Beenmergkanker (myeloom) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Multipel myeloom bij honden

Plasmacellen zijn gespecialiseerde witte bloedcellen, lymfocyten die zijn veranderd om immunoglobuline te produceren, een immuuneiwit of antilichaam dat nodig is voor de bestrijding van ziekten. Multipel myeloom is een zeldzame vorm van kanker die is afgeleid van een klonale populatie van kankerachtige (kwaadaardige) plasmacellen in het beenmerg.

Drie van de vier bepalende kenmerken moeten aanwezig zijn voor een diagnose van multipel myeloom: immuuneiwit van een enkele kloon van cellen (bekend als een monoklonale gammopathie), gezien als een piek in het gamma-gebied van een eiwitanalyse van het bloed (bekend als een eiwitelektroforese); kankerachtige plasmacellen of een groot aantal plasmacellen in het beenmerg (bekend als plasmacytose); vernietiging van botgebieden (bekend als lytische botlaesies); en een bepaald type eiwit dat in de urine wordt aangetroffen (bekend als Bence Jones [lichte-keten] proteïnurie).

Multipel myeloom komt vaker voor bij Duitse herders en andere rashonden dan bij honden van gemengde rassen, en vooral bij honden van middelbare of oudere leeftijd (6-13 jaar).

Symptomen en typen

Multipel myeloom wordt toegeschreven aan botinfiltratie en vernietiging van het bot, effecten van de eiwitten die door de tumor zijn geproduceerd (zoals verhoogd eiwit in het bloed dat leidt tot bloedslib en nierschade), en infiltratie van orgaan(en) door kankercellen. Symptomen zijn afhankelijk van de locatie en de omvang van de ziekte.

• Zwakte, traagheid (lethargie)
• Kreupelheid wordt gezien bij 47 procent van de aangetaste honden
• Botpijn en -zwakte wordt gezien bij 60 procent van de aangedane honden, met gelijktijdige vernietiging van botgebieden
• Koorts
• Gedeeltelijke verlamming
• Dementie met algemeen ongemak of onbehagen gezien bij 11 procent van de aangedane honden
• Moeizame ademhaling
• Verhoogde dorst en meer plassen wordt gezien bij 25 procent van de aangetaste honden, met verhoogde calciumspiegels in het bloed of nierdisfunctie
• Urine-incontinentie
• Vergrote lever en milt
• Overmatig bloeden door naaldprikken om bloed te verzamelen of om intraveneuze medicatie en/of vloeistoffen toe te dienen
• Bloeding met betrekking tot het maagdarmkanaal
• Bloeden - vooral uit de neus of slijmvliezen (de vochtige weefsels van de mond, ogen en andere delen van het lichaam) wordt gezien bij 36 procent van de aangetaste honden.
• Bloeden in het achterste deel van het oog en blindheid, retinale bloeding of verwijde retinale bloedvaten worden gezien bij 35 procent van de aangetaste honden
• Bleek tandvlees en andere vochtige lichaamsweefsels (slijmvliezen)
• Vrijstaand netvlies
• glaucoom
• Ontsteking van het voorste deel van het oog inclusief de iris
• Coma (zeldzaam)

Oorzaken

Onbekend

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond en het begin van de symptomen geven. De geschiedenis die u verstrekt, kan uw dierenarts aanwijzingen geven over welke organen secundaire symptomen veroorzaken. Naast een grondig lichamelijk onderzoek zal uw dierenarts uw hond ook grondig oftalmologisch onderzoeken als de ogen symptomen van een zieke toestand vertonen.

Symptomen voor multipel myeloom lijken op die van verschillende andere ziekten. Uw dierenarts zal een aantal andere mogelijkheden voor de symptomen moeten uitsluiten, zoals infecties, andere soorten tumoren en immuungemedieerde ziekten. Om dat te doen, zal uw arts een volledig bloedprofiel uitvoeren, inclusief een chemisch bloedprofiel, een volledig bloedbeeld en een urineonderzoek. Diagnostische beeldvorming omvat röntgenfoto's van de wervel en ledematen om botlaesies te zoeken en echografie om de interne organen te onderzoeken.

Behandeling

Uw dierenarts moet u mogelijk doorverwijzen naar een veterinaire oncoloog voor de laatste informatie over de behandeling van deze ziekte. Uw hond kan in het ziekenhuis worden opgenomen als er hoge niveaus van ureum - afvalproducten en calcium in het bloed zijn. Ook als er een bloedingsstoornis of een significante bacteriële infectie is, kan ziekenhuisopname nodig zijn. Er kan een bloedreinigingsprocedure worden gebruikt, of er kan bloed worden afgenomen en vervangen door een gelijk volume vloeistof.

Indien mogelijk kan bestralingstherapie worden gebruikt op geïsoleerde gebieden, met als doel de ziekte te genezen, of alleen om de symptomen onder controle te houden en de conditie van uw hond te verbeteren. Als er een gelijktijdige bacteriële infectie is, zal deze agressief worden behandeld met antibiotica.

Als uw hond wordt behandeld met bestraling of chemische therapie, moet hij ook worden beschermd tegen opportunistische infecties die het gevolg kunnen zijn van de verwachte verminderde immuunrespons (bekend als immuungecompromitteerd - een resultaat van de behandeling die wordt gebruikt om de groei van kankercellen in het lichaam). U moet ervoor zorgen dat er geen bacteriële infecties optreden, zoals die veroorzaakt door prikwonden van honden- of kattengevechten. Veranderingen in het dieet zijn nodig als uw hond nierfalen heeft. Aangetaste gebieden die niet reageren op chemotherapie, of enkele, solitaire laesies kunnen operatief worden verwijderd.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal gedurende ten minste vier weken wekelijks een volledig bloedbeeld en aantal bloedplaatjes willen doen om de beenmergrespons op de chemotherapeutische geneesmiddelen te beoordelen. Bloedonderzoeken met abnormale resultaten zullen maandelijks worden herhaald om de respons op de behandeling te evalueren.

Eiwitanalyses van het bloed zullen gedurende enkele maanden maandelijks worden uitgevoerd totdat normale eiwitpatronen zijn verkregen. Zodra eiwitpatronen zijn gestabiliseerd, zal periodiek worden gecontroleerd op tekenen van terugval. Abnormale skeletröntgenfoto's moeten maandelijks om de twee maanden worden herhaald totdat ze normaal lijken en om de reactie van uw hond op de behandeling te evalueren.

Chemotherapie is bedoeld om de conditie van uw hond te verbeteren, niet om het multipel myeloom te genezen, maar langdurige remissies zijn mogelijk. Terugval is een te verwachten gebeurtenis. De medicijnen die worden gebruikt, bepalen de bijwerkingen. Uw dierenarts zal bespreken wat u kunt verwachten, op basis van de soorten medicijnen die worden voorgeschreven voor de behandeling. De meeste patiënten ontwikkelen een licht laag aantal witte bloedcellen (leukopenie) tijdens chemotherapie.