Schokkend Gedrag: Het Probleem Met E-halsbanden, Onzichtbare Hekken En 'gezapte' Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Zoals de meesten van jullie al weten, heb ik deze nieuwe pup genaamd Pinky. Ze is schattig en ik denk er serieus over om haar een tijdje in de buurt te houden, gezien de medische behoeften van haar zieke huidaandoening en haar heerlijk zoete karakter. Het probleem is dat ze de kippen en geiten gek maakt.

Het is zelfs zo geworden dat ze het leuk vindt om 'vang de kip' te spelen, waarmee ze de kop van de kip vangt en kwijlt totdat ik ze allebei aanpak en de eigenzinnige kip terughaal. Ik zeg "eigenzinnig" omdat kippen noch geiten buiten de omheining horen te zijn die de achterste halve hectare van mijn eigendom scheidt van de voorste helft. De honden en katten voeren de boventoon. Kippen en geiten, het achterdek.

Dit is wat ik heb gedaan om ervoor te zorgen dat iedereen zich aan mijn rechtsstaat blijft houden: de geiten hebben een stevige grendel op hun poort en het hek is aan de vloer verankerd met stevige spijkers die zijn bevestigd aan een strakke draad die de deal verzegelt naar de grond. Ondertussen hebben de kippen hun vleugels geknipt, zodat ze niet over het vier meter hoge hek kunnen klimmen. Er is ook een ongevaarlijk stukje vislijn een paar centimeter boven het hek gespannen om potentiële ontsnapte mensen binnen te houden. Het probleem is dat een paar het nog steeds elke maand of zo lukt. Op dat moment doe ik nog een rondje vleugelknippen.

Sinds het nieuwe meisje is gearriveerd, is de lijn tussen de voor- en achterkant echter te dichtbij geworden om comfortabel te zijn. Little Miss Pittie Mix rent graag over de omheining en jaagt al mijn prooidieren half dood.

Hoewel het ook bekend is dat Slumdog en Vincent (mijn twee honden) zo vervelend worden, lijken de prooidieren ze niet erg serieus te nemen. Niet dat ik de impact die zelfs twee kleine honden kunnen hebben op een roedel/kudde gemakkelijk gestresste dieren negeer. Maar Miss Pinky vertegenwoordigt duidelijk een indrukwekkende escalatie van vijandelijkheden. Een soort aangeboren bewustzijn wijst mijn prooi af op de meer serieuze houding van dit roofdier - of misschien op haar wonderbaarlijke vaardigheden (waaraan ik niet twijfel, als ze haar zinnen erop zou zetten).

Nu je de achtergrond hebt, is dit het punt van dit bericht: dit alles zette me aan het denken over het toevoegen van meer schermen. Eigenlijk had ik al lang voor Pinky aan mijn schermsituatie gedacht. Ik bedoel, ze is tenslotte een pleeghond. Ze is tijdelijk. Wat genezing, wat opleiding, en ze zal een geweldig nieuw thuis hebben. Maar mijn kippen en geiten? Ze zullen waarschijnlijk altijd gestrest zijn over mijn permanente kinderen.

Maar schermen is moeilijk. Ik ben zo klaar met alle kettingschakels. Het is duur om het goed te doen, en het vertoont al zijn slijtage. Ondanks alle veiligheidsmaatregelen die ik heb genomen, verscheurt de hond-op-geit-activiteit bij de omheining zijn fundament. Dus wat moet een gestresste dierenverzorger doen?

Laat de honden altijd aangelijnd uit. Oké, dus dat heb ik gedaan, hoe belachelijk het ook lijkt voor een acre-eigenaar. Ik ben tenslotte hierheen verhuisd zodat mijn dieren de ruimte zouden krijgen die ze verdienden en het persoonlijke 'comfort' dat daar bij hoorde.

Overweeg een alternatief voor "e-collar" (ook bekend als "elektrische halsband"). Ja, daar hoort ook de zogenaamde "invisible fencing"-oplossing bij. Als je het goed doet, voorkomt het dat honden grenzen overschrijden die ze niet zouden moeten overschrijden, als ze eenmaal hebben geleerd om het overschrijden van de grens te associëren met een schadelijke stimulus - een lichte elektrische schok. En ja, net als jij verafschuw ik het concept principieel. Dit is waarom:

Honden zullen vaak niet leren om de grens van uw keuze niet te overschrijden. Velen zullen er gewoon stress van krijgen. Met andere woorden, angstige, gevoelige of langzaam lerende (lees: vooral domme) honden zullen misschien nooit leren om een door de mens gemaakte grens niet te overschrijden als reactie op een elektrische schok. Ze zullen alleen maar angstiger worden als reactie.

Het lijkt gewoon verkeerd, het idee dat we bewust pijn zouden opwekken bij een dier om een gewenste reactie te bereiken. Dat zouden we onze kinderen nooit aandoen, dus waarom zijn we bereid onze honden eraan te onderwerpen?

Desalniettemin heeft mijn ervaring met deze apparatuur me een niet al te populaire kijk op het onderwerp gegeven. Hier is mijn feestregel:

Ik zeg NEE tegen "e-halsbanden" en "onzichtbare" afrasteringen. Er ZIJN enkele uitzonderingen, waaronder het voorkomen van letsel (zoals bij plassen en de kans op verdrinking) of het voorkomen van letsel aan andere dieren (voor honden met een sterke roofzuchtige drang).

Toch zijn er veel kanttekeningen, zelfs als het gaat om deze extremere omstandigheden:

een. Aanpassing aan het apparaat MOET alleen worden uitgevoerd door een ervaren trainer/gedragstherapeut.

b. Zichtbare barrières moeten de onzichtbare barrières vergezellen om te voorkomen dat honden de laatste associëren met iets dat hij/zij erachter ziet (joggers/lopers, auto's, honden, enz.).

c. Er MOET aandacht worden besteed aan de reacties van de hond, zodat een dier niet tot het uiterste wordt gedreven in dienst van het einddoel (veiligheid).

d. Het is van cruciaal belang om te onthouden dat het altijd veel beter is om een hond opnieuw te huisvesten dan het risico te lopen een hond voor altijd te verminken. Het doel is tenslotte om de veiligheid van dieren te bereiken, niet om de psyche van een dier te doden.

Met deze persoonlijke filosofie in het achterhoofd (gebaseerd op een hoop pro-en-con klant/patiëntervaringen ter zake), vroeg ik de mening van Dee Hoult, een in Miami gevestigde trainer met wie ik in het verleden heel goed heb samengewerkt. Dit is wat ze te zeggen had toen ik haar een e-mail stuurde om haar mening te vragen:

Ik ben net klaar met werken aan een zaak waarin na bijna een jaar van krachtvrije training twee honden de [gevaarlijke] drang om paarden te achtervolgen nog steeds niet konden weerstaan. De honden hebben een lange weg afgelegd op het gebied van gehoorzaamheid, maar als ze toevallig de focus verbraken, vergeet het maar - de arme paarden leden. Een paard liep duidelijk door een hek en toen wendde ik me tot een collega van mij die e-halsbanden gebruikt voor Schutzhund-werk. Ik dacht dat als ik alle mogelijkheden voor force-free had uitgeput, ik net zo goed getraind kon worden door iemand die weet wat hij doet als het gaat om het gebruik van een e-halsband. Ik zou liever moeten leren een e-halsband op de juiste manier te gebruiken dan mijn cliënt in verkeerde handen te verwijzen.

Helaas, tenzij we in staat zijn om de instincten van een dier in een vroeg stadium (in de puppytijd) te vormen en te veranderen in iets productiever, moet ik niet toegeven dat we soms omwille van de veiligheid onze toevlucht moeten nemen tot zaken als e-halsbanden. En laten we eerlijk zijn, uw normale, beginnende, fulltime hondenbezitter heeft niet de tijd of het verlangen om dag na dag gedrag te veranderen, met name roofzuchtige agressie, tegenover andere dieren die op het terrein leven. Gebrek aan naleving door de eigenaar bij het volgen van een strikt protocol voor gedragsverandering is een realiteit waarmee zelfs de beste hondentrainers met positieve bekrachtiging worden geconfronteerd.

Maar moreel gezien had ik een groot probleem met het gebruik van een e-halsband, omdat ik, net als jij, mezelf beschouw als een voorstander van alleen maar positief. Dus hier is mijn aanpak:

Ik ben absoluut tegen onzichtbare afrastering als het risico bestaat dat de hond de barrière associeert met voorbijgangers, kinderen, andere soorten dieren (waartegen ze normaal gesproken geen agressie zouden hebben). Ik ontmoette eens een hond die zo doodsbang was geworden voor de omheining die zijn eigenaren hadden geïnstalleerd voordat hij een professional raadpleegde, dat hij het terrein niet wilde verlaten. Als je hem zelfs maar probeerde over te dragen of langs de rij te leiden, zou hij beginnen te schreeuwen - en dat brak gewoon mijn hart.

Het belangrijkste om te onthouden wanneer u een e-halsband gebruikt, is dat u uw hond eerst moet leren wat het betekent. Je kunt het niet gewoon aantrekken en wachten tot ze worden gezapt - dat is ronduit gemeen. Bij correct gebruik mogen e-halsbanden niet als straf worden gebruikt en moeten ze altijd op een laag niveau worden gebruikt. Als u ooit de e-halsband af wilt kunnen doen en uw hond zich nog steeds gepast gedraagt in uitdagende situaties, is het belangrijk om uw hond eerst goed ongevoelig te maken voor de halsband. Dit vereist dat de hond de halsband een hele maand draagt voordat de eerste stimulatie ooit wordt ervaren.

Dus gebruikers van onzichtbare omheiningen en e-halsbanden opgelet. Als je het verkeerd gebruikt, loop je het risico ronduit gemeen te zijn, of een hond te hebben die echt niets heeft geleerd, behalve dat zappen pijn doet. Vandaag ontmoette ik zelfs een Mechelaar die naar me uitsprong toen ik mijn autosleutels pakte. Haar baasje zei: "O, sorry daarvoor. Toen ze een puppy was, droegen we een halsband om haar heen omdat ze ons altijd probeerde te bijten. Ik denk dat ze dacht dat je sleutels de afstandsbediening waren." ONGELOOFLIJK!

Nee, niet zo ongelooflijk. Ik heb erger gezien. Daarom heb ik nog niet besloten welke koers ik met juffrouw Pinky ga nemen. Maar van één ding ben ik zeker: als ik kies voor "onzichtbaar" schermen met behulp van een e-halsband, zal ik gebruik maken van de diensten van een ervaren trainer wiens filosofie goed aansluit bij de mijne voordat ik aan de slag ga het project, en ik zal niet bereid zijn om "nee" te zeggen als het niet werkt voor mijn eigen honden.

Ik weet dat je veel te bieden hebt op dit bericht. Pro of contra, het maakt mij niet uit. Recente berichten hebben bewezen dat je niet verlegen bent. Geef me het als je denkt dat ik het verdien.

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag:"Over het tuinhek (hondenstijl)" door OakleyOriginelen}