Is Het OK Om Switcheroo Te Spelen Met Je Huisdiervoer?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Patricia Khuly, DVM

Oorspronkelijk gepubliceerd als een driedelige serie op Fully Vetted.

Wisselt u het voer van uw huisdier om? Wees eerlijk. Ervan uitgaande dat je commercieel voedt, bezwijk je dan voor welk super-premium ingeblikt kattenvoer deze week te koop is? Is het een maand Halo, volgende maand Canidae? Als dat zo is … zou je je er niet zo slecht over moeten voelen (ondanks het heersende veterinaire sentiment).

Ja, dierenartsen kunnen best grappig zijn over dit onderwerp. Breng ons aan het praten over het onderwerp huisdierenvoer en u zult merken dat we neigen naar het conservatieve. Zo gaat het ook over het wisselen van voer voor huisdieren.

Wanneer bijvoorbeeld wordt gevraagd of af en toe een voedselwissel in orde is, zullen de meeste dierenartsen hun beste fronsende gezicht tonen en hun volgende paar zinnen rijgen met onheilspellende gastro-intestinale details met de woorden "darmen", "darm" en "microflora" - geen waarvan klinkt te veelbelovend met betrekking tot de mogelijke verandering van het dieet van uw huisdier.

Dus weet je, wij dierenartsen hebben de neiging om deze waarschuwende houding aan te nemen om één begrijpelijke (hoewel soms paranoïde) reden: de overgrote meerderheid van onze gevallen van gastro-enteritis draait om huisdieren wiens dieet plotseling werd veranderd. Vandaar ons diepe en aanhoudende wantrouwen jegens eigenaren van gezelschapsdieren als het gaat om knoeien met de voeding van onze patiënten. Omdat het klote is om een patiënt drie dagen in het ziekenhuis te moeten houden nadat haar drie jaar durende liefdesaffaire met lam en rijst eindigde in een plas bloederige diarree van wild en aardappel.

Maar als we eerlijk zijn tegen onszelf, zouden dierenartsen kunnen toegeven dat we enige verantwoordelijkheid dragen voor het soort verwarring dat leidt tot meerdere modderhopen in de woonkamer een dag of twee na een grote overstap. De afhankelijkheid van ons beroep van commercieel voedsel voor huisdieren als het ultieme voedingspatroon van onze patiënten heeft immers enorm bijgedragen aan een gebrek aan gezond verstand op het gebied van voedsel voor huisdieren in het algemeen - en voedselveranderingen in het bijzonder.

Hier is hoe ik het zie:

Het lijdt geen twijfel dat de komst van uitgebalanceerde voeding voor huisdieren (vanaf de jaren 50 en 60) het houden van huisdieren massaal mogelijk maakte - handig zelfs. Het is ook waar dat een groot aantal huisdieren nog steeds aan voedingsziekten zouden lijden als dit voer voor huisdieren niet goedkoop en gemakkelijk verkrijgbaar zou zijn.

Echter, de manier waarop de petfood-industrie zich ontwikkelde, werd het "one bag for life"-concept de geaccepteerde mantra. (Misschien heeft Madison Avenue er iets mee te maken.) Dierenartsen sloten zich ook gemakkelijk aan bij het concept, daarbij verwijzend naar de "proof-of-life"-tests van de huisdiervoedingsindustrie (dat wil zeggen, bewijzen dat een huisdier redelijk lang meegaat op een- formule alleen). Natuurlijk, het is een lage lat. De overleving van een beagle van tien tot veertien jaar berust op één bodemloze zak voedsel. Maar we accepteerden dit allemaal op een gegeven moment stilzwijgend als een voldoende maatstaf. Inderdaad, velen van ons doen dat nog steeds.

