Sussex Spaniel Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De Sussex Spaniel, die zijn naam ontleende aan het gelijknamige graafschap in Engeland, is eeuwenlang relatief onveranderd gebleven. Zijn vacht, rijk goudkleurig leverkleurig, is uniek voor het ras, en zijn lichaam is lang, laag en enigszins gedrongen.

Fysieke eigenschappen

De Sussex Spaniel heeft een gespierde lichaamsbouw die rechthoekig is geproportioneerd. Zijn lichaam is lang en laag, met korte poten, en zijn vacht, die rijk goudkleurig is, is overvloedig, plat of golvend. Bovendien moet het haar tussen de tenen lang worden en de teennagels volledig bedekken.

De Sussex Spaniel heeft de gewoonte om te blaffen terwijl hij op jacht is en een serieuze uitdrukking die als ongenoegen kan worden ervaren. Dit zachtaardige dier is echter zelden humeurig, kwispelt voortdurend met zijn staart tijdens het draven; het rolt zelfs een beetje heen en weer als het beweegt.

Persoonlijkheid en temperament

Als hij binnen wordt gehouden, is de Sussex Spaniel zachtaardig, vriendelijk en opgewekt. In vergelijking met andere spaniels is de Sussex meer ontspannen van aard. Hij houdt absoluut van vogels jagen, maar zal zich aanpassen aan het stadsleven.

Zorg

De Sussex Spaniel presteert het beste wanneer hij in huis wordt gehouden met toegang tot het veld. Om fit te blijven, moet een Sussex-spaniël regelmatig wandelen of rennen. De vacht moet ondertussen twee tot drie keer per week worden geborsteld.

Gezondheid

De Sussex Spaniel, die een gemiddelde levensduur heeft van 11 tot 13 jaar, is vatbaar voor ernstige gezondheidsproblemen zoals tussenwervelschijfziekte en heupdysplasie (CHD). Andere kleine aandoeningen die bij dit ras worden gezien, zijn otitis externa, hartgeruis en een vergroot hart.

Geschiedenis en achtergrond

Een van de zeldzaamste rassen van de American Kennel Club, de Sussex Spaniel is een landspaniël die zijn naam ontleende aan het graafschap Sussex, Engeland. Deze honden hebben een scherp reukvermogen, maar zijn langzamer in hun werk dan de meeste spaniëls. Als zodanig hadden ze niet de voorkeur van jagers in Amerika, vooral omdat ze een ras nodig hadden dat sneller kon jagen.

De Sussex Spaniel heeft de eer om tot de eerste 10 rassen te behoren die de American Kennel Club-erkenning hebben ontvangen. Ondanks dat het een van de weinige rassen was die aan het eind van de 19e eeuw op hondenshows te zien waren, kreeg het echter niet veel populariteit en was het bijna uitgestorven tegen de eeuwwisseling.

Zo werd een grootschalig kruisingsprogramma opgezet om het aantal rassen te vergroten. Het hoogtepunt van het succes van het programma vond plaats in 1954, toen bestaande Sussex Spaniels werden gekruist met Clumber Spaniels. Desondanks blijft het aantal Sussex Spaniels vandaag de dag erg laag.