Evolutie Van Wolven Vindt Plaats Onder Onze Neus

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het lijkt erop dat een wolf elke seksuele partner zal accepteren als er geen andere wolf beschikbaar is. Geconfronteerd met afnemende aantallen vanaf 100-200 jaar geleden, hebben wolven in het zuiden van Ontario, Canada, paren met coyotes en honden. Dit heeft een ras gecreëerd dat de "coywolf" wordt genoemd door degenen die dit nieuwe wezen bestuderen.

Deze informatie is te vinden in een recente sectie over wetenschap en technologie van het tijdschrift The Economist. Het lijkt erop dat deze bevindingen onze huidige evolutionaire definitie van een soort, een geïsoleerde groep die niet met anderen broedt, vertroebelen.

De "Coywolf"

Wanneer diersoorten kruisen, zijn de jongen over het algemeen zwakker dan beide ouders, planten ze zich zelden voort en sterven ze in het algemeen. Dit lijkt niet het geval te zijn voor de coywolf. Roland Kays van de North Carolina State University schat dat de populatie coywolfs in de miljoenen loopt.

Maar hoe weten we dat deze soort bestaat? Javier Monzon heeft het DNA van 437 van deze dieren bestudeerd. Hij ontdekte dat het overheersende DNA coyote is, waarbij 10% van het DNA afkomstig is van de hond en 25% van de wolf. DNA-analyse heeft Doberman Pinchers en Duitse herders geïdentificeerd als het overheersende DNA dat wordt aangetroffen in coywolves.

En deze soort is verre van zwak. Ze zijn twee keer zo groot als coyotes. Heb grotere kaken, meer spieren en snellere benen. Een individu kan een klein hert neerhalen en een roedel kan gemakkelijk een eland afvoeren. In tegenstelling tot coyotes die een hekel hebben aan jagen in het bos en wolven die een hekel hebben aan jagen in open gebieden, jaagt de coywolf comfortabel in het bos of in de open lucht. Ze voelen zich ook meer op hun gemak in een stedelijke omgeving, in tegenstelling tot de wolf die menselijk contact vermijdt.

De nieuwe tolerantie voor mensen en het lawaai van de stedelijke omgeving heeft het gehemelte van de coywolf verhoogd. Ze zijn gezien terwijl ze pompoenen, watermeloenen en andere tuingewassen aten. Bewijs van de overblijfselen van katten, schedel en al, en kleinere prooien zijn gevonden in de uitwerpselen van de coywolf.

Dr. Kay heeft gemerkt dat deze soort zich niet alleen heeft aangepast aan kleinere territoria en voornamelijk nachtdieren wordt ('s nachts jagen en paren), ze hebben de neiging om beide kanten op te kijken voordat ze wegen en snelwegen oversteken. Dit is een adaptieve eigenschap die de schande spaart om een wegpizza te worden en zeker voordelig is voor het voortbestaan in de stedelijke omgeving.

De coywolf gebruiken het spoorwegsysteem om te navigeren tussen steden en dorpen in het zuidoosten van Canada. Ze hebben zich ook verspreid naar grote steden in het noordoosten van de Verenigde Staten. Er zijn nu naar schatting 20 coywolves in New York City en ontelbare aantallen in Boston en Washington, D. C.

Dr. Kay heeft ook opgemerkt dat hun vocalisatie is veranderd, met een roep die begint in het diepe gehuil van een wolf en zich ontwikkelt tot het hoge gejank van coyotes. Hij vindt het fascinerend om te kijken naar wat hij noemt een 'verbazingwekkend hedendaags evolutieverhaal dat zich vlak onder onze neus afspeelt'.

Het coywolf-fenomeen heeft de menselijke definitie van "soort" in volledige wanorde gebracht en verbijstert wetenschappers. Om vast te houden aan het idee dat een 'soort' alleen binnen zijn eigen soort broedt, zou dat suggereren dat wolven, coyotes en honden geen afzonderlijke, individuele soorten zijn.

Dezelfde verwarring wordt ondervonden met de menselijke evolutie. Nieuwere studies geven aan dat moderne Europeanen de genen van de Neanderthaler dragen en dat Aziaten de genen hebben die gemeenschappelijk zijn voor een nieuw ontdekte groep mensachtigen genaamd Denisovans. Dit is niet verrassend, aangezien het idee van 'soort' een door de mens gemaakte creatie is die misschien niet weerspiegelt wat er werkelijk in de natuur gebeurt. Bevindingen als deze vullen meer lege plekken op en we ontdekken dat evolutie niet zo eenvoudig is als ooit werd gedacht.

Heb je coywolves waar je woont? Heb je er al een gezien?

Dr. Ken Tudor