Snel vooruit naar de hedendaagse kijk op huisdiervoer en de verhoogde toewijding van de gemiddelde huisdiereigenaar - om nog maar te zwijgen van onze culturele nadruk op voeding en de verspreiding van merken - waardoor velen van ons zijn gaan denken dat onze vorige huisdieren het misschien niet zo hadden Super goed. Misschien hadden we het al die tijd door elkaar moeten halen, stelden we. Het probleem is dat, toen we eindelijk de sprong waagden en die mooie nieuwe zak Nulo probeerden of een zending bestelden bij Honest Kitchen, sommigen van ons onvermijdelijk een dubbele take deden toen we ervaarden wat het nieuwe voedsel voor ons had gekocht.

In te veel gevallen spoorde een onwelriekende puinhoop eigenaren aan om terug te gaan naar Beneful en goed genoeg met rust te laten. Het "ik zei het je toch" van onze dierenarts na de snelwisseltruc verzegelde het vaak. En toch weten we dat het veranderen van voedsel niet allemaal somber en onheilspellend hoeft te zijn. Dit weten we uit onze eigen menselijke ervaring als moderne alleseters, toch?

Er is duidelijk veel meer aan deze kwestie van voedselwisseling dan op het eerste gezicht lijkt.

Hier is hoe ik het zie:

Als variatie een deugd is als het gaat om voeding, dan spreekt het voor zich dat de benadering van één formule voor het leven problematisch kan zijn voor onze huisdieren. Het lijkt onwaarschijnlijk dat één soort voedsel voldoet aan alle behoeften die een complex organisme (zoals ons huisdier) gedurende een heel leven nodig heeft.

Desalniettemin hebben fabrikanten van huisdiervoeding zich tot het uiterste ingespannen om formules te bedenken die "100% uitgebalanceerd" zijn om zo goed mogelijk aan de behoeften van honden en katten te voldoen. Tientallen jaren van onderzoek en het testen van meerdere huisdieren zijn in de meeste van deze voedingsmiddelen gestoken. Formules worden voortdurend herzien en verfijnd.

Het probleem is dit: als we duizenden keren meer onderzoek hebben gedaan naar menselijke voeding en nog steeds niet kunnen beslissen wat het beste voor ons is, is het dan niet logisch dat een "uitgebalanceerd" dieet voor onze huisdieren de moderne wetenschap zou kunnen ontgaan als goed?

Het is om deze primaire reden dat ik af en toe een formulewijziging aanbeveel.

Het heeft eigenlijk niet veel te maken met mijn voedingsopleiding; het is eerder een van die gezond verstandelijke conclusies die ik als fundamenteel zou willen beschouwen. En toch ben ik door sommige collega's ronduit bekritiseerd voor het innemen van deze positie.

Gezien het gebrek aan bewijs om het voordeel van formule-variëteit voor optimale voeding te ondersteunen en het overwicht van bewijs voor hun spijsverteringsproblemen, zeggen ze, mijn aanbevelingen rieken naar onverantwoordelijkheid. (Raw feeders: klinkt dit argument bekend?) Toch blijf ik bij de redelijke veronderstelling dat variatie een goede zaak is.

Maar laten we zeggen dat je hier nog steeds met mijn tegenstanders zit. Maar kunnen we het er niet allemaal over eens zijn dat er heel goede redenen zijn om veranderingen in het voedingspatroon door te voeren?

Inderdaad, dierenartsen zijn vaak de eersten die u aanbevelen nieuwe voedingsmiddelen aan te bieden, zoals in het geval van therapeutische diëten, voedingsproeven voor huidallergieën en intoleranties.

Daartoe is hier mijn lijst met de tien belangrijkste redenen waarom een verandering in het dieet de moeite waard, noodzakelijk en/of onvermijdelijk kan zijn:

1. Afwisseling (ik herhaal mezelf).

2. Voedselallergieën die zich manifesteren in de huid (naar verluidt de derde meest voorkomende huidziekte bij honden en katten).

3. Niet-cutane voedselallergieën (zoals wanneer het immuunsysteem van het lichaam overdreven reageert op normaal voedsel, zoals bij gastro-intestinale aandoeningen zoals inflammatoire darmaandoeningen).

4. Voedselintoleranties/gevoeligheden (deze hebben een niet-immune basis, zoals bij lactose-intolerantie bij mensen waarbij we een basisenzym missen).

5. Gastro-intestinale motiliteitsstoornissen (zoals bij megaesophagus, naast andere niet-soms voorkomende aandoeningen).

6. Chronische ziekten (denk aan nierfalen, urinestenen, leveraandoeningen, hartaandoeningen en geriatrische aandoeningen).

7. Terugroepacties van voedsel en wijzigingen in de formule (ze kunnen en gebeuren).

8. Orkanen, aardbevingen, tornado's, Costco die vroeg sluit en andere daden van God (ze kunnen en zullen ook gebeuren).

9. Omdat je niet wilt dat een huisdier zo gastro-intestinaal vastzit aan een formule dat elke afwijking ervan leidt tot een meer van stinkende, slijmerige smurrie (gastvoeding en vuilnis eten, weet je).

10. Want hoe kun je eerlijk zeggen: "Mijn huisdier eet "X" en hij heeft het altijd geweldig gedaan!" tenzij je iets hebt om het mee te vergelijken?

Merk op dat ik niet heb opgenomen: "Omdat hij zijn eten verveelt en weigert te eten." Hoewel dit voor sommige dieren inderdaad een rol kan spelen, heb ik er moeite mee te geloven dat de overgrote meerderheid van de dieren niet gewoon hun mensen bespelen voor een betere prijs. (Inderdaad, de meeste van mijn patiënten die lijden aan "chronische kieskeurigheid" hebben overgewicht of obesitas. Leg dat uit.)

OK, dus nu we klaar zijn met waarom, kunnen we verder gaan met hoe.

Ben je klaar om het te gaan mixen? Als ik, uw dierenarts of een andere redelijk betrouwbare bron u ervan heeft overtuigd dat u misschien wilt spelen met het dieet van uw huisdier, dan is hier de post die u zou moeten helpen valkuilen te vermijden.

Hiervoor kan ik je alleen mijn eenvoudigste recepten voor succes aanbieden. Hier is mijn door en door niet-octrooieerbare proces in vijf stappen voor het wisselen van voer voor huisdieren:

(Deze gaat ervan uit dat je commercieel voer voor huisdieren gaat voeren. Desalniettemin durf ik te wedden dat degenen die dat niet doen, hier ook tijdloze edelstenen zullen vinden.)

Stap 1: Vanaf nul beginnen

Dit is voor de echte first-timer huisdier. De eerste keer dat je een dieet verandert, zoals wanneer je een huisdier op straat vindt en je weet niet wat hij ooit eerder heeft gegeten, probeer dan eens wat ik noem een 'flauw dieet' aan te bieden.

Voor honden meng ik het merk hondenvoer dat ik van plan ben te introduceren samen met een gelijke hoeveelheid zetmeelrijk voedsel (rijst, aardappelen, havermout, enz.). Aanvankelijk houd ik het volume klein (ongeveer de helft van wat ik denk dat ze nodig hebben). Ik wacht 12 uur en als er geen onaangename GI (maagdarm) ongelukken zijn gebeurd, ploeg ik door en verhoog ik de hoeveelheid tot een meer normaal volume van 1/2 hondenvoer, 1/2 zetmeelrijk spul.

Als alternatief is het ook een goede manier om een dag of twee een 1-op-5 combinatie van vlees tot zetmeel te proberen voordat je wat commercieel voedsel mengt, vooral als je bij de eerste commerciële poging gastro-intestinale resistentie tegenkomt.

Gedurende de volgende drie tot vijf dagen (zeven of meer dagen voor degenen van wie de ontlasting zachter lijkt dan het waarschijnlijk zou moeten zijn), verhoog je geleidelijk de hoeveelheid commercieel voedsel, terwijl je het extra zetmeel vermindert.

Voor katten heb ik de neiging om een voorgeschreven dieet te gebruiken voor darmgevoeligheid, aangezien de meeste katten geen rijst bij hun kattenvoer nemen. Toch heb ik ontdekt dat hongerige katten pompoen of gepureerde erwten eten met hun commerciële kattenvoer, of een dieet met kip en rijst voor babyvoeding. (Libby's ingeblikte pompoen is een favoriet van mij. Ik koop altijd een bos na de vakantie, omdat het meestal voor de helft van de prijs is.)

Zolang de ontlasting van de kat mooi en normaal blijft, zal ik langzaam meer van het standaard commerciële tarief toevoegen; meestal meer dan 3 tot 5 dagen.

Stap 2: Overschakelen van het ene dieet naar het andere

De meest gebruikelijke methode die ik altijd heb toegeschreven, is vrij eenvoudig. Het is de eenkwart, een half, driekwart methode.

Dag 1: 1/4 nieuw voer, 3/4 oud

Dag 2: 1/2 nieuw voer, 1/2 oud

Dag 3: 3/4 nieuw voer, 1/4 oud

Op dag vier - voilá! - u volgt het nieuwe dieet. Dit werkt voor de meeste huisdieren, maar sommige vereisen extra knutselen (lees: een langere overgangsperiode). Dit hangt meestal af van een aantal factoren: 1) de GI-gevoeligheid van uw huisdier (na een paar veranderingen krijgt u dit vrij snel onder de knie); en 2) de mate van verschil tussen de betrokken diëten.

Stap 3: Omgaan met plotselinge veranderingen die uit noodzaak zijn ontstaan

Dit gebeurt. Terugroepacties, orkanen, aardbevingen, operaties en andere tegenslagen zullen ons allemaal op een gegeven moment overkomen, of we er nu klaar voor zijn of niet. Deze catastrofale (achtige) gebeurtenissen betekenen dat we van de ene op de andere dag te maken kunnen krijgen met een strikte verandering van het dieet. Raadpleeg in deze gevallen gewoon stap 1.

Stap 4: Spelen op het veld

Als je tijdens je leven genoeg huisdieren houdt, beloof ik je dat je ten minste één dier tegenkomt wiens gezondheid vereist dat je op het gebied van dierenvoeding speelt. Systematisch zijn is de weg te gaan. Ik heb bijvoorbeeld de neiging om mijn klanten vast te houden aan een maandelijkse dieetverandering als ze op een missie zijn om het juiste voedsel te vinden voor een bepaalde gastro-intestinale aandoening (d.w.z. elke maand een nieuw voedsel). Voor huidaandoeningen is het meer om de drie maanden (zie mijn post over voedselproeven voor meer info).

Natuurlijk kan een maandelijkse of twaalf weken durende cursus niet werken. Soms zijn voedingsmiddelen duidelijk problematisch vanaf het begin. Of de maat van de tas, koffer of zending komt niet altijd exact overeen. Toch is het een vuistregel.

Stap 5: Bijhouden

Round robin begint veel meer op een mep te lijken als je niet bijhoudt wat je je hond of kat voert. Terwijl u de wijzigingen aanbrengt, noteert u wanneer u uw huisdier voedt en hoe de gezondheid van uw huisdier is terwijl u hem voedt. Dit is heel logisch, toch?

Mijn oplossing: begin met het bijhouden van een voedingsdagboek. Het hoeft niet meer te zijn dan een vel dat aan de binnenkant van de deur van de voorraadkast is geplakt of een paar pagina's in een spiraalgebonden memoblok. Niets bijzonders, maar je moet het echt bijhouden. Zodat als er iets misgaat u weet waar in het proces het is gebeurd.

Mijn werk hier is klaar. De rest is aan jou. Heeft u tips of trucs die u wilt aanbieden? Geef ze op…