Wat Te Doen Als De Snavel Van Uw Vogel Overgroeid Is?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Laurie Hess, DVM, Diplomate ABVP (Avian Practice)

Net als een vingernagel of teennagel, bestaat de snavel van een vogel uit levend weefsel dat gedurende het hele leven van het dier groeit. Zowel het bovenste als het onderste deel van de snavel bestaat uit bot bedekt met een dunne laag huid en een continu groeiende buitenste laag van hard keratine-eiwit. De botten in de snavel zijn verbonden met de schedel. De snavelpunt bevat ook tal van bloedvaten en zenuwuiteinden, waardoor de punt zeer gevoelig is voor pijn en voor bloedingen als hij gewond is.

Vogels gebruiken hun snavel als aanhangsel om dingen vast te houden, om in evenwicht te blijven terwijl ze zich voortbewegen, en om te verzorgen en te eten. Naarmate de snavel groeit, wordt de buitenste harde eiwitbedekking bij de punt van de snavel versleten door te eten, op harde voorwerpen te kauwen en te graven. Nieuw eiwit, gemaakt aan de basis van de snavel nabij de kruising met de huid, beweegt geleidelijk langs de snavel naar beneden als de punt versleten is.

Waarom groeien snavels over?

In het wild hebben vogels veel mogelijkheden om hun snavels te verslijten terwijl ze jagen op voedsel en het verzamelen van voedsel en het bouwen van nesten. Gezelschapsvogels hebben over het algemeen niet dezelfde kansen; daarom groeien hun snavels soms over van ondergebruik. Vaak zal een vogelbezitter echter denken dat de snavel van zijn of haar vogel te lang is, terwijl het eigenlijk een normale lengte is voor de soort van de vogel.

Bepaalde soorten vogels, zoals pionuspapegaaien, bepaalde soorten ara's en andere papegaaien, hebben bovensnavels die normaal langer zijn dan die van andere vogels en die gemakkelijk verkeerd kunnen worden bestempeld als overgroeid terwijl ze eigenlijk een normale lengte hebben.

Hoewel gebrek aan slijtage kan leiden tot overgroei van zowel het bovenste als het onderste deel van de snavel bij gezelschapsvogels, kunnen verschillende ziekteprocessen dat ook. Virale, bacteriële of parasitaire infecties van het snavelweefsel, voedingstekorten, metabole afwijkingen (zoals leverziekte) of trauma aan de snavel kunnen leiden tot overgroei. In sommige gevallen treedt overgroei snel op binnen enkele weken, terwijl het in andere gevallen maanden duurt voordat overgroei zichtbaar wordt.

Hoe trim je een overwoekerde snavel?

Als een eigenaar overgroei van de snavel van zijn of haar vogel vermoedt, moet de vogel zo snel mogelijk door een dierenarts worden gecontroleerd om onderliggende ziekte als oorzaak van overgroei uit te sluiten en om de snavel veilig te laten knippen. De bloedtoevoer in een overgroeide snavel is vaak zelfs langer dan in een normale snavel. Daarom is er een aanzienlijk risico op het veroorzaken van bloedingen wanneer een overgroeide snavel wordt getrimd. Als gevolg hiervan zouden eigenaren echt moeten nooit probeer de snavels van hun vogels thuis te trimmen.

Er zijn veel manieren waarop dierenartsen een overgroeide snavel kunnen trimmen. De meest gebruikelijke en veiligste methode is met een gemotoriseerde Dremel-boormachine. Meestal wordt de vogel in een handdoek gewikkeld en houdt de ene persoon hem voorzichtig vast, terwijl de andere persoon de zijkanten van een conisch gevormde slijpsteenboor gebruikt om de snavelpunt beetje bij beetje naar beneden te slijpen, en ervoor te zorgen dat de vogel niet wordt overbelast of boor zo lang dat de boor te heet wordt. Er moet voor worden gezorgd dat u niet te veel van de snavel trimt, anders kan de boor het bloedvat en de zenuwen raken, waardoor bloedingen en hevige pijn ontstaan.

Voor zeer kleine vogels, zoals grasparkieten, vinken of valkparkieten, kan het handmatig knippen van de snavel met een nagelvijl goed werken. Over het algemeen wordt het gebruik van andere handinstrumenten, zoals teennagelknippers of draadknippers, niet aanbevolen voor het knippen van de snavel. Het gebruik van deze hulpmiddelen om snavels te trimmen kan leiden tot onbedoeld splijten en barsten van de snavel, evenals tot schokken van de basis van de snavel (waar de nieuwe eiwitlaag zich vormt) en mogelijke toekomstige snavelmisvorming.

Hoe snavelovergroei te voorkomen?

Kleine vogels moeten worden voorzien van inktvisbotten waarop ze hun snavels kunnen slijpen, en middelgrote tot grote vogels moeten een verscheidenheid aan houten speelgoed worden aangeboden om op te kauwen om hun snavels strak te houden. Alle vogels kunnen hard voedsel krijgen (zoals noten en knapperige groenten) om te helpen bij het dragen van de snavel.

Vogelbezitters moeten proberen zoveel mogelijk vogels van dezelfde soort als hun huisdier te bekijken om vertrouwd te raken met hoe een "normale" snavel eruitziet bij die soort. In veel gevallen kunnen de snavels van huisdieren, zelfs met geschikt voedsel en speelgoed, echter overgroeien als gevolg van genetische factoren of een onderliggende ziekte. Als een vogeleigenaar vermoedt dat de snavel van zijn of haar huisdier overgroeid is, moet hij of zij de vogel zo snel mogelijk door een dierenarts laten controleren om er zeker van te zijn dat er geen onderliggende pathologie is die moet worden aangepakt.