Huisvestingsproblemen Met Honden - Hondenplassen In Huis

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ik zit in een coffeeshop en praat met een aardig jong stel met een 2-jarige Maltese man genaamd Steve. Hij heeft de witste vacht en de zwartste neus. Hij ziet er goed uit, dat is zeker. Vanaf het allereerste begin is hij mijn beste vriend, hij kwispelt met zijn staart en springt op me. De eigenaren hebben hem op 3 maanden van een echt geweldige fokker gehaald. Hij had nog nooit in een bench gezeten. Toen ze hem in de bench probeerden te zetten, huilde hij de hele nacht. Het brak hun hart en ze gebruikten nooit meer een krat. Hij plast nog steeds in huis.

Snel vooruit naar de volgende dag: ik zit in mijn examenkamer met een mooie, een jaar oude gele Labrador Retriever genaamd Sophie. Ze heeft het grootste deel van de afspraak tot nu toe doorgebracht met kauwen op een versleten tennisbal. Ze werd gekocht bij een dierenwinkel toen ze vier maanden oud was. De puppy's werden samen met andere puppy's in babyzwembaden gehouden die bedekt waren met kranten. Ze werden niet naar buiten gelopen. Ze houdt van haar bench, maar zal binnen plassen en poepen. Ze zal ook buiten plassen en poepen. Als ze haar na het eten niet snel genoeg mee naar buiten nemen, elimineert ze in huis, meestal op zachte oppervlakken.

Dit zijn de verhalen van echte honden en echte baasjes. Gelukkig voor deze honden houden hun baasjes zielsveel van ze. Geloof het of niet, onderzoeken naar de redenen voor het afstaan van honden aan asielen hebben over het algemeen problemen met zindelijkheidstraining vrij hoog op de lijst. Het verbaast me omdat zindelijkheidstraining vrij eenvoudig is. Dus waarom komen zoveel honden in de dodencel terecht omdat ze in huis plassen?

Soms weten mensen gewoon niet hoe ze een hond moeten zindelijk maken. Er zijn veel goede bronnen voor zindelijkheidstraining online en in boeken over hondentraining. (Je kunt een eenvoudige hand-out over zindelijkheidstraining vinden op de pagina Bronnen van mijn website.) Vaak begrijpen mensen de basisconcepten van zindelijkheidstraining niet. Op zijn eenvoudigst (zoals ik van dingen houd), is zindelijkheidstraining het leren van de hond om te elimineren volgens jouw schema, in een bepaalde omgeving en/of op een bepaald substraat. Als de hond wordt geleerd om buiten te elimineren, moeten ze leren dat eliminatie alleen plaatsvindt als er een lucht (geen dak) boven hun hoofd is. Als ze leren poepen te verwijderen, moeten ze alleen leren poepen als ze een zacht substraat onder hun poten voelen.

Deze eenvoudige regels moeten worden gevolgd:

Geef de hond regelmatig toegang tot de eliminatieruimte (eerst elke 1-2 uur)

Maak het elimineren plezierig door uw puppy te belonen (traktaties en aanhankelijke reacties) wanneer ze de juiste plaats kiest

Verwijder tijdens de training de mogelijkheid om overal te elimineren, behalve in het aangewezen eliminatiegebied (constante supervisie)

Deze laatste is degene die mensen in de war brengt. De meeste mensen geven de pup te snel te veel vrijheid. Honden en puppy's die zindelijk worden, moeten elke seconde onder toezicht staan als ze minimaal een maand niet buiten of opgesloten zijn. Direct toezicht houdt in dat de puppy in de kamer is bij de eigenaar en binnen het directe zicht van de eigenaar of aan de lijn wordt vastgehouden door de eigenaar. Ja, ik snap dat dat moeilijk is, maar wat is erger: de tijd die het kost om een hond zindelijk te maken of een geruïneerd oosters tapijt? Naarmate de puppy het zindelijkheidsproces doorloopt, kan de tijd dat ze niet onder toezicht hoeft te staan, worden verlengd.

In mijn ervaring zijn ernstige problemen met het zindelijk maken het gevolg van een storing in het proces van het zindelijk worden, niet van een eenvoudig gebrek aan kennis. Sommige honden, zoals Steve, zijn nooit als pup in een bench getraind. Toen Steve de eerste nacht ruzie maakte, gaven de eigenaren het op. Zonder een manier om hem op te sluiten, heeft hij nooit geleerd om uitsluitend buiten te elimineren. Als er geen bench of een andere vorm van opsluiting wordt gebruikt, is het moeilijker om de puppy te trainen. Voor deze puppy's zou een kleine opsluitingsruimte of oefenpen beter werken dan een krat. Het hele gebied kan worden behangen of beter nog, bedekt met graszoden, zodat de puppy leert de voorkeur te geven aan dat substraat

In het geval van Sophie was krattraining niet het probleem. Het probleem kwam voort uit hoe ze de eerste maanden van haar puppytijd doorbracht. Ze leerde elimineren onder een afdak op een zachte ondergrond. Puppy's ontwikkelen een substraatvoorkeur rond de leeftijd van 7-8 weken. Als een puppy in een kennel wordt grootgebracht, is de kans groter dat ze op cement in plaats van op gras elimineert. Als de puppy op papier is grootgebracht, zal ze eerder de voorkeur geven aan papier of andere zachte ondergronden.

Voor Sophie is het geen misdaad om in haar bench of in huis te plassen en te poepen. Ze deed het haar hele leven tot nu toe en het is goed voor haar uitgekomen. Het idee dat een hond een bench of een ander klein gebied altijd zal beschouwen als iets om schoon te houden, is niet juist. Als de hond op jonge leeftijd of anderszins heeft geleerd dat het (voor haar) acceptabel is om in een vervuild huis te wonen, zal dat vaak doorgaan tot in de volwassenheid.

Sommige honden hebben opsluitingsangst of barrièrefrustratie. Dit is een pathologisch probleem met betrekking tot opsluiting, dat een begeleidende fysiologische reactie heeft. Deze honden kunnen eenvoudigweg niet in een bench worden geplaatst zonder veel gedragsverandering en vaak medicatie. Dit gedrag komt meestal tot uiting in de puppytijd, soms al vanaf acht weken. Ze zitten lekker in de bench tot de deur dicht is, dan raken ze in paniek. Ik heb het niet over 15 minuten huilen en blaffen. Ik heb het over complete paniek, springen, krijsen, proberen te ontsnappen, plassen en/of poepen in de bench. Het is best moeilijk om uw hond de bench rustig te laten accepteren als u hem daar uren achter elkaar moet opsluiten voor zindelijkheidstraining. Het werkt gewoon niet. Net als de honden die niet in een bench zijn getraind, is een kleine opsluitingsruimte en beschikbaarheid van het juiste substraat het beste.

Sommige mensen beginnen redelijk goed met zindelijkheidstraining en maken dan fouten, zoals schreeuwen tegen hun puppy of haar gezicht in de urine of uitwerpselen duwen als ze een ongelukje vinden. Wacht; oordeel niet te snel over deze mensen. Dit zijn meestal goede mensen en goede eigenaren die niet echt weten wat ze moeten doen. Het eindresultaat is dat de pup denkt dat de eigenaar gek is!

Een meer wetenschappelijke beschrijving van wat er gebeurt, is dat de hond de aanwezigheid van de eigenaar en de aanwezigheid van de urine associeert met straf. Ze heeft niet geleerd dat het urineren het gedrag van de eigenaar verandert, tenzij ze op heterdaad wordt betrapt. Zelfs dan is het gebruik van straf vanuit wetenschappelijk oogpunt dubieus. Dit komt omdat plassen en poepen zichzelf beloont. Heb je het ooit op een lange rit gehouden? Voelde het niet goed om eindelijk naar het toilet te gaan? Zo is het ook voor honden. Als de puppy eenmaal een beloning heeft ontvangen, is er geen manier om die beloning te laten verdwijnen, ongeacht hoe dwaas de eigenaar ook handelt. De associatie van de aanwezigheid van de eigenaar met de aanwezigheid van urine of uitwerpselen zorgt ervoor dat de puppy alternatieve strategieën probeert, zoals alleen elimineren als de eigenaar niet aanwezig is. Deze honden kunnen naar de hoek van de slaapkamer van de eigenaar sluipen om te elimineren, of ze kunnen weigeren te elimineren terwijl ze aangelijnd zijn of wanneer de eigenaar in de buurt is.

Ik vertel mensen over het algemeen dat als hun hond een ongeluk krijgt, ze een krant moeten oprollen en zichzelf ermee op het hoofd moeten slaan terwijl ze herhalen: "Ik ben vergeten op mijn puppy te letten. Ik ben vergeten op mijn puppy te letten." Serieus, als de puppy op heterdaad wordt betrapt, kan de eigenaar haar onderbreken met een handgeklap. Vervolgens moeten ze de puppy onmiddellijk naar de eliminatieruimte buiten of naar de plasmatten binnen brengen.

Zindelijkheidstraining is geen reden om een hond af te staan. Er is veel hulp in de vorm van goed materiaal over dit onderwerp. Ga bij twijfel terug naar de basis en je zou in orde moeten zijn.

*

Dit is de tijd van het jaar waarin we de extra tijd nemen om onze dankbaarheid te uiten voor de zegeningen in ons leven. Ik wil je eraan herinneren dat wat je ook doormaakt in het leven - en we hebben allemaal onze spullen - je huisdieren je elke seconde van elke dag dankbaar zijn.

Dr. Lisa Radosta

Laatst beoordeeld 14 september 2015