Bloedend Randgeneesmiddel Deel 2: Kleine Honden Met Te Veel Hart Repareren

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Kleine honden hebben vaak meer hart dan de meeste mensen denken. En dat is niet alleen omdat de grootsheid van hun persoonlijkheid omgekeerd evenredig is met hun grootte. Sommige van deze piepkleine pocket-pooches kunnen een beetje extra vaatweefsel in de buurt van hun hart hebben, waardoor ze niet langer dan een of twee jaar kunnen overleven.

Het wordt een PDA (patent ductus arteriosus) genoemd, waarbij zuurstofarm bloed (dat zijn lading in weefsels door het hele lichaam heeft gedumpt) naar een vat wordt geleid dat zuurstofrijk bloed vervoert in plaats van zich een weg te banen door de longen om dit op te rapen. -molecuul hebben. Het extra vat dat de perverse handeling van afleiding uitvoert (tussen de aorta en de longslagader) is er een die een echte functie heeft in het prenataal, maar dat, als het niet voor de geboorte terugwijkt, resulteert in een foutieve, chronisch zuurstofarme toestand met zes tot twaalf maanden oud.

Verdrietig, maar relatief vaak (7 van de 1000), vooral bij de kleinste rassen (Poms en Maltees), sjokken PDA-patiënten onverbiddelijk op de weg van hartfalen. Terwijl het gestreste hart harder en harder werkt om het lichaam meer bloed te geven, faalt het onvermijdelijk wanneer de zuurstofbehoefte van het zich ontwikkelende wezen te zwaar wordt om te dragen.

Het karakteristieke hartgeruis dat gepaard gaat met PDA's is meestal al bij de geboorte hoorbaar. Om een of andere obscure reden wordt het gemompel vaak gemist tijdens routinematige puppycontroles (ik weet niet hoe dit gebeurt, want het is een prominent gemompel - maar schandelijk is het dat wel). Pups vertonen dus meestal later in hun puppytijd - ongeveer acht tot tien maanden oud - met tekenen van lethargie, inspanningsintolerantie of zelfs eindstadium hartfalen.

Gelukkig is er een remedie - een bijna 100%, no-fail remedie wanneer uitgevoerd door een gekwalificeerde dierenarts-chirurg, dat wil zeggen. En hier komen we bij het lastige punt van dierenartstechnologie waar er geen vervanging is voor de hoogste kwaliteit zorg die de familie van de patiënt zich misschien niet kan veroorloven. Als je ruimte op je creditcard hebt voor drieduizend dollar aan dierenartsenzorg, dan heb je geluk. Omdat er geen alternatieve behandeling beschikbaar is, zullen deze pups uiteindelijk sterven voordat ze de grens van 18 maanden bereiken - als dat zo is.

Ik heb momenteel een van deze kleine patiënten onder mijn hoede. Reynaldo is een zes maanden oude Maltezer van drie pond met een sprankelende persoonlijkheid en een afnemende kwaliteit van leven vlak voor hem. Zijn eigenaar is op de hoogte van zijn toestand sinds hij voor het eerst bij ons kwam als een acht weken oude dierenwinkelreddingsdienst (ik heb meningen over het 'redden' van honden via chequeboek, maar ik zal er hier niet op ingaan), maar is niet in staat geweest om zijn operatie te betalen.

Omdat Reynaldo's moeder dertien jaar voor ons ziekenhuis heeft gewerkt, heeft Miami Veterinary Specialists genadig ingestemd met een betalingsplan. Als gepensioneerde heeft ze echter zo weinig geld dat ze de oplossing misschien niet kan betalen. IMHO, ik geloof dat totdat Reynaldo symptomatisch wordt voor deze ziekte, ze de realiteit niet onder ogen zal zien en de financiële sprong zal maken - met welke middelen dan ook.

Hoewel de procedure gepaard gaat met de inherente risico's van een open-borstoperatie, is de procedure eigenlijk vrij eenvoudig. Het gewraakte vat wordt zorgvuldig uitgezocht en blootgelegd via delicate dissectie rond de basis van het hart. Het wordt dan dichtgeklikt met een speciaal nietmachineachtig apparaat. Dat is het.

Het beste deel van de operatie, zegt dr. Wosar van Miami Veterinary Specialists, is om alle monitoren in de kamer te horen piepen ter viering. Naarmate het zuurstofgehalte in het lichaam stijgt, maakt de pulsoximeter een rustgevende, langzame piep-piep en meldt de slokdarmstethoscoop langzamere, zachtere swoosh-swoosh-geluiden. Deze hond is nu 100% genezen en kan een normaal leven leiden met een onverminderde levensduur.

Er zijn maar weinig procedures die zo'n prestatie kunnen leveren en daarom zijn er maar weinig die zo bevredigend zijn voor een dierenarts. Als generalist zou je verwachten dat ik niet deel in de glorie. En hoewel de klant me misschien niet overlaadt met lof, voel ik altijd die stralende trots dat ik weet dat ik ergens in het proces een hand heb gehad.

Ik ben ervan overtuigd dat Reynaldo binnenkort het voordeel van de procedure zal ervaren. Ik houd je op de hoogte - en misschien zal ik wat audio van zijn procedure met je delen, zodat je het gevoel krijgt dat je er ook een hand in hebt gehad.