Hoe De Ziekte Van Cushing Bij Honden Te Behandelen?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Jennifer Coates, DVM

De ziekte van Cushing, of hyperadrenocorticisme, wordt veroorzaakt door de overproductie van het hormoon cortisol of overmatig gebruik van corticosteroïden zoals prednison. Lees meer om de oorzaken, symptomen en behandelingsopties voor honden met de ziekte van Cushing te leren.

Behandelingsopties

Medicijnen: Honden met de ziekte van Cushing, veroorzaakt door een tumor in hun hypofyse, worden over het algemeen behandeld met mitotaan (ook wel Lysodren genoemd) of trilostane

Chirurgie: De ziekte van Cushing die wordt veroorzaakt door een tumor in de bijnier kan het beste worden behandeld door de tumor operatief te verwijderen

Wat te verwachten bij de dierenarts?

Als bij uw huisdier de ziekte van Cushing is vastgesteld, moet uw dierenarts bepalen welke van de twee vormen van de aandoening de oorzaak is. Een meestal goedaardige tumor van de hypofyse in de hersenen is in de meeste gevallen verantwoordelijk (80-85%). De overige honden (vaak grotere rassen) hebben een tumor op een van hun bijnieren in de buik.

Bijniertumoren kunnen goedaardig of kwaadaardig zijn. Een hoge dosis dexamethason-suppressietest en/of abdominale echografie zijn de meest gebruikelijke manieren om bijnierafhankelijke en hypofyseafhankelijke gevallen van de ziekte van Cushing te onderscheiden.

Een geschikte behandeling voor de ziekte van Cushing hangt af van de symptomen van een hond en of de bijnier- of hypofysevorm van de ziekte de oorzaak is:

Honden met milde symptomen van de hypofyse-afhankelijke ziekte van Cushing hebben vaak geen behandeling nodig. Ze moeten nauwlettend worden gecontroleerd op een verslechtering van hun toestand, waarna de behandeling kan worden gestart

De orale medicatie mitotaan of trilostane wordt gegeven om de lichaamsproductie van het hormoon cortisol te onderdrukken zodra onaanvaardbare symptomen van de hypofyse-afhankelijke ziekte van Cushing aanwezig zijn. De juiste dosis wordt bepaald door de reactie van een hond op de medicijnen, maar een levenslange behandeling is vereist. Beide geneesmiddelen kunnen mogelijk ernstige bijwerkingen hebben, dus honden moeten thuis nauwlettend worden gecontroleerd en er moeten regelmatig tests worden uitgevoerd in het veterinaire ziekenhuis

Honden met de bijnierafhankelijke ziekte van Cushing worden vaak 2-4 maanden op mitotaan of trilostane gezet om de tumor te verkleinen, waarna een ervaren dierenarts deze verwijdert. Als chirurgie geen optie is, zal behandeling met mitotaan of trilostane sommige honden in staat stellen om gelukkig te leven, meestal voor een paar maanden, voordat hun kwaliteit van leven onaanvaardbaar wordt

Wat kun je thuis verwachten?

Als u en uw dierenarts hebben besloten om op dit moment geen behandeling te geven, moet u uw hond nauwlettend in de gaten houden voor verergering van de symptomen. Een dagboek bijhouden is handig. Noteer hoe vaak u de waterbak van uw hond moet vullen, wanneer u “ongelukjes” moet opruimen of uw hond midden in de nacht moet uitlaten om te plassen, hoe lang uw aangelijnde wandelingen zijn, enz. Uw hond heeft ook regelmatig door uw dierenarts worden gezien.

Honden die trilostane of mitotaan gebruiken, moeten goed in de gaten worden gehouden. Het doel van de behandeling van de ziekte van Cushing bij honden is om voldoende medicatie te geven om de klinische symptomen tot een acceptabel niveau te verminderen, maar niet zozeer dat er ongewenste bijwerkingen ontstaan. Verwacht tijdens de eerste fasen van de behandeling om de paar weken naar de dierenkliniek terug te keren, maar zodra de toestand van uw hond stabiel is, kunnen er gewoonlijk om de 3-6 maanden opnieuw gecontroleerd worden.

Standaard postoperatieve zorg is vereist nadat een bijniertumor is verwijderd. Beperk de activiteit van uw hond (alleen korte wandelingen aan de lijn) gedurende 10-14 dagen na de operatie en volg nauwgezet de instructies van uw dierenarts.

Vragen om aan uw dierenarts te stellen

Als bij uw hond de ziekte van Cushing is vastgesteld tijdens of kort na het stoppen van medicatie (oraal, injecteerbaar of plaatselijk) die een corticosteroïde bevat (bijv. prednison of dexamethason), vraag dan uw dierenarts of de medicatie de oorzaak kan zijn. De ziekte van Cushing kan zich ontwikkelen als gevolg van het gebruik van corticosteroïden. De behandeling omvat het langzaam spenen van honden van de medicatie.

Als de symptomen van uw hond niet al te hinderlijk lijken en uw dierenarts een behandeling aanbeveelt, vraag dan waarom of vraag een second opinion. Omdat het behandelen van de ziekte van Cushing bij honden tijdrovend, duur en potentieel gevaarlijk is, kan het het beste worden gereserveerd voor matige tot ernstige gevallen. Het medicijn selegiline wordt soms voorgeschreven wanneer een agressievere behandeling niet geschikt is, maar de effectiviteit ervan is twijfelachtig.

Mogelijke complicaties om op te letten

Als u besluit om de ziekte van Cushing van uw hond niet te behandelen, houd er dan rekening mee dat hij of zij een iets hoger risico loopt om diabetes mellitus te ontwikkelen en een craniale kruisband (knieband) te scheuren.

Honden die trilostane of mitotaan gebruiken, kunnen de ziekte van Addison ontwikkelen, een aandoening die gepaard gaat met onderproductie van het hormoon cortisol. Symptomen van de ziekte van Addison bij honden zijn lethargie, slechte eetlust, braken, diarree en collaps.

Als uw hond een operatie heeft ondergaan om een bijniertumor te verwijderen, let dan goed op tekenen van inwendige bloedingen (zwakte, snelle ademhaling, een gezwollen buik en bleek tandvlees). Controleer de incisie van uw hond meerdere keren per dag op infectie (abnormale roodheid, zwelling of drainage), ontbrekende hechtingen en al het andere dat abnormaal lijkt.

Bel onmiddellijk uw dierenarts als u zich zorgen maakt of vragen heeft over de toestand van uw hond.

gerelateerde inhoud

Wat kost dierenartsgeneeskunde? De kosten van reparaties van kruisbanden bij honden (deel 1)

Wat kost dierenartsgeneeskunde? De kosten van reparaties van kruisbanden bij honden (deel 2)