Catastrofale Verwondingen Bij Paardenrennen Voorkomen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De term 'catastrofale verwonding' is bij veel mensen bekend, zelfs als ze niet veel naar paardenraces kijken. De teloorgang van het merrieveulen van de tweede plaats in de Kentucky Derby 2008 vlak na het overschrijden van de finish als gevolg van twee gebroken enkels, achtervolgt nog steeds veel paardenliefhebbers.

Pechverwondingen - wanneer botten breken tijdens extreme fysieke inspanning - is een bekend gevaar, vooral bij renpaarden. Vandaag zullen we een paar onderzoeksgebieden bekijken die deze rampen proberen te helpen voorkomen.

Paardenbaan ontwerp

Dirttracks zijn een traditionele basis geweest voor Amerikaanse racetracks. Er zijn nu echter meer tracks die overgaan op synthetisch trackmateriaal, omdat sommige onderzoeken hebben aangetoond dat synthetische oppervlakken de neiging hebben om gelijkmatiger te zijn en meer demping hebben dan traditioneel vuil (sommige synthetische composieten bevatten rubber). Analyse van gegevens van de Jockey Club toonde aan dat paarden catastrofale verwondingen opliepen met een snelheid van 1,3 per 1.000 op synthetische tracks versus meer dan 2 per 1.000 op onverharde wegen.

Oppervlaktetype is misschien niet eens het belangrijkste aspect. Studies hebben aangetoond dat spoorconsistentie een nog belangrijker factor voor de veiligheid kan zijn dan het type spoor. Oneffenheden in het vocht kunnen de stabiliteit nadelig beïnvloeden en een paard vatbaar maken voor blessures. Het afspuiten van het oppervlak tussen elke race is gesuggereerd als een methode om vocht op een racebaan te reguleren.

Hoefijzerontwerp

Het moment van impact, wanneer het been van een paard met hoge snelheid de grond raakt, is een moment van ongelooflijke kracht. Benige uitlijning en stand moeten in elkaar grijpen om het lichaam van een paard voldoende tractie te geven om het gewicht te dragen en dan weer afzetten in een enkele stap; in galop gebeurt dit vier verschillende keren - één keer voor elk been als het de grond raakt. Het is begrijpelijk dat hoefijzers enige impact kunnen hebben op deze monteur.

Teengrijpers zijn een werktuig op hoefijzers dat wordt gebruikt om de grip op het oppervlak te vergroten. Studies hebben aangetoond dat teengrijpers op de voorpoten van racevolbloeden de belasting van de voorbenen verhogen, waardoor het paard vatbaarder wordt voor blessures. Als gevolg hiervan zijn er grenzen aan de grootte van de teengrijpers die nu zijn toegestaan op de voorschoenen van race-volbloeden (hoe groter de teengrijper, hoe hoger de druk op het been).

Externe factoren zijn niet de enige bron van bedreiging voor pechverwondingen. Het lichaam van het paard zelf speelt de grootste rol bij de vraag of zijn botten het tijdens een race zullen volhouden. Hoe het paard werd getraind, zijn inherente been- en hoefconformatie, bindweefselsterkte, genetica en eerdere blessures hebben allemaal invloed op toekomstige races.

Baanontwerpers hebben opgemerkt dat het niet noodzakelijk de baan is die het paard verwondt. Het is eerder de opeenstapeling van het hoe, waarom en wanneer van de racegeschiedenis van elk individueel paard die een rol speelt in een gecompliceerde formule van botsterkte.

Als al dit gepraat over verwondingen je in de steek laat, is hier misschien een klein stukje zilveren voering: meer paarden overleven catastrofale verwondingen in vergelijking met decennia geleden dankzij betere diagnostiek, chirurgische procedures en pijntherapieën. Revalidatiecentra zijn op grotere schaal beschikbaar en geavanceerde fysiotherapie voor deze atleten is gemeengoed.

Zal er een tijd komen waarin catastrofale verwondingen tot het verleden behoren? Nee. Maar onderzoekers en dierenartsen knippen het aantal langzaam weg om ze steeds kleiner te maken.

Dr. Anna O'Brien