Antibiotica-resistente Infecties Bij Honden - MRSA Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Meticilline-resistente Staph aureus (MRSA) infectie bij honden Dog

Sommige stammen van de Staphylococcus aureus-bacterie zijn resistent tegen standaard antibiotica. Wanneer het organisme resistent is tegen methicilline en andere bètalactam-antibiotica, worden ze methicilline-resistente Staph aureus of MRSA genoemd.

Staphylococcus aureus, ook wel Staph aureus of S. aureus genoemd, is een specifiek type bacterie. Het komt vaak voor en veroorzaakt normaal gesproken geen ziekte tenzij een persoon of huisdier ziek of gewond raakt, in welk geval de bacteriën opportunistisch kunnen worden en een infectie kunnen veroorzaken.

Mensen kunnen drager zijn van Staph aureus en kunnen verder volkomen gezond zijn. Dit wordt kolonisatie genoemd. Hoewel honden normaal gesproken niet worden gekoloniseerd met Staph aureus, kan uw hond, als uw hond wordt blootgesteld aan een persoon die is gekoloniseerd of die een actieve infectie heeft, ook geïnfecteerd raken of gekoloniseerd raken.

Symptomen en soorten MRSA

• Belangrijkste symptomen zijn:

  • Koorts
  • Afscheiding uit een wond (zelfs een wond die er klein uitziet, kan ernstig geïnfecteerd zijn, omdat de infectie diep kan gaan in plaats van breed)
  • Huidletsels)
  • Zwelling van de huid
  • Langzaam genezende wond(en)
• MRSA-infecties bij honden hebben meestal betrekking op de huid en andere zachte weefsels. Ze kunnen leiden tot huidinfecties en abcessen.
• MRSA kan ook postoperatieve infecties van chirurgische wonden veroorzaken en secundaire infecties van wonden die voortkomen uit andere oorzaken.
• Meer zelden kan MRSA ook de urinewegen, oren, ogen en gewrichten van de hond infecteren.

Oorzaken van MRSA

Honden die als huisdier worden gehouden, kunnen gekoloniseerd of geïnfecteerd raken door MRSA-organismen door blootstelling aan gekoloniseerde of geïnfecteerde mensen. Risicofactoren die de kans op MRSA-infecties kunnen vergroten, zijn eerdere operaties, ziekenhuisopname en/of antibioticagebruik. Therapiehuisdieren, met name die gebruikt worden in ziekenhuisbezoekprogramma's, lopen mogelijk ook een verhoogd risico.

Bij blootstelling aan een MRSA-organisme kan uw hond gekoloniseerd zijn, in welk geval de MRSA-bacterie aanwezig kan zijn in de neus of anale regio van uw hond. Gekoloniseerde honden worden beschouwd als dragers van de ziekte en zijn vaak asymptomatisch en lijken volkomen gezond.

Als alternatief kan uw hond ook geïnfecteerd raken, vooral als hij reeds bestaande wonden heeft. Hond kan onder de juiste omstandigheden tegelijkertijd worden gekoloniseerd en geïnfecteerd.

De meeste honden worden blootgesteld aan MRSA-infecties door menselijk contact. Echter, eenmaal gekoloniseerd of geïnfecteerd, kan uw hond de ziekte mogelijk doorgeven aan andere dieren, maar ook aan mensen.

Diagnose van MRSA

De diagnose wordt meestal bereikt door middel van een bacteriecultuur. Monsters voor kweek kunnen worden verzameld door de neus of anale regio van een vermoedelijke drager af te vegen, of door een geïnfecteerde wond direct te kweken, indien aanwezig. Als een Staph aureus-organisme wordt geïsoleerd dat resistent is tegen meticilline, wordt per definitie de diagnose MRSA gesteld. In werkelijkheid is oxacilline (een antibioticum dat nauw verwant is aan methicilline) het antibioticum dat wordt gebruikt om te testen op gevoeligheid. Staph aureus-organismen die resistent zijn tegen oxacilline worden beschouwd als MRSA.

Behandeling voor MRSA

Voor honden die gekoloniseerd zijn met MRSA en verder gezond zijn, is behandeling meestal niet nodig. In de meeste gevallen, ervan uitgaande dat de hond niet opnieuw wordt blootgesteld aan de bacteriën, zal uw hond de infectie met succes genezen, meestal binnen een paar weken. Aandacht voor sanitaire praktijken wordt echter aanbevolen, inclusief huishoudelijke desinfectie.

Voor honden met MRSA-infecties is lokale wondbehandeling belangrijk en kan bestaan uit het prikken en draineren van eventuele abcessen, het schoonhouden en verbinden van wonden en het opvolgen van de instructies van uw dierenarts. Antibiotica worden normaal gesproken gekozen op basis van testen om te bepalen welke medicijnen het meest effectief zijn in het doden van de bacteriën. Beëindig alle antibiotica die aan uw hond zijn voorgeschreven, zelfs als zijn symptomen lijken te zijn verbeterd voordat de medicatie is afgelopen.

Leven en beheer van MRSA

Als uw hond gekoloniseerd of geïnfecteerd is met een MRSA, zijn er verschillende dingen die u kunt doen om overdracht te voorkomen.

• Handhygiëne is de belangrijkste manier om overdracht op andere huisdieren of familieleden te voorkomen. Was uw handen grondig en regelmatig met water en zeep.
• Draag handschoenen bij het hanteren van geïnfecteerde gebieden van uw hond en was uw handen grondig na het reinigen van wonden of het verwisselen van verband. Gooi verbanden direct in de prullenbak.
• Laat uw MRSA-positieve huisdier niet bij u slapen.
• Sta niet toe dat uw MRSA-positieve hond uw gezicht of huid likt of "kust".
• Loop met je hond aan de lijn en ruim alle uitwerpselen zo snel mogelijk op.
• Maak het beddengoed en speelgoed van uw hond regelmatig schoon.

Preventie van MRSA

Om verspreiding van MRSA-infecties naar uw huisdier te voorkomen, is handhygiëne belangrijk. Als u of een familielid lijdt aan een MRSA-infectie of gekoloniseerd is, was dan uw handen grondig en vaak met water en zeep. Vermijd ook het kussen van uw hond of laat uw hond u kussen of in contact komen met een beschadigde huid.

Ondersteuning en bronnen:

Centrum voor ziektecontrole en Preventie. "Methicilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA) -infecties." Geraadpleegd op 24 januari 2012.