Hart (aorta) Klepvernauwing Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Aortastenose bij honden

Aortastenose verwijst naar de vernauwing van de aortaklep, die de bloedstroom van de linker ventrikel (een van de vier hartkamers van de hond) naar het ventriculaire uitstroomkanaal van de aorta regelt. Deze obstructie oefent onnodige druk uit op het hart, waardoor de hartspiercellen in omvang toenemen om de voorwaartse bloedstroom en de daaropvolgende verdikking van de hartwand in stand te houden.

Aortastenose is aangeboren (aanwezig bij de geboorte) van aard en wordt vaak aangetroffen bij grote rassen zoals de Newfoundlander, Duitse herder, golden retriever, rottweiler en bokser. Het is ook de op één na meest voorkomende aangeboren hartafwijking bij honden.

Symptomen en typen

Er zijn drie soorten van drie soorten aortastenose: valvulair (aanwezig bij de klep), subvalvulair (aanwezig onder de klep) of supravalvulair (aanwezig boven de klep). Het defect ontwikkelt zich meestal in de eerste paar weken tot maanden van het leven; symptomen kunnen echter op elke leeftijd optreden, afhankelijk van de ernst van de obstructie. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:

• Congestief hartfalen
• Plotseling bewustzijnsverlies (syncope)
• Moeite met ademhalen (kortademigheid)
• Snelle ademhaling (tachypneu)
• Abnormale longgeluiden

Oorzaken

In de meeste gevallen worden honden geboren met deze hartafwijking. Sommigen ontwikkelen echter de aorta-obstructie als gevolg van bacteriële endocarditis.

Diagnose

U moet de dierenarts een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. Hij of zij zal dan een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij vaak abnormale hartgeluiden (geruisen) worden onthuld, een indicatie van een onregelmatige hartklepfunctie. Geruis is echter niet altijd een teken van ziekte, vooral niet bij jonge dieren, omdat het kan optreden als gevolg van pijn, koorts of opwinding. Uw dierenarts zal de bevindingen in verband brengen met andere symptomen om te bepalen of het geruis abnormaal is.

De dierenarts kan ook verschillende laboratoriumtests uitvoeren, waaronder een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek, hoewel de resultaten meestal normaal zijn. Röntgenfoto's op de borst kunnen ondertussen een vergroot hart onthullen, vooral aan de linkerkant van het orgel. En bij honden met congestief hartfalen kunnen afwijkingen in de longen worden gedetecteerd.

Voor een meer gedetailleerde evaluatie van het hart en aanverwante structuren kan de dierenarts echocardiografie gebruiken, die verdikking van de linker ventrikelwand en de aortaklep kan onthullen. Bij sommige honden kan echocardiografie een verwijde aorta onthullen als gevolg van stenose, wat resulteert in een abnormale bloedstroom.

Om de druk van de bloedstroom te bepalen, worden meer geavanceerde tests zoals hartkatheterisatie gebruikt. Dit omvat het inbrengen van een katheter in de hartkamer of het vat van de hond.

Behandeling

De richtlijnen voor behandeling en management zijn controversieel en variëren tussen experts. De meesten zijn het er echter over eens dat het doel van therapie is om de complicaties die verband houden met het defect te behandelen. Om de hond echt te "genezen", is een openhartoperatie nodig om de klep te repareren (valvuloplastiek) of te vervangen. De prognose van honden die een operatie ondergaan is echter niet gunstig en wordt daarom meestal niet geprobeerd.

Catherisatie kan ook worden gebruikt om de vernauwde bloedvaten te verwijden, maar de procedure toont geen overlevingsvoordelen aan voor honden met ernstige vormen van de ziekte.

Meestal worden breedspectrumantibiotica gegeven aan honden met aortastenose vanwege het verhoogde risico op het ontwikkelen van bacteriële infecties in het hart.

Wonen en Management

Het algemene doel voor u en de dierenarts is om de symptomen van de hond te minimaliseren, complicaties te voorkomen en de kwaliteit van leven te verbeteren. De activiteit moet onmiddellijk worden beperkt om complicaties (soms fataal) als gevolg van overbelasting te voorkomen. Een natriumarm dieet wordt ook aanbevolen voor honden met congestief hartfalen.

Aangetaste dieren mogen niet fokken of bij voorkeur gecastreerd worden. U moet uw hond thuis nauwlettend in de gaten houden voor abnormale tekenen en de dierenarts onmiddellijk informeren als en wanneer deze zich voordoen. Honden met milde vormen van aortastenose kunnen een "normale" levensduur hebben zonder enige behandeling. Degenen met ernstige vormen van het defect hebben echter een slechte prognose, zelfs met behandeling. Ongeacht de ernst zullen veel dierenartsen afraden om een dier met deze hartafwijking te fokken.