenarts een ziekte van het ruggenmerg vermoedt. Zorg ervoor dat u de gang van uw hond controleert op toenemende disfunctie of zwakte; als het verergert, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.