Waarom Uw Huisdier Misschien Een Rectaal Onderzoek Nodig Heeft: Laat Me De Manieren Tellen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

"Er zijn maar twee redenen om geen rectaal onderzoek te doen: geen rectum en geen vingers."

Dat zei een bron (die naamloos zal blijven) vorige maand in een levendige Veterinary Information Network-thread over digitale rectale onderzoeken in de diergeneeskunde voor kleine dieren.

Weet je hoe ik altijd doorga met volledige lichamelijke onderzoeken? Nou… Ik beschouw het rectale onderzoek als een essentieel onderdeel van elk volledig lichamelijk onderzoek bij de intacte reu. Katten en vrouwelijke honden hebben de neiging om een pas te krijgen, tenzij zeer specifieke informatie wordt gezocht. Maar jongenshonden met testikels? Geen twijfel daarover. Ze moeten gedigitaliseerd worden.

Ik weet dat het vies klinkt. Oké, dus het is vies. Helaas is er geen vervanging voor de menselijke vinger als het gaat om het evalueren van de prostaat van een hond, de functionele bekkenmorfologie van een kat, de randen van een anale tumor, de omvang van een anaalklierabces, enz.

Maar niet alle eigenaren van gezelschapsdieren zijn het daarmee eens. En dat snap ik, echt waar. Ik ben gevoelig voor het feit dat a) de meeste eigenaren niet het gevoel willen hebben dat hun huisdier op zo'n ongemakkelijke manier wordt "geschonden"; en dat ze b) zich meer dan een beetje ongemakkelijk voelen over het bijwonen van zo'n evenement.

"Doe wat je moet doen, maar ik wil er niets van weten", denken ze waarschijnlijk. En hoe kon ik het ze kwalijk nemen?

De kennis hiervan geeft me een schaapachtig gevoel als ik een rectaal onderzoek moet uitvoeren bij een patiënt in de onderzoekskamer (wat vaak gebeurt). Ja, zelfs dierenartsen staan niet boven verlegenheid als het gaat om culturele remmingen.

Desalniettemin, in deze recente VIN-thread hebben dierenartsen zichzelf hierover ondervraagd: op hoeveel manieren kan een veterinair rectaal onderzoek klinische vruchten afwerpen?

Hier zijn enkele van de antwoorden op hoe rectalen (zoals ze in de volksmond bekend zijn) zeer relevant en bij uitstek nuttig kunnen zijn:

1. Het bepalen van de grootte, vorm en textuur van de prostaat van een hond.

2. Het beoordelen van de grootte, volheid en textuur van de anaalklier van een huisdier.

3. Een idee krijgen van de kwaliteit van de anale toon van een huisdier (een cruciaal punt bij neurologisch onderzoek).

4. Evaluatie van de rectale hydratatiestatus (soms een indicator bij gastro-intestinale obstructie).

5. Onderzoek naar de mogelijkheid en omvang van een bekkenfractuur, inclusief de mogelijkheid van rectale perforatie na een trauma.

6. Beoordeling van de kwaliteit van de ontlasting, vooral met betrekking tot de aanwezigheid van openhartig bloed.

7. Bij het onderzoeken van de wervelkolom op pijn, zal een rectale vaak specifiek de aanwezigheid van lumbosacrale spinale pijn onthullen.

8. Rectale massa's ontdekken en de omvang van andere nabijgelegen massa's evalueren, inclusief normale knobbels zoals de sublumbale lymfeklieren en abnormale knobbels veroorzaakt door zaken als perineale hernia's.

9. Identificatie van de aanwezigheid van stenen die zich in de nabijgelegen urethra kunnen bevinden.

10. Dan is er altijd nog de kwestie van het rectum als hoofdroute voor grote hoeveelheden bloedstroom, zodat het beoordelen van de polskwaliteit en weefselperfusie hier extra nuttig kan blijken te zijn.

En dat zijn er maar tien van een lijst die gemakkelijk voorbij de vijftien ging op de draad.

Gewapend met al deze cruciale informatie, hoef ik alleen maar te vragen: heeft uw huisdier ooit de vinger gekregen? Wat is jouw eerlijke kijk erop? En geeft dit bericht je een beter gevoel … of niet?

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag: Buttmunch door J. Star}