Australian Cattle Dog Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De Australian Cattle Dog, of Australian Heeler, is een echte blauwe Australische inheemse. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit ras van oudsher gebruikt voor het hoeden van vee en heeft het zijn populaire plaats als werkhond behouden vanwege zijn zachte maar assertieve beet bij vee, zijn uitzonderlijke probleemoplossende vermogen en zijn indrukwekkende niveau van intelligentie. Als werkhond, of als metgezel van een energieke familie, is de Australiër gehoorzaam en trouw; het perfecte ras voor iedereen die altijd onderweg is.

Fysieke eigenschappen

Australian Cattle Dogs zijn de fysieke spiegel van de Dingo, zij het met een iets dikkere lichaamsbouw, en met rust en vriendelijkheid gefokt. De vacht van de Heeler is getikt, wat betekent dat de haren langs elke haarschacht verschillende kleuren hebben. De middelmatig getextureerde bovenvacht is recht, dicht bij het lichaam en matig kort, terwijl de ondervacht kort en stevig is. Deze buitenlaag is moeilijker aan te raken, waardoor hij bestand is tegen regen en waardoor hij kan overleven onder barre Australische omstandigheden. De twee standaardkleuren zijn rood en blauw, soms met een masker over de ogen, en soms niet. Elk uiterlijk is acceptabel. Het lichaam is gespierd en compact, van gemiddelde grootte, ongeveer 17 tot 20 centimeter lang bij de schoft. Het is iets langer dan groter, met een laag aangezette staart en een brede kop.

Australian Cattle Dogs worden niet snel moe, ze zijn in staat om lange dagen te werken of te oefenen, en ze werken inderdaad het beste als ze worden uitgedaagd tot moeilijke taken. Het zijn snelle lopers en snel in het veranderen van richting - zoals ze moeten zijn om met zwaar vee te werken. De beweging van de Heeler is atletisch, wendbaar en in sierlijke harmonie, van achterhand tot schouder en voorbeen.

Persoonlijkheid en temperament

Australian Cattle Dogs hebben een koppigheid waardoor ze hoge presteerders zijn die klaar zijn om de zwaarste uitdagingen aan te gaan. Ze zijn van nature onafhankelijk, maar volledig betrouwbaar en in staat om de controle over een kudde te behouden. Het is echter noodzakelijk dat de eigenaar de rol van meester - of roedelleider, zoals het wordt genoemd - op zich neemt, zonder twijfel, aangezien dit ras een sterk roedelinstinct heeft. Heeler's hebben een scherpe geest en moeten regelmatig fysieke en mentale oefeningen krijgen, zodat ze zich kunnen concentreren en goed kunnen reageren. Regelmatige beweging in de open ruimte is essentieel voor het welzijn van de Heeler. Als ze zonder leiding worden achtergelaten, zullen ze manieren zoeken om zichzelf bezig te houden, wat tot onheil kan leiden. Aan de andere kant is het bekend dat dit ras zichzelf oppakt en speelgoed opbergt na activiteitstijd.

Ze kunnen goed met kinderen overweg, maar kunnen de neiging hebben om hun bewegingen te beheersen, de kinderen te 'hoeden'. Bij vreemden is de standaard verwachte houding voor dit ras er een van verlegenheid en voorzichtigheid. Buiten de traditionele werkomgeving waarvoor dit ras is ontworpen, is het vooral geschikt voor een actief, avontuurlijk leven, zoals wandelen, kamperen of andere buitenactiviteiten.

Zorg

Australian Cattle Dogs kunnen zowel onder koele als gematigde klimatologische omstandigheden overleven. Ze zijn speciaal gefokt voor de soms barre omgeving van de Australische outback. Ze kunnen buiten in een veilig onderkomen leven, maar ze doen het ook goed in huis bij het gezin. Voldoende fysieke en mentale oefeningen, misschien lange sessies wandelen of joggen, of speciaal ontworpen behendigheidsoefeningen, zoals frisbee of koerslopen, zullen de Heller helpen fit te blijven en zijn overtollige energie te besteden. Verzorgen is eenvoudig genoeg, met af en toe kammen en borstelen om haarvernieuwing te stimuleren, samen met wekelijkse baden.

Het belang van gehoorzaamheid en intellectuele uitdagingen voor het fit houden van de Australian Cattle Dog kan niet genoeg worden benadrukt. Een Heeler zonder baan zal gefrustreerd en ongelukkig zijn. Ze zijn ongeschikt om in een appartement te leven of in een omgeving te leven die hun bewegingsvrijheid beperkt.

Gezondheid

Australian Cattle Dogs hebben een levensduur van ongeveer 10 tot 13 jaar. Enkele van de belangrijkste gezondheidsproblemen zijn progressieve retinale atrofie (PRA), heupdysplasie bij honden (CHD), elleboogdysplasie, doofheid en Osteochondrosis Dissecans (OCD). Afgezien van deze, zijn enkele van de ziekten die af en toe in hen kunnen worden gezien, lensluxatie, cataract, con Willebrand's Disease (vWD) en persistent pupilmembraan (PPM). Daarom is het raadzaam om regelmatig de ogen, heupen, ellebogen en oren te laten testen.

Geschiedenis en achtergrond

Australian Cattle Dogs waren eerder bekend onder de rasnamen Queensland Blue Heelers en Australian Heelers. Ze worden vaak nog steeds Australische of Blue Heelers genoemd. Hun begin kan worden herleid tot de jaren 1800, toen veehoeders die van Groot-Brittannië naar Australië waren geëmigreerd, ontdekten dat de schapenhoeders die ze hadden meegebracht zich niet aanpasten aan de hardere omgeving van de outback.

De Smithfield-honden, zoals ze werden genoemd, hadden dikke jassen die hen in Londen goed stonden, maar die in Australië te zwaar waren. Ranchers klaagden ook dat de Smithfields te hard beten en te veel blaften, waardoor hun vee angstig werd en vatbaar voor lagere gewichten. De behoefte aan een hond die onder zware omstandigheden in de ruige gebieden kon overleven en het vee kon beheren zonder te luidruchtig of ruw met de koeien te worden, leidde tot een lange periode van rasexperimenten, te beginnen met een man genaamd Timmins die het Smithfield overstak met de inheemse Australische dingo. Het was geen succesvolle koppeling, omdat het resulterende nageslacht te agressief was, maar het was het begin van de recreatie van de Dingo als werkgenoot. Succesvoller was Thomas Hall, uit New South Wales, die de Dingo overstak met de Blue Smooth Highland Collie. Het nageslacht bleek hier nuttiger en werd bekend als Hall's Heelers.

Onderweg fokten latere veehouders andere hondenrassen in Hall's Heelers om het ras te versterken en te verbeteren, met name de Bull Terrier, die zijn vasthoudend karakter verleende. De broers Harry en Jack Bagust fokten de Dalmatiër met een van Hall's Heelers, wat een genegenheid voor menselijke metgezellen toevoegde, en verder voegden de Black and Tan Kelpie toe aan de lijn, vanwege zijn werkvermogen. Het was op dit punt dat het ras Australian Cattle Dog echt vorm kreeg.

De eerste rasstandaard werd in 1902 beschreven door fokker Robert Kaleski. De beste resultaten werden gebruikt om het fokprogramma voort te zetten, totdat het ras als zuiver kon worden beschouwd. Het is uit deze lijn van pure Australische Heeler's dat de hedendaagse Cattle Dog kan worden getraceerd. Het is de toevoeging van de Dalmatiër die ervoor zorgt dat puppy's van Australische rundveehonden wit worden geboren, maar verder lijkt het ras weinig op dit 'bloedverwant'.

Heelers won heel langzaam aan populariteit in de VS en kreeg uiteindelijk in 1980 erkenning van de American Kennel Club. Sindsdien hebben de Australian Cattle Dogs grote verdienste getoond als showhond.