Darmstoornis (verlies Van Beweeglijkheid) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ileus bij honden

Ileus (functioneel of paralytisch) is een term die wordt gebruikt om tijdelijke en omkeerbare obstructie in de darmen aan te duiden die wordt veroorzaakt door problemen met de darmmotiliteit. Problemen met peristaltiek (of golfachtige samentrekkingen die helpen voedsel langs het spijsverteringskanaal te verplaatsen) resulteren in de ophoping van darminhoud in bepaalde delen van de darmen. Daarom is ileus geen primaire ziekte, maar een gevolg van een andere ziekte of aandoening die de beweeglijkheid van de darm beïnvloedt.

Symptomen en typen

• Verlies van eetlust (anorexia)
• Braken
• Depressie
• Milde opgezette buik of ongemak als gevolg van gasophoping als gevolg van obstructie

Oorzaken

• Na gastro-intestinale chirurgie
• Elektrolytenonevenwichtigheden
• Infecties en ontstekingsziekten van het maagdarmkanaal
• Aanhoudende mechanische obstructie (bijv. vreemd lichaam in het maagdarmkanaal)
• Blokkades van de bloedtoevoer naar de darm of een deel van de darm
• Septikemie (ziekte over het hele lichaam door de aanwezigheid van bacteriën in het bloed) als gevolg van gram-negatieve bacteriën
• Schok
• Buikblessure
• Uitzetting van de darmen als gevolg van aerofagie of overmatig boeren of boeren
• Na gebruik van bepaalde medicijnen
• Toxiciteit (bijv. lood)

Diagnose

Na het vastleggen van een gedetailleerde geschiedenis en het uitvoeren van een volledig lichamelijk onderzoek, zullen routinematige laboratoriumtests worden uitgevoerd. Deze tests omvatten volledig bloedbeeld, biochemieprofiel en urineonderzoek. Het belangrijkste doel van de diagnostische inspanning is om de onderliggende oorzaak van dit probleem te vinden. Resultaten van routinematige laboratoriumtests kunnen enige informatie met betrekking tot de onderliggende ziekte onthullen. Abdominale röntgenfoto's en echografie zullen helpen bij het vinden van verschillende afwijkingen, waaronder: aanwezigheid van gas, vocht, mechanische obstructie (bijv. Vreemd lichaam), tumor in de buik en andere dergelijke aandoeningen.

Ter bevestiging kan uw dierenarts specifiekere tests gebruiken, zoals met barium geïmpregneerde polyethyleenbolletjes (BIPS). Barium is een chemische stof die in bepaalde radiologische onderzoeken wordt gebruikt om de visualisatie van anatomische structuren te verbeteren. BIPS zijn markers die oraal worden toegediend en zullen de mate van darmobstructie en motiliteitsstoornis aantonen. Uw dierenarts zal beoordelen hoe lang deze markers nodig hebben om langs de darmen te bewegen en hoeveel vertraging het is. Deze test helpt ook bij de lokalisatie van de betrokken anatomische plaats.

Endoscopie is ook een optie voor diagnose, vooral voor een beoordeling van mechanische obstructie. Uw dierenarts zal rechtstreeks in de maag en darm kijken met behulp van een instrument dat een endoscoop wordt genoemd. Er wordt een stijve of flexibele buis in de maag van uw hond ingebracht, waar uw dierenarts visueel kan inspecteren en foto's kan maken. In sommige gevallen kan een kijkoperatie nodig zijn om mechanische obstructie uit te sluiten. Röntgenfoto's, computertomografiescans, magnetische beeldvormingstests en analyse van cerebrospinale vloeistof (vloeistof circuleert rond hersenen en ruggenmerg) kunnen nodig zijn bij dieren met verdenking op ruggenmergletsel.

Behandeling

Aangezien ileus het gevolg is van een andere onderliggende ziekte, is het behandelen van de onderliggende oorzaak van het grootste belang voor het oplossen van dit probleem. Uw dierenarts zal bijvoorbeeld vloeistoftherapie gebruiken om vocht- en elektrolytenstoornissen aan te pakken, wat vaak voorkomt bij honden met ileus. Bij sommige honden worden ook medicijnen gegeven om de darmmotiliteit te verbeteren om de darmbewegingen te stimuleren. Tijdens de behandeling zal uw dierenarts een stethoscoop gebruiken om naar de buik te luisteren om de status darmgeluiden en beweeglijkheid te vinden.

Wonen en Management

Als de primaire onderliggende oorzaak wordt geïdentificeerd en gecorrigeerd, is de prognose uitstekend bij aangetaste dieren. Maar het bepalen van de exacte onderliggende oorzaak kan bij sommige dieren moeilijk zijn. Volg de instructies van uw dierenarts met betrekking tot de verzorging en voeding van uw hond en bel onmiddellijk uw dierenarts als u een ongewenst symptoom bij uw hond ziet.

Bij patiënten met een voorgeschiedenis van infecties kan regelmatige controle van de temperatuur thuis nodig zijn. Als medicijnen worden voorgeschreven voor uw hond, volg dan strikt de exacte frequentie en dosering van elk medicijn. Stop of verander de behandeling ook niet voordat u uw dierenarts heeft geraadpleegd